vers1….
þegar ég er langt niðri, tek ég upp penna /
og lætt blóðið í mér renna /
hugsa þetta er sálfum mér að kenna /
þótt að aðrir eiga sök ,því ég hef rödd /
ég leyfði þeim að stiga inná mína verönd /
traðka á henni, og brjóta hana niður/
enn ég reyni að halda ró, enn allt koðna niður/
svo skilur ekki nokkur maður, að ég sé geðstirður/
svo ég endurskoða mig, með textagerð/
ég sé ekki neitt, nema þetta-hér/
að ég hef verið særður,af betri helmingnum/
bara með því að blika augunum/
púff allt horfið, ég stóð ein eftir/
og dópið ég gleypti/
og eingin trúði því hvert ég var komin/
ekki einu sinni ég sjálfur, sálin mín klofin/
það breytast eitthvað inni mér, mér liður eins og geðklofi/
annar segir nei, hinni segir jú/
svo að ég missa alla trú/

viðlag …..
ég vildi að ég geti fundið ró
ég sé ekkert ljós
er ég að missa sjón
hjartað slær ekki sinn tónn

endilega commenta þetta