þetta er smá texta bútur sem ég var að skella saman, ég ætla líka að byðja ykkur að slepp öllu skítkasti. Þar sem þetta er ekki mín vika, þá er skítkast bara eitthvað til að draga mig ennþá meira niður…
svo plís, sleppið því





Viðlag:
hver getur sagt mér hvað ég á að gera, eða hvernig ég á að vera?/
hvernig á ég mig að bera?/
hvernig þekki ég mína sönnu vini, hvað á ég að gera þegar ég loks eignast syni?/
ég hef séð margt í gegnum æfina/
bara ef ég gæti létt af mér byrgðina/
þá gæti ég lokað mörgum sárum sem ég hef safnað að mér á nokkrum árum/


ég er fæddur í fátækt/
ég ólst up við að láta all bara duga/
líf mitt er þessi marg skrifaða saga/
þetta var allt öðruvísi í þá daga/
ég þurfti að láta sneið á dag duga í minn maga/
mamma og pabbi reyndu eins og þau gátu að ala mig upp vel/
ég segi að þeim hafi tekist vel, ég er ennþá frjáls/
ég hef einga ól um minn háls og ekki skart á unliðnum/
öll jól voru eins, mér fanst þetta aldrei strange/
þetta er það sem ég þekki/
þau vildu alltaf vel, en því miður sá ég það ekki fyrr en of seint/
þetta lá fyrir mér, beint/
ein mistök og ég fór í ruglið/
ég byrjaði samt aldrei að nota sullið/
þetta er samt allt í kringum mig/
einn af mínum homies datt í smakkið, hann er nú hrauninu fyrir krakkið/
ég vil nýtt upphaf, eitthvað sem verður ekki eins og þetta blóðbað/
ég tolli þó enn í skóla, reyki ekki þennan andskotans njóla/
ég hef troðið mínum drjóla upp í marga kvennmenn/
án þess þó að hugsa um afleiðingarnar/
þökk sé fóstureyðingu að ég er ekki faðir/
á tíma náði drykkjan á mér tökum/
ég stóð mig illa í skóla, mætti fullur í tíma, var alltaf að tala í síma/
en síðan lærði ég að ríma/
ég hætti að drekka og fór að einbeita mér að textum/
ég hef ekki náð tökum á þessu ennþá, en ég reyni/
stundum er eins og þessi orð í mig streymi, þetta er líkt því að mig dreymi/
ég hafði einga framtíð, ég hallaði mér bara uppað veggnum og sá allt líða/
en, ég varð þreyttur á því að bíða, svo ég fór mér að smíða framtíð/


takk fyri
Nissan Primera GX ‘97 *búið að henda*