Hægt gengur greindur gæi göngu glötunar, götunar\\
Andlitið slitið eins og vitið, sakbitið eins og andlit skötunar\\
Á leið til vinar að spegla sig í vatni fötunar\\
Í sjúskuðum gallabuxum með ekkert höfuðfat\\
Reynir hann að ná skýrri hugsun, en finnst allt enn plat\\
Hann hugsar lífið er frat og ég er skíturinn í hverfinu\\
er ég snillingurinn í vitlausa gervinu\\
eða er ég of óður til að vera góður\\
of mikill hryllingur til að vera snillingur\\
of hræddur við heiminn\\
já þess vegna er ég feiminn\\
útataður þjakaður plataður af eigin pælingum\\
pælir pirraður pungsveittur piltur í gamlingjum\\
eldra fólki sem gengur frámhjá\\
niðurdrepandi að hann muni þeirra aldri aldrei ná\\
efinn sem honum var gefinn er sterkar en gleðin\\
drengurinn nálgast hratt hús vinar brátt verður hann freðinn\\
slakar á þá, hugsar minna um dánarbeðið\\
sem honum var gefið í fæðingu\\
í maga hans læðist læðingur, hann er með óstöðvandi blæðingu\\
sál hans fjarar út, með hverjum bút, með hverju skrefi\\
með hverju orði, með hverjum bita, allur þessi efi\\

er martröð ungs manns að enda eða hefjast\\
eitthvað í huga hans er að gerjast\\
hann finnur mátt og vill berjast\\
verjast því að vaða í villu\\
sigra andstæðing sinn með góðu eða illu\\

allur þessi efi, út af þessu ógeði\\
sem skemmir og étur líkama hans að innan\\
það er erfitt að vera með sjúkdóm þegar það er ekki hægt að finna hann\\
pilturinn stöðvar, hnykklar sína vöðva núir hnúa\\
langar við að snúa sleppa því að púa, sjúga hasshrúguna\\
kominn að húsinu en finnur í sér einhvern styrk\\
hann hugsar, mér finnst veiran í mér ekki lengur virk\\
því verkurinn minnkaði þegar styrkurinn blés í hann lífi\\
hann er alveg hættur við, gengur beint að næsta strætóskýli\\
eilífi, taktfasti kvalarinn þagnaði eins og rapparinn sem enginn fagnaði\\
hann augnablikið fangaði, langaði að kætast\\
en það er erfitt að trúa draumum sem rætast\\
það er erfitt að hræðast ekki kraftaverk\\
lyfin sem gáfu honum aðsvifin voru sterk\\
það sterk að hann þorði sjaldan að skipti skapi\\
svo hann tók af sér svipinn og faldan, í bili\\
gekk inn í strætó og settist aftast, afskaplega kátur\\
svo kom stingur, svo kom reiði, svo kom ringulreiðin þá kom grátur\\
þessi strákur er með sjúkdóm sem er snákur\\
enginn grátur enginn hlátur, líf hans er strandaður bátur\\
sem bíður þess að brotna í bárunni\\
mörg tár hafa runnið\\
margir draumar hafa brunnið\\
þið hafið misst einhvern sem þið unnið\\
einstaklingur pældu í því að missa sjálfan þig\\
aftur að drengnum, hann fann verkinn þann sem píndi þennan mann\\
ýtti strax á bjölluna og ákvað að smóka smá satan\\
hann fann strax hvernig hann brúna molans saknaði\\
strætóinn stansaði, dyrnar opnuðust og,,,,,,, greyið vaknaði\\

er martröð ungs manns að enda eða hefjast\\
eitthvað í huga hans er að gerjast\\
hann finnur mátt og vill berjast\\
verjast því að vaða í villu\\
sigra andstæðing sinn með góðu eða illu\\