Endurtekningin eftir Sören Kierkegaard kveikir alltaf á einhverju undarlegu ljósi í höfðinu á mér. Ég ætla að skila henni til vinkonu minnar og kaupa hana sjálfur.

Ég á heimspekisöguna, nokkrar bækur úr lærdómsritaröðinni, lítil hefti um siðfræði og fornaldarheimspeki, tvær eftir Nietzsche, yfirlitsrit um existensíalisma og póstmódernisma. Annars er maður bara duglegur að heimsækja bókasöfnin, nánast of duglegur.

Svo getur netið líka hjálpað manni að verða kjaftafær um ótrúlegustu hluti.

Sama hér. Þar sem bækur kosta sjaldan minna en fimmtánhundruð krónur nema notaðar og útkrassaðar (oftar en ekki) þá er ég afar hrifinn af því að taka þær á bókasafni. Svo, ef þetta reynist síðan vera bók sem væri gaman að eiga og geta gripið í að vild - og geta krotað í að lyst - þá annað hvort kaupi ég hana þegar ég á nægan pening, nú eða þá læt þá sem gefa mér jólagjafir vita af þeim í tæka tíð.<br><br>Þorsteinn.

ég kaupi þær bara ef þær eru notaðar og ódýrar.. keypti síðast Hugsun og veruleika eftir Pál Skúlason… svo kaupi ég líka tímarit einsog Hug og Skírni…

Annars tek ég bara bækur á bókasafninu.

var að klára hugsun og veruleika, og líka Raunir Werhters unga eftir Goethe, er að lesa Íslandsklukkuna, Animal Farm e. Orwell og Líf og dauða eftir Sigurð Nordal… en það er allt vegna skólans.

Man ekki eftir meiru í bili.. eða, ég hef eitthvað gluggað í þessa sem þú minnist á “er vit í vísindum?” fann hana einmitt á 500 kall á bókamarkaði;)<br><br><font color=“#800080”>_________________________</font>
<p><a href="http://www.simnet.is/unnst">ha?</a>(ég biðst fyrirfram forláts, ef mér er illa við að skrifa það, sem þér finnst gaman að lesa)</p

Ég er þessi sem sagðist vera óstöðvandi. Og það má til sanns vegar færa. Í fyrra sumar fór ég til Bandaríkjanna og stundaði þar nám en koma aftur með auka ferðatösku fulla af bókum (enda bækur ódýrari þar).

Það er líka ómetanlegt fyrir námsmenn að eiga til gott safn bóka og þurfa ekki að reiða sig um of á bókasafnið. Því þegar maður þarf að fletta einhverju upp er eina eintakið þeirra óvart úti og engin leið að nálgast upplýsingarnar fyrr en eftir próf/ritgerðaskil/etc.

Þessa dagana er ég m.a. að lesa <i>Correspondence & Disquotation</i> eftir Marian David, <i>Truth</i> eftir Paul Horwich, <i>Subjective, Intersubjective, Objective</i> eftir Donald Davidson, <i>Mind, Language and Society</i> eftir John Searle, og <i>The Latin Language</i> eftir L.R. Palmer.<br><br>____________________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

Ég er sammála Gthth um mikilvægi þess að kaupa bækurnar sem maður les. Með uþb sömu rökum og Gthth.

Ég get ekki sagt að ég afkasti miklu í lestri mínum. Ég les ekki á hverjum degi, nema á ákveðnum tímabilum, sem þá eru etv 1-3 mánuðir. Auk þess koma tímabil þar sem maður les bara Moggan og Huga.is ;)

Ég á það soldið til að lesa bækur að 1/3 og leggja þær á hilluna, taka svo fyrir ca fimm bækur á sama hátt áður en ég kem að upphaflegu bókinni, þá klára ég hana eða legg henni aftur búinn með ca 3/4 af henni. Þannig eru margar bækur opnar, sumar eru opnar í rúmt ár, jafnvel lengur, áður en þeim er endanlega lokað. ;)

Svo mætti skipta bókunum í þær bækur sem ég blaða í á daginn, og svo hinar sem ég gríp í áður en ég fer að sofa. Í fyrri hlutanum eru bækur sem eru þyngri, en á svefnborðinu eru annaðhvort léttar bækur eða stuttar bækur.

Forgangsbókin í dagflokknum, akkúrat núna, er: “Mathematical Thought from ancient to modern times” e. Morris Kline. Ég verð að viðurkenna að hún er seinlesin. ;) Aðrar bækur sem ég hef blaðað í dagflokkinum eru ma: “A History of Warfare” e. Jhon Keegan, “Undirstöður Reikningslistarinnar” e. Gottlob Frege (Lærdómsrit), “Um Skáldskaparlistina” e. Aristóteles (Lærdómsrit), “Hugleiðingar um Frumspeki” e. Descartes (pésinn á undan lærdómsútgáfunni), “Frumhugtök Rökfræðinnar” e. Erlend Jónsson.

Það eru engar forgagnsbækur í náttborðsflokknum. Ég les bara það sem ég er í skapi fyrir, eða nenni að lesa. Þær eru þessa stundina: “Glæpur og Refsing” e. Dostojevskí, “Modern Paintings (II)” e. Joseph-Émile Muller (örbók), “The Art of War” e. Sun Tzu (Algert must!!), “Rökfræði leiðarvísir um frumatriði rökfræðinnar” e. Guðmund Arnlaugsson, “The Story of Art” e. Gombrich, “Biblían” e. Hina og Þessa, það eru líka stundum landafræðibækur eða/og sögualtasar á náttborðinu mínu. Útprentanir af greinum Gthth (þe af heimasíðunni hans) liggja líka í bunka þarna á “náttborðinu”. ;)

Þó þetta sé slatti af bókum, ber það ekki vitni þess að ég lesi mikið, það ber mun frekar vitni um e-n skapgerðarbrest. Ég er svona bókahóra, sem vill lesa allar bækur, en vantar “saying-power”. Þal eru afköstin ekki góð, ca. 0-2 bækur kláraðar á mánuði, sem skýrist etv líka af því að ég les ekki skáldsögur allajafna.

Hmm.. rosalega eyddi ég nú mörgum orðum í þetta.

Kv.
VeryMuch

Ég kaupi bækur fæ þær á bókasafni, eða lánaðar (til frambúðar) hjá
einhverjum sem ég þekki.

Það er engin regla á því hvaða bækur ég les, yfirleitt kemur að því
að mig langar svo í bók að ég einfaldlega kaupi hana.

Svo les ég hana, yfirleitt les ég eina bók í einu, ég les hratt og
vel, því ef ég hætti missi ég af því sem er að gerast.

Nú er ég að lesa “Treatise of human nature”, eftir Hume.

Síðan er alltaf einhver forritunarbók í bakgrunninum, núna er það
“the C programming language” eftir Dennis M Ritchie og Brian Kernighan.

Svo les ég aftur gamlar bækur, öðru hvoru, sérstaklega ef þær eru
erfiðar eða ofsa-skemmtilegar.

Af bókum sem ég hef lesið nýlega:
Handan góðs og ills - Friedrich Nietzsche
Afstæðiskenningin - Albert Einstein
Zen and the art of motocycle maintenance - Robert Pirsig
Lila – An enquiry into morals - Robert Pirsig
Language truth and logic - AJ Ayer
The cosmic puppets - Philip Dick
The Aristos - John Fowles
Ethics - Michel Foucault
The ultimate hitchhikers guide to the galaxy - Douglas Adams
A little knowledge - Michael Macrow
A heart of darkness - Joseph conrad

Og svo auðvitað:
An introduction to chaos - (man ekki)
Chaos - Making a new science - James Gleick
Complexity - Roger Lewin
Ubiquity - Mark Buchanan

og eitthvað fleira var það nú, en eins og þú sérð er engin regla
á þessu, yfirleitt gríp ég bara það sem hendi er næst.<br><br>“Nature is definition.”