midgardur fyrir 21 árum, 7 mánuðum Fjöldi lestra: 157

miðflotsaflið

Er að velta fyrir mér hvað vitlaus inntaka í bernsku getur haft mikil áhrif á hugsun manns langt framt eftir öllu.

Einhverra hlutavegna meðtók ég miðflóttaaflið sem miðflotaaflið. Þar til fyrir stuttu þá hef ég alltaf heyrt/lesið segi og skrifa miðflotaafl. Svo var það fyrir svona tveimur mánuðum síðan að ég las allt í einu miðflóttaafl (er hálfragur við að nota þetta orð, því innst inni trúi ég því að það sé vitleysa). Við það að lesa orðið rétt var eins og flóðgáttir himins opnuðust fyrir mér og ég áttaði mig skyndilega á andhverfuhætti miðflóttaaflsins og aðdráttaraflsins og stærðfræðilegri og eðlisfræðilegri birtingu hans.

Ég fór líka að velta fyrir mér hvort ég sé haldinn mörgum svona meinlokum í viðbót. Kannski á skilningsleysi mitt á heiminum rót sína að rekja til mismæla og misheyrna sem ég hef tekið fyrir satt. Kannski kemur sá dagur þegar ég hef öðlast fullan skilning á tungumálinu og hef þá umleið öðlast fullan mannlegan skilning.

M.

VeryMuch fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Miðgarður:
Ég man eftir einu svona hjá mér. Þegar ég var lítill hafði ég alltaf skilið orðið “vinkona” eða “vinkonur”, sem “vínkona” og “vínkonur”. Ég sá alltaf fyrir mér e-ð rautt, kannski þokukennda mannveru á litinn eins og rauðvín, þegar ég heyrði orðið. En svo komst ég auðvitað að hinu sanna einhverjum árum síðar. Lengi síðan var þessi vínlitaða táknmynd tengd við þetta orð, þegar hugtakið lék um hugann. Með árunum, hefur þessi myndræna hugtaka þynnst töluvert, og ég tel það miður.

En varðandi tungumálið og visku, þá tel ég hæpið að þar sé einhverja djúpa visku að finna. Sá sem hefur bestu tök á íslenskri tungu, ef slíkt er hægt, ætti væntanlega að finnast í íslenskuskori eða einhverju skyldu. Hversvegna hafa ekki mestu spekingar sögunar verið málfræðingar, ef viskan býr í málinu sem slíku?! Ættum við ekki að leita að Messíasi á meðal málfræðinga?! ;)

Eflaust leynist ýmislegt í hinu tæknilega máli, ýmislegt sem gott er að tileinka sér. Ef leyndardómar “sannleikans” leynast í því sem við getum kallað málið sem slíkt, þe tækið sem við notum til samskipta, þá er þessi leyndardómur væntanlega breytingum undirorpinn. Þar sem málið breytist og þróast, hlýtur sá “sannleikur” sem því tengist, að taka breytingum einnig.

En svo má beina sjónum að því sem helst óbreytt, í þróun tungumála. Þar gætum við fundið e-ð sem vert er að vita. Þeas ef það er e-ð sem breytist ekki, þegar tíminn mótar tungumál.

En að leita “sannleika” í tungumálinu sjálfu, virðist mér meinloka, eins konar pyttur, sem veiðir jafnvel besta fólk. Það getur verið fallegt á sinn hátt, en “sannleikur” hefur ekkert með estetík að gera.

Tungumálið sjálft, þe tækið sem við notum til samskipta, er táknkerfi, líkt og letrið sem ég er að nota hér, það táknar hljóð, og hljóðin tákna svo merkingu. Sannleikann er ekki að finna í leturtáknunum, og sannleikann er heldur ekki að finna í hljóðunum (tungumálinu). Við ættum frekar að kafa dýpra, handan tungumálsins, í merkinguna. En hljóðin sem mynda tungumálið, eru aðeins merkimiðar, eða flokkunarkerfi, líkt og þau sem við notum þegar við leitum á bókasöfnum. Við ættum að snúa athygli okkar að bókunum!

Hmm.. Þetta átti nú ekki að vera svona langt hjá mér Miðgarður. En þakka þér fyrir innblásturinn. ;) (Ekki taka þetta allt til þín, þetta er meira meint svona almennt, ekki beint endilega til þín. Þetta kom bara.)

Kv
VeryMuch

Fyrra álit

gthth fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Hmm… Af hverju hafa spekingar allra alda ekki verið málfræðingar? Það er nú það, en ég held að óhætt sé að segja að besta heimspekin hefur alltaf verið að einhverju (miklu eða litlu) leyti málgreining, þ.e. næm fyrir tungumálinu og ýmsum ógöngum sem það getur leitt mann í… :) _____________________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

___________________________________

Fyrra álit

Popcorn fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Er ekki besta heimspekin sú sem leiðir mann út úr viðjum tungumálsins?

Að sjálfsögðu þarf að passa upp á svona, fólk virðist oft halda að
miklir heimspekingar sjái aðallega um að skella saman hnyttum
orðasamböndum, og þess vegna þykir fínt að fara með háfleygar
tilvitnanir.

En rannsóknir á tungumálinu þykja mér þó mjög mikilvægar, ekki
vegna þess að einhver sannleikur leynist í því, heldur vegna þess
að það er svo samtvinnað hugsun okkar. Og mannleg hugsun þykir mér
áhugavert viðfangsefni. Jafnvel heimspekilegt viðfanngsefni.

PS: Er Chomsky ekki málfræðingur?

PPS: Ég hélt alltaf að “að bjóða hinn vangann” þýddi að slá á
móti. Fannst það líka óvenju brútal miðað við allt hitt sem
Kristur kenndi. :-) “Nature is definition.”

Fyrra álit

gthth fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Chomsky er bæði málfræðingur - eða málvísindamaður (víðtækara hugtak) - sem og heimspekingur :) _____________________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

___________________________________

Fyrra álit

midgardur fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Takk fyrir skemmtilegt svar Verymuch, nótan á korkinn var nú kannski frekar um meinlokur sem rangur málskilningur getur leitt af sér, frekar en að sannleikurinn sé falinn í tungumálinu. Annars er mikil speki í orðum því öll eru orðin í sjálfu sér nýyrði sem orðasmiðirnir hafa lagt mikla hugsun í þegar orðin voru smíðuð.

Í samandi við vínkonurnar, rifjast upp fyrir mér ógnvaldur bernskunnar sem voru hinar hræðilegu gormasprengjur, sem gátu tekið upp á þeim óskunda að skoppa um jörðina og sprengja allt upp. Þegar gormasprengja sprakk, spratt úr henni ný gormasprengja sem skoppaði eitthvað lengra í burtu, sprakk og úr henn spratt enn önnur og þannig koll af kolli þangað til þær voru búnar að sprengja upp alla jörðina.

Ég og vinur minn, þá átta ára gamlir, ræddum lengi vandamál og ógnir þessara skelfulegu sprengja en hann hafði heyrt talað um þær í útvarpinu og greindi mér frá þessum skaðvaldi. Bernskan hjá okkur var því martraðakennd undimeðvituð hræðsla við kjarnorkusprengjur (sem allir óttuðust) og svo þessar gormasprengjur.

Ég var kominn vel fram á unglingsár þegar ég loks áttaði mig á því að gormasprengjur hlytu að vera einhver aulalega skýring á því hvernig keðjuverkun kjarnorkusprengju virkaði. En hvað um það, hugmyndin um gormasprengjuna olli því að ég eyddi löngum andvökustundum fyrir svefna að spá í hvaða fjall væri nægjanlega hátt til að velta gormasprengjunni fram af.

M.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 21 árum, 7 mánuðum

lol

Fyrra álit

Heimspeki

Heimspeki

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Korkar - Heimspekilegar umræður

miðflotsaflið

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi