Setningin (eða hugmyndin eins og þú kýst að kalla hana) í heild er mótsögn. Og í rökfræði er það skilgreiningaratriði að mótsagnir eru alltaf ósannar.

Annars hafa verið til heimspekingar sem héldu því fram að tilteknar setningar gætu verið hvorki sannar né ósannar, heldur bara merkingarlausar. Ein slík setning gæti verið:

“Núverandi konungur Frakklands er skeggjaður”.

Þeir segja þá að setningin sé vissulega ekki sönn, en einnig að það sé ekki ósatt að núverandi konungur Frakklands sé skeggjaður. Það er nefnilega enginn núverandi konungur Frakklands; Frakkland er lýðveldi.

Svo eru aðrir ósammála þessu. En það er óþarft að fara út í það hér. Setningin sem þú ert að velta fyrir þér er mótsögn. Í rökfræði eru mótsagnir alltaf ósannar. Það er bara skilgreiningaratriði. Og spurningu þinni, hvernig þetta geti staðist, er þá svarað svona: Það er einmitt málið, þetta getur ekki staðist, og því er þetta kallað mótsögn.<br><br>_____________________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

“Allt sem ég segi er rangt”

Þessi setning hefur engin rök því ef ónefndur segir alltaf allt rangt hvernig getur hann þá sagt það sjálfur? Því þá væri hann að segja rétt.

Ef hann segir EKKI alltaf allt rangt en segir þessa setningu samt þá er setningin(staðhæfingin) röng.<br><br>–
Heimurinn ownar ykkur
–