Tilgangur lífsins virðist vera þrenns konar:
1) að drepa og éta aðrar lífverur, renna þeim í gegnum meltingarveginn og umbreyta þeim í saur.
2) keppast við að geta af sér afkvæmi sem gera slíkt hið sama.
3) að drepast og fara í gegnum meltingarvega annarra lífvera og umbreytast í saur.

Til eru manneskjur sem hafa áhuga á að brjóst út úr þessum gangi lífsins. Einu fyrirheitin sem þau áhrifamestu á því sviði hafa gefið okkur er að það sé möguleiki á “lífi eftir dauðann” sem á sér annan tilgang. Sumir segja að hann felist aðalega í að spila á hörpu.

Sókrates:
Nikkið vekur með mér vonir um að það komi e-ð af viti frá þér hér á huga, vonandi veldurðu okkur ekki vonbrigðum. ;)

Hugarfarið hér á huga veltu á því við hvern þú talar, eins og í hvaða samfélagi sem er, bíst ég við. En það áhugaverða við það, er að þú getur sannarlega haft áhrif, og lagt þitt af mörkum, til að móta “tíðarandann”, ef hann er til staðar. ;)

En svo við leiðum hugan að vangaveltum þínum um Tilganginn, með stórum:

Tilgangurinn er að mínu mati ekki til staðar. Hugtakið er mótað af mannlegri hugsun, sem gegnur mikið út á að allt þjóni markmiði. En við erum hér einfaldlega, og þetta eigum við sameiginlegt.

Ég er í rauninni soldið á því að líf hvers og eins sé soldið eins og listaverk, sé háð svipuðum lögmálum og listsköpun. Lífið er að mínu viti af samameiði og einhverskonar list.

Annars hef ég svarað þessu svo oft að fúttið er farið úr svarinu hjá mér, þetta er soldið eins og tyggjó sem er orðið bragðlaust en ég er enn ekki búinn að skirpa því, meira af því að ég lifi enn í minningunni um bragðið, og hef ekki tekið af skarið með að hætta þessu jórtri. Þú ættir að leita af gömlum svörum frá mér um þetta mál, þau eru eflaust bragðmeiri.

Kveðjur og hamingja
VeryMuch

Lengi vel hélt ég að tilgangur lífsins væri hamingja,
því allar okkar gjörðir stefndu að því markmiði.
En það er ekki TILGANGUR, það er MARKMIÐ.
Það er ekki einu sinni markmið í næstum öllum tilfellum.

Svo lykillinn hlýtur að felast í því hver vegna við urðum
til. Ég held að það sé engin ástæða, svo að tilgngurinn er
enginn heldur.

Svo er tilgangur líka bara skilgreint af okkur, þal leyfist
þér að skilgreina það eins og þú vilt! Njóttu vel :)<br><br>“Allar reglur hafa undantekningar nema þessi!”

ég vill vera svoldið posi og seigja að tilgangur lífsins sé hamingja, því að ef mar er ekki hamingju samur þá er enginn ástæða fyrir að vera hérna….. enda virðist oft vera þanig að mörg manslíf séu frekar tilgangslaus<br><br><p align=“center”><b> The Great Trendal Roadkill</p></

Er ekki tilgangur lífsinns að lifa lífinu lifandi og reyna að skyla heimin og tilgang hanns.

En ef ég mætti þá spyja á móti. Hvað er líf? og hvað er líf ef líf er eftir dauðan?

Miðað við svör ykkar þá er líf annara dýra en mannsinns nánast tilgangslaust :\ gerlar og fleira. Hver er tilgangur þeirra.

Ég held að það sem knýr okkur áfram sé aðalega forvitnin, að vita her tilgangurinn er og fá svör við svona spurningum.<br><br>_____________________

adios amigos, ja spanijola ina elportugees
_____________________

Lestu greinina mína!

Tilgangurinn er hamingja! Þið öðlist hamingju með því að ná markmiðum sem þið setjið ykkur. Ef þið hafið engin markmið þá er líf ykkar tilgangslaust. Þegar þið náið markmiðum verðið þið hamingjusamari og þið setjið ykkur svo fleiri og fleiri markmið til dauðadags og öðlist meiri og meiri hamingju. Munið samt að aldrei er hægt að ná hinni fullkomnu hamingju. Hún er ekki til en ef þið farið eftir þessu og lifið eftir þessu þá hefur líf ykkar tilgang.