Mér finnst það nú bara vera forréttindi að fá að stunda nám. Og þeim mun meiri forréttindi sem ég fæ að stúdera fjarlægari fortíð :)

Nei, en svona í alvöru talað, þá finnst mér sorglegt að heyra að einhver líti á skólaár sín sem sóun.<br><br>_____________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

Biggih:

Lífið er vita tilgangslaust, sem slíkt. Það liggur engin gáta í því. Við erum einfaldlega hér og ERUM, við erum eins og lífið ER.

Eitt sem er konfekt fyrir þyrsta anda, er fáránleikinn. Hann er ríkur, eins og mergur úr beini.

Við erum eindir í efnablödnu, og högum okkur alveg jafn mikið eftir lögmáli heimsins eins og ómerkileg efnafræðitilraun í menntaskóla. Við erum eindir eðlisólíkar efnafræðinni, en þó eins í því að vera lögmál.

Varðandi skólann og lífshlaup okkar í samfélagskerfinu; þá finnst mér ég ekki kunna neitt annað en að læra. Ég hef alist upp við að læra og þekki vart annað. Nú er svo komið að ég þarf að læra, ég sjálfur þarfnast þess að læra. Þetta er næstum orðið tilgangur lífs míns. Ég veit ekki lengur hvort þetta var mitt val eða hvort þetta er val þess sköpunarverks sem samfélagið mótaði mig í. Ég er orðinn lærdómsdjunkí, ég ætti kannski að halda forvarnarfyrirlestra; kannski í skólastofnunum. ;)

En það sem þú ert annars að vitna í eða tala um. Er kontrastinn á milli hins mannlega eðlis og krafa samfélagsins. Þe þín náttúrulega tilhneiging vis þess sem samfélagið krefst af þér.

Ég persónulega ef fundið mitt dóp og uni hag mínum bara vel, hér uppí skýunum. ;)

Kv
VeryMuch

Ef tilgangurinn er að njóta lífsins, þá nærðu honum engan veginn með því að gera ekki neitt. Ef þú gerir ekki neitt, þá muntu fljótlega drepast.

Ég held að það sé nokkuð öruggt að fullyrða, að við vorum alls ekki sett á Jörðina. Að minnsta kosti, ef einhver setti okkur hérna, þá var það al-hugsunarlaust verk og hirðulaust - svona eins og krakki sem setur ánamaðka í skál fyllta af mold og gleymir svo.

Það er enginn sem segir að maður verðir að fara í menntaskóla (nema kannske foreldrar manns) - a.m.k. eru engin lög þess efnis. Og það er ver hægt að fara beint eftir grunnskóla að vinna á kassa hjá Nýkaup, afgreiða hjá Popeye's, eða standa við færiband að taka innyfli úr fiskum. Það er meira að segja hægt að fara á sjóinn - ef viljinn er fyrir hendi. En þá er möguleiki, að þegar að maður er orðinn fertugur og vel sjóaður (eða búinn að hækka um nokkur þrep hjá Nóatúni) að maður muni sjá eftir því að hafa ekki farið í menntaskóla og þaðan í háskóla svo maður geti e.t.v. verið í betur launaðri vinnu - og jafnvel innivinnu! Ég held að afar fáir læknar líti á þessi tuttugu ár (eða meira) sem fóru í menntun sem sóun, miklu frekar sem skynsamlega fjárfestingu.

Svo held ég nú að spurningin “Til hvers erum við hér á jörðinni?” sé dáldið ruglandi, þar sem að hún felur í sér að eitthvað annað hafi sett okkur hér með einhvers lags tilgang í huga - sem mér sýnist að sé alls ekki tilfellið. Mun betra væri að spyrja “Hvers vegna … ?”, þar sem þá er hægt að benda á ástæður sem þurfa ekki endilega að liggja há einhverri yfir-veru.<br><br>Þorsteinn.

Nú, ef þú ert að spá í tilgang lífsins þá held að það sé
aðeins hugtak af mannanna völdum. Svo að þú átt rétt
á því eins og allir aðrir.

Skilgreindu “tilgang” hvernig sem þér hentar og njóttu vel.

Annars held ég að líf á jörðinni sé tilviljun, svo að
“raunverulegur” tilganur þinn er enginn.<br><br>“Allar reglur hafa undantekningar nema þessi!”