Ágæt spurning. Ég geri ráð fyrir að þú eigir við hvort þær gætu hugsað í sama skilningi og menn hugsa. En af hverju einkennist mannleg hugsun fyrst og fremst?

Annars hvarflaði eitt að mér: Ef við gætum búið til tölvu sem hugsaði í sama skilningi og menn hugsa, myndum við þá halda áfram að kalla það fyrirbæri tölvu (í sama skilningi og ég kalla tölvuna mína tölvu)? Yrðum við ekki að koma fram við fyrirbærið eins og hvern annan einstakling, og gera greinarmun á þessari “tölvu” og öðrum tölvum?

Myndi þessi tölva hafa réttindi? Hvað ef hún segði “Ekki slökkva á mér!”? Myndum við koma fram við hana eins og barn sem vill ekki fara í háttinn? Eða myndum við tala um rétt hennar til “lífs”?

Ok, ég er kominn langt út fyrir efnið. Upphaflegu spurningunni hefur ekki ennþá verið svarað. Gætu tölvur mögulega hugsað? Ég veit það svo sannarlega ekki :)<br><br>__________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

Já ég veit það ekki heldur.

Það var breskur stærðfræðingur að nafni Turner (að mig minnir); hann vann við Enigmu verkefnið í síðari heimstyrjöld (að brjóta dulmálslykil Þjóðverja). Hann var samkynhneigður og framdi sjálfsmorð, hvaða máli sem það nú skiptir. Hann dreymdi um að geta endur vakið vin sinn sem hann missti ungur. Þeas hann velti þeirri hugmynd upp, hvort hægt væri að láta vél hugsa. Hann er í dag talinn einn aðal faðir tölvunar (Ég þori ekki að taka af um hvort hann er einn um að vera faðir tölvunnar.)

Við getum svo spurt okkur hvað er hugsun.. og hvað í okkur gerir okkur kleyft að hugsa?

Flest bendir til þess að hugsun og meðvitund sé fullkomlega vélræn.. engin vísbending um annað eftir minni bestu vitund. En það þýðir svo sem ekki neitt nema að orsökin er ekki fundin, myndi ég halda. Ég persónulega myndi veðja á fullkomlega vélræna hugsun, þar sem ég sé ekki hvaða dularfullaferli eða efni ætti að koma til, til þess að gera hugsun óvélræna.

Ef hugsun er fullkomlega vélræn. Þá sé ég því ekkert til fyrirstöðu, fræðilega, að við gætum skapað hugsun jafnvel vitund líka.. í einhverju öðru en bara kolefnissambödnum.. td rafrásum tölva.

En þegar allt kemur til alls þá veit ég ekki hvort það er möguleiki til að búa til tölvur sem geta hugsað.

Spurning: er fræðilegur möguleiki á því að búa til tölvur sem geta hugsað?

Eða er fræðulegur möguleiki að tölvur geta myndað meðvitund eins og við höfum?

Meðvitund er eitt af þeim ráðgátum sem vísindin eiga í hvað mestu vandmálum að svara.
Því þetta fyrirbæri tengist beint því hvernig okkar eiginleikar tengjast raunveruleikanum.
Algengasta leiðin til að nálgast þetta fyrirbæri er að líta á heilan sem tölvu og taugafrumur sem
vinnsluhluta sem vinna út úr upplýsingum. Við þetta á meðvitundin að myndast sem afurð af
flókinni úrvinnslu upplýsinga. Þessi líking nær samt ekki að taka á þeim dularfullum eiginleikum
meðvitundarinnar sem við upplifum. Þess vegna er þörf að mun róttækari lausn.

Skammatfræði lýsir ýmsum skrítnum eiginleikum efnis og orku við smásæjar aðstæður,
hvernig atóm og aðrar eindir hegða sér. Á þessu stigi getur ögn verið á tveimur stöðum í einu,
og agnir geta verið aðgreindar frá hvor annari en geta samt tengdar innbyrðis saman.
Þessi eiginleika í sambandi við t.d. skammtatölvur gætu verið mögulegar lausn
á þeim dulrænu eiginleikum sem meðvitundin hefur. Hins vegar eru þessi skammtaáhrif
svo viðkæm að þau eru sífellt trufluð af tengslum við umhverfið, og að frumur og taugendur
séu of stórar við svona viðkæm skammtaáhrif geti átt sér stað.

En eins og við vitum þá eru skammtatölvur mjög lofandi varðandi
í leysa ýmis vandamál sem venjulegar tölva getur ekki leyst, t.d. eins og með að leysa
ýmsa dulkóðunarlykla

Talið er að í svokölluðum örpíplum (microtubulus) frumna í heilanum geti
þessi skammtaáhrif átt sér stað, og þessi píplur eigi að eða geta tengst saman og
myndað heild ekki ólíkt því hvernig við upplifum meðvitund. Þetta fyrirbæri vilja
menn kalla Orchestra Object Reduction. En það byggist á því að heilin frumvinnur úr
upplýsingum safnar þeim á örpíplunar. Síðan er svokölluð skammtavinnsla keyrð
á þær og þannig eru unnið með allar upplýsingarnar í einu sama augnabliki.
Við þetta á meðvitundin eins við þekkjum hana að myndast. Þannig að við ákveðum
sjálf hvað næst skuli gerast.

Þetta þó bara kenning á hvernig meðvitund geti starfað.

Vídeó: (BBC simulation of Orch OR)
http://www.consciousness.arizona.edu/hameroff/movie.html

Fyrirlestur varðandi efnið:
http://www.consciousness.arizona.edu/hameroff/slideshow_intro.htm

Heimildir:
http://www.consciousness.arizona.edu/hameroff/
http://www.eps.org/aps/meet/OSF00/baps/abs/S200017.html
http://www.daimi.au.dk/~hhl/ECAL99_report.html
http://psyche.cs.monash.edu.au/v2/psyche-2-03-klein.html
http://helios.hampshire.edu/lspector/aaai-99-www/sld001.htm
http://www.zynet.co.uk/imprint/Tucson/

Á því leikur enginn vafi að tölvukerfi geta hugsað (verðum að tala um kerfi í stað tölvu) PC tölva hugsar ekki en það er hægt að setja upp á henni kerfi sem leysa alls kyns hugaraðgerðir (hugsanir). Til eru jafnvel kerfi sem hafa vilja á þann hátt að þau hafa frumstæðar hvatir til að leita sér að þeim gæðum sem halda þeim gangandi. Engin hefur eftir því sem ég best veit steypt þessum kerfum saman í eitt og allt er þetta enn frekar frumstætt. Fræðilega séð er ekkert því til fyrirstöðu að tölvukerfi muni hugsa hugsanir af sjálfdáðum sem okkur hefur ekki einu sinni dreymt um að væru til hvað þá að hugsa um :)

Ég las einhvern tíma í Lifandi vísindum að það væri búið að gera svona “lifandi” tölvu sem var knúin af litlum þörungum og gat framkvæmt einfaldar aðgerðir…
En ef þörungarnir deyja, þá “deyr” tölvan.
En það er samt svo langt síðan ég las þetta…<br><br><center>“Life is a deadly meaningless sexually-transmitted desease”</center>
<center><font size=12 face=“Arial”><a href="http://kasmir.hugi.is/Alliat/ ">SÍÐAN MÍN!</a> </font></cente

Tölvur eru nákvæmlega það sem við gerum þær að.
Þær gera nákvæmlega allt sem við segjum þeim að gera
og ekkert umfram það.
Svo ef VIÐ getum búið til tölvu sem hugsar, þá hugsa
þær, annars ekki.

#define etenrity ;;
for(eternity)
spin();
<br><br><!–Allt hefur í lífinu tilgang
-fyrir utan lífið sjálft.–>
<!–Function above appearance–>
Even a stopped clock gives the right time twice a day.

hmmm, tölvur sem gætu hugsað sjálfstætt…hvað verður þá um manninn?
1) verður maðurinn fær um að hugsa fyrir sjálfan sig í framtíðinni ef hann styðst við tölvuna?

2) Verður maðurinn með einhverja sér hæfileika eða sér tölvan um að hafa alla þessa hæfileika t.d. á myndlistamaður framtíðarinnar eftir að teikna bara með músinni (tölvumúsinni) línur sem tölvan skapar? Verður blýanturinn óþarfur, sem gefur myndlistamanninum tilfinningu fyrir mýkt blýantsins og finnur fyrir því hvernig best er að beita blýantinum?

3) Verður hægt að kalla tölvuna fyrir “hækju” mannsins? T.d. maðurinn gæti þurft aðstoð frá einhverjum með eitthvað verkefni sem hann getur ekki leyst (eða treystir sér ekki til að leysa því hann veit að tölvan getur betur), þá fer hann ekki til næsta manns, því næsti maður styðst líka við tölvuna ef tölvan hugsar sjálfstætt. Hvernig getur heili mannsins þróast í framtíðinni?

4) Ég hef oft velt þessu fyrir mér með framtíðina og tölvurnar…hvort sem ég verð lífs eða liðin…HVERT STEFNIR ÞETTA ALLT SAMAN???? Verða allir vélmenni í framtíðinni? Alvörugefin vélmenni sem einhverjar ópersónulegar tilfinningar verða skrásettar í þeirra tölvuheila? (svo allt í einu kemur þessi bíómynd sem vakti áhuga minn því ég hef hugsað lengi út í þetta:AI eða Artificial Intelligent)

Bara varð að koma þessum hugleiðingum að því ég hef lengi verið forvitin um þetta allt saman