Þú heldur nú ekki á neinu sem að borar jafn stórt gat og þú sjálfur ert, en ég veit ekki hvernig þyngdaraflið mun hafa áhrif á þig þarna í miðju jarðar. Jafn mikið togað í allar áttir?

Hluturinn myndi falla alveg í gegnum holum og koma hinu megin upp, ástæðan er sú að á leiðinni niður fær hann nægilega hröðun til að fara sömu vegalengd gegnt þyngdarkraftinum. Þ.e.a.s. það leysist jafn mikill orka úr læðingi þegar þú sleppir hlut og lætur falla til jarðar og þarf til að koma honum aftur á sama stað. Þá er ég náttúrlega að gera ráð fyrir að jörðin sé hringlaga og miðja jarðar sé í raun í miðju leiðar steinsins.

mjög djúpt, einstaklega vel hugsuð pæling.

Tja, því nær sem þú ert miðju jarðar því meira togar þyngdaraflið í þig, þannig að þegar þú nærð miðjunni þá ertu ekki að fara mikið í gegnum hana, þú myndir að líkindum bara stöðva þar og falla inn í þig eða hvernig sem maður orðar það (e. implode)

ok segjumað þú myndir láta stein falla niður í holuna, þá er hröðun hans 9.8m/sec u.þ.b og það þýðir að hann myndi hámarksfallhraða á uþb 21 sec, minnir að hámarks fallhraði í lofhjúpi jarðar sé í kringum 200m/sec sem þýðir að þegar hann kemst að miðju jarðar og er á leiðinni upp hinumeginn hægist á honum um 9.8m/sec sem gerir það að verkum að hann kemst kanski 20 km upp í holuna hinumegin

steinninn myndi líklega stoppa í miðjunni, nema hann væri kominn á það mikla ferð að hann gæti ekki stoppað en ég veit ekki.

steinninn myndi bráðna og verða hluti af jörðinni aftur.

Þegar ég las þetta mundi ég eftir Andrés sögu sem fjallaði um svipað efni. Þar fann Georg Gírlausi upp al-leysi vökva og Jóakim sletti honum á jörðina. DUNN-DUUUUNN!

steinninn myndi “stöðvast” á endanum í miðju jarðar en myndi leggjast upp að þá hlið ganganna sem að þyngsti jarðvegurinn er, því hann myndar mest aðdráttarafl.

prófum dæmi hérna sem ég er búinn að ímynda mér:
Segjum að þú værir í kúlulaga herbergi í miðju jarðar með 10 metra radíus. Veggir herbergisis mynda engan núning.
Ég tel að ef þú værir akkurat í miðjunni á því herbergi, svífandi myndirðu hægt og rólega fara að þyngsta jarðvegssvæðinu og gætir léttilega hoppað af því svæði því þú værir ekki með aðdráttarafl jarðar,
því það er þegar öll jörðin með allann sinn massa er að toga til þín, en núna ertu í 360° á alla kanta og tekur bara um 1/6 (mjög gróflega ályktað) af aðdráttarafli jarðar,
svo ég myndi telja að um leið og þú hoppaðir af punktinum væri 1/6 jarðaraðdráttarafls að draga þig aftur á punktinn en um leið eru allir aðrir punktar herbergisins að reyna að draga þig til sín með mjög svipuðu aðdráttarafli en bara aðeins meiri vegalengd, (frá 1-20m), svo að ef þú værir í 10m radíus kúluherbergi í miðju jarðar gætirðu hoppað léttilega frá hvaða punkti sem er og endað á þeim punkti sem þú miðaðir á eða mjög nálægt og staðið á þeim punkti, en ef þú hreyfir þig ekkert myndirðu lenda aftur á punktinum sem hafði þyngsta jarðveginn.

Sé steini kastað niður að þá færi hann alveg að yfirborðinu hinum megin - og svo aftur til baka ogsfrv. Semsagt sveiflast milli yfirborða. En sé loftmótstaða tekinn með að þá verður sveiflan sífellt minni og að lokum verður steininn fastur í miðjunni.