Það er ekki það sama, en að það er mjög algengt að vera með 3 eistu þá hlýtur það að vera nokkuð eðlilegt bara.

Ekki alveg. Það sem ég var að reyna segja, kannski á of flókinn hátt, er að við notuð orðin til þess að lýsa því hvort gefið fyrirbæri er eins og við bjuggumst við en líka til að benda á að hlutur sé sjálfum sér samkvæmur þrátt fyrir að væntingar okkar bregðist.

Svo dæmi sé tekið: flestum þykir eðlilegt að fangelsa barnaníðinga í langan tíma og jafnvel án möguleika á reynslulausn. Ástæðan fyrir því er að við væntum þess að barnaníðingur brjóti af sér aftur þegar þeir koma út úr fangelsi, því lengur sem þeir eru inni því betra. Hinsvegar er ekkert sem bendir til þess að þetta sé satt. Ekki frekar en að morðingjar myrði endilega aftur þegar þeir koma úr fangelsi eða maður sem var fangelsaður fyrir að aka ölvaður undir stýri endurtaki sama leik. Í raun er lendir aðeins brotabrot þeirra barnaníðinga sem eru fangelsaðir aftur í fangelsi. Þeir eru raðníðingar alveg eins og raðmorðingjar (sem eru miklu líklegri til þess að drepa aftur en venjulegir morðingjar eftir að þeir koma úr fangelsi). Er þá eitthvað eðlilegt við að fangelsa barnaníðinga í svo langan tíma eða setja upp vefsíður og auglýsa þá afbrotamenn? Ekki samkvæmt þessu. Það breytir því hinsvegar ekki að þetta er talið eðlilegt.

Þetta er þá dæmi um eitthvað sem er óeðlilegt og eðlilegt á sama tíma. Hinsvegar hafa orðin í raun mismunandi merkingar vegna þess að þau eru notuð um mismunandi hluti. En það er einmitt vandamálið með þetta orð, það er tvírætt og jafnvel meira en það.

Bætt við 12. desember 2006 - 22:03
Kannski er ég að gera þetta enn flóknara. Munurinn liggur að sjálfsögðu í því að eitthvað er talið eðlilegt en er í raun óeðlilegt. Munurinn á skoðun og staðreynd í raun.

Það væri óviðeigandi að kalla Ömmu þína, t.d., öllum illum nöfnum og þar af leiðandi ekki beint eðlilegt. Ég er að meina þannig :P

Ertu ekki að meina að það sem gæti verið t.d. eðlilegt fyrir mér gæti verið óeðlilegt fyrir þér?

Ég var allavega að meina það.