Reyndar var mér að detta í hug að heilbrigð skynsemi væri dálítið eins og geðheilbrigði; a.m.k. að hluta til skilgreint útfrá samfélagslegum viðmiðum. Þannig að heilbrigð skynsemi er e.t.v. einskonar félagslegt fyrirbæri, “vinsæl viðhorf” minnir mig að þú hafir sagt.
Þannig að heimspeki ætti ekkert endilega að taka heilbrigða skynsemi til greina, frekar en önnur ríkjandi sjónarmið. Kannski þá helst ætti hún að velta fyrir sér hvort að heilbrigð skynsemi sé siðferðilega rétt eða röng.
Nei, annars. Ég held að heimspekin ætti ekki að taka (mjög mikið) tillit til heilbrigðar skynsemi. Hún er, sýnist mér, allt of einstaklingsbundin til þess, þótt hún sé tengd félagslegum normum. Og ég er nokkuð viss um að hún hafi ekki mjög mikið með siðfræði að gera.
Eða gerir þú annars ekki mun á “heilbrigðri skynsemi” annars vegar, og “skynsemi” hins vegar?
Heilbrigð skynsemi segir mér að gera eitthvað, eða þá gera það ekki, alfarið útfrá afleiðingum, en hún getur ekki sagt mér hvort að eitthvað sé rétt eða rangt í siðferðilegum skilningi. Og ég held að hún hafi lítið sem ekkert að gera með reglur, boð og bönn, hún er svo miklu aðstæðubundnari.
Ertu í útlöndum?

ég ætla að biðja fólk að rugla ekki saman almennri vitneskju og heilbrigðri skynsemi, þett er alltof oft gert.

Auðvitað eru þetta bara hugtök, en fólk ætti nú samt að geta séð muninn.

Þú lærir almenna vitneskju á að lesa blöð og læra orð.

Þú þjálfar heilbrigða skynsemi með því að vita muninn á réttu og röngu.<br><br>Allt hefur í lífinu tilgang
-fyrir utan lífið sjálft.

Þetta er einmitt málið. Heilbrigð skynsemi hefur ekkert með gáfur fólks að gera. Oft þegar fólk vísar til heilbriðgar skynsemi þá gæti það allt eins satt “Þetta sér/skilur/veit hver heilvita maður”, en með því að segja þetta er í raun verið að gera lítið úr gáfnafari og/eða skynsemi þeirra sem eru ósammála mælanda, s.s. ef að ég er ósammála þá er ég annað hvort heimskur, fáfróður eða óskynsamur. Og slíkar ásakanir eru alltaf móðgandi, jafnvel þegar þær eru sannar.

Ég get ekki ákveðið úr havaða umhverfi þú kemur

dæmi: bannvænt eitur veldur dauða hvort sem því er helt í dauðann mann eða ekki dauðann.<br><br><div align=“Right”>No Offence<i><font color=“green”><a href="http://kasmir.hugi.is/Tannbursti/">Tannbursti</a

Fyrst með dauða manninn ég set bara annað dæmi til að sína

Parkótín (þegar það virkar) kemur í veg fyrir hausverk, hvort sem maðurinn er með hann eða ekki.

semsagt ef þú ert það nú þegar geturðu náttlega ekki orðið það en hlutur getur samt valdið því þótt þú sért orðinn það.

Svo eru nú undantekningar við öllu gthth þótt ég telji þig nokkuð greindann (því meira sem þú veist því meira veistu hvað þú veist lítið) og þú greinilega kannt bara að stilla í hóf hvað þú ferð milkið eftir og pælir í heimspeki. Allir sem filgja algjörlega rökfræði tilgátum enda í þunglyndi (þó eru líka undantekningar við þessu.)<br><br><div align=“Right”>No Offence<i><font color=“green”><a href="http://kasmir.hugi.is/Tannbursti/">Tannbursti</a

Hehe… kannski það ;)

Það verður auðvitað einhverjir nýir sem koma með það upp á yfirborðið og það á ekki að útiloka eitthvað (ekki einu sinni könnunina með hálffullt eða hálftómt) því það gefur til kynna hve fáránlegt það er og minnir okur á það sem mun alltaf vera fáránleikan.<br><br><a href="http://kasmir.hugi.is/crap/“>AH-Death Knight</a>

”Life is hell, enjoy it"
(my philoshopy)