Hafið þið aldrei prófað að hugsa um hvernig það er að deyja og það er ekkert æíf að handan og þú munnt ekki vakna og breytast í kannski kött eða eikkað. Hugsaðu bara að vakna ALDREI aftur ALDREI!! Það er ógeðslega skrítið. Að liggja í kistu ekki í skriljón ár heldur bara alltaf útí hið óendanlega. ENDALAUST! Að hugsa um eitthvað sem aldrei endar eins og þetta er of erfitt fyrir mannsheilann, maður verður bara á endanum geðveikur. ÞAnnig að það hlýtur að vera einhverskonar líf að handan, eitthvað. KAnnski himnaríki, helvíti, annað líf eða kannski verður að geimveru í næsta sólkerfi.

Kannski eigið þið ekki eftir að skilja en ég held að þegar einhver deyr kannski 12 ára gamall. Þá deyr hann í einum heimi en er lifandi í einum heimi. Mín kenning er sú að það er heimur þeirra sem lifa og deyja og hinna sem lifa og lifa. Þetta er kannski of skrítið. Hvað haldið þið?