Could be. En þó að ég né nokkur annar skilji ekki hvernig heilinn (og líkaminn) virki þá ætla ég mér ekki að fara að búa til “andlegan” aukahlut bara til þess að fylla í það sem uppá vantar í kunnáttu minni. Staðreyndin er sú að því meira sem við lærum um okkur og umhverfi okkar því minni verður þörfin fyrir eitthvað andlegt til að útskýra hlutina og til að reiða sig á.

Ég er á þeirri skoðun að hvorki ég né þú né nokkur annar hafi sál í andlegri merkingu orðsins, og þér og öðrum er frjálst að hafa ykkar skoðun.

Já það væri hægt að segja þér það, en þú gætir ekki haft neina fullvissu um að þetta værir þú, eða að þeir sem segðu þér frá þínu gleymda lífi færu með rétt mál.
Auk þess væru þeir sem segðu þér frá, að segja frá sínum (ekki þínum) minningum um þig og þú myndir kannski upplifa frásagnir þeirra bara sem hverja aðra frásögn? Einsog e-r segði t.d. við þig: “fyrir 2 árum fórst þú til Alaska, þér fannst ótrúlega gaman, ..fyrir utan rostungana þú komst að því að þér líkaði ekki við þau dýr!” ..Ég meina hvað merkir svona setning ef maður hefur ekki minningar um atburðinn? Varla gæturðu haldið því fram að þér hefði þótt gaman í Alaska, bara af því e-r sagði að þér hefði þótt gaman?

Þetta með ef hægt væri að flytja minningar, …hvað ef maður tæki t.d. eineggja tvíbura þurrkaði allar minningar úr hugum þeirra eftir að maður hefði gert nákvæmt afrit af þeim, svo myndi maður flytja allar minningar úr tvíbura b yfir í tvíbura a og öfugt, væri ekki séns að tvíburi b væri alveg sannfærður um að hann væri tvíburi a, og eru ekki einhverjar líkur á að hann hefði rétt fyrir sér? (þar sem þetta voru tvíburar gæti vel verið að þeir kæmust aldrei að hinu sanna)
…Því hvenær er maður sá sami og maður var? Ég væri eflaust sú sama þótt ég missti alla útlimi, væri skipt um eiginlega öll líffæri í mér, fengi 100 blóðgjafir, e-r heilastöðvar myndu lamast og gerðar yrðu erfðafæðilegar breytingar á mér (hmm held það allavega :))

Er annars eitthvað víst að minningar “geymist” í fjöldamörg ár? Er ekki séns að heilinn “afriti” fær með vissu millibili? Eða að minningar endurnýjist við það að hugsað sé um þær, gamlar minningar væru þá mininngar um minningu um minningu osfrv?

Ég er samt alls ekki að halda því fram að þetta þýði að ekki sé til sál, bara að segja að mér finnst fleira en sál koma til greina, “þegar maður veit að maður er sá sami og maður var fyrir meira en 7 árum”, sérstaklega þar sem maður veit ekkert slíkt fyrir víst ef maður er minnislaus :)