Í BIG BANG kenningunni er gert ráð fyrir því að til hafi verið ótrúlega samþjappað efni fyrir upphaf alheimsins sem mér þykir persónulega bara fáranleg hringavitleysa.
Eilíft tóm er ekki til. Þess vegna hlýtur það að vera til. Hvorki ljós né myrkur. Allt á sér andstæður. Þess vegna hlýtur tilveran líka að eiga sér andstæðu. Það er næstum óbrigðult náttúrulögmál. EF svo er að einhverntíman hafi verið til svokölluð Ótilvera. Eins og hvítur kassi með hvítum hliðum að innann. Skjannhvítur. En ef hliðarnar væru ekki og ekkert annað heldur. Ekker hvít og þess vegna ekkert svart. Bara ekkert.

Algjört tóm hlýtur að vera yfirþrungið. Vegna þess að ekkert er án andstæðna kemur það alltí einu fyrir í fyrninni að það gerist eitthvað. Það getur þess vegna hafið verið eitthvað nauðaómerkilegt. ENginn guð eða neitt kom nálægt þessu. Bara eins og ef farið er nógu langt frá ljósinu kemur myrkur. Það er ekki á valdi mannlegs skilningis að skylja afhverju.
Fyrst eins og lítill einn þráður. Kanski tveir. Fleiri? Heilt net jafnvel. Fíngert mistur í tóminu. Ekkert hefur breyst nema það ómar nokkrir tónar. Laglína. Söngur alheimsins. Meir og meir í réttu hlutföllum við yfirgnæfandi við gapandi tómið. Meir og meir. Fyrst eins og lækjakliður. síðan eins og Árniður. Næst fljótsdynjandi. Söngurinn er orðin næstum jafn yfirgnæfandi og tómið var áður. Á endanum er það orðið eins og risa raumur hafsins í ofsaviðri. Öskrandi jötun sem flæðir og fyllir í öll skúmaskot alheimsins í hrikalegum náttúruhamförum. Enþá er allt hið sjáanlega (víddirnar) bara tóm. EN svo heldur söngurinn áfram að aukast þrátt fyrir að hafa fyllt allt hugsanlegt tónfræðilegt rými. Og bang. Tóm skálin er full og það flæðir yfir barmana og á tómið slettist efnið. áður gapandi tómið er nú fagurprýdd blikandi stjörnum. þannig losar söngurinn um spennuna og komið er á jafnvægi. EN þá er dunandi undirtónn tónlistainnar útum allt. En síðari tíma afkvæmi efnisins: lífverunar eru fæddar með þann undirtónn í hjartastað og eru vanar honum frá upphafi og verða hans þess vegna ekki var. Það skýrir það´aðdráttarafl sem mannsköpuð tónlist hefur. Þegar hljóðum er skipað í reglur tóntegundanna finnur fólk upphafstónin dynja sér í hjartastað: Og hrífst með…

NoLogo