“brostu og þá mun lífið brosa við þér”

42

Amm, bara sjá um að manni leiðist ekki meðan marr er hérna :)

ég er sammála talia, af hverju þarf að vera eitthver tilgangur?

Ég oft hugsað um þetta og komist að þeirri niðurstöðu að það er ágætt að lifa, þannig að hvers vegna ekki?

Tad veari alveg otrulegt ef ad tad veari einn risastor tilgangur fyrir lifinu, en tad er aldrei ad vita. En a medan vid hofum ekki hugmynd um tad ta held eg ad tilgangur lifsins se ad hver madur finnur sinn eiginn tilgang i lifinu og finni tad sem gerir hann hamingjusaman!

RoMpE

Ef maður væri alltaf að leita að e-m tilgangi í lífinu þá þá mundi maður bara missa af lífinu. Sumir eru alltaf að plana e-ð fram í tímann og aðrir hugsa mikið til baka og velta sér upp úr hlutum sem þeir fá ekki breitt. Ef einhver tilgangur er með þessu öllu þá held ég að það´sé að lifa í augnablikinu. Njóta lífsins og vera glöð.
Carpe Diem

Málið er að ég er alveg sammála ykkur að hver á að gera það sem honum finnst gott að gera og vera hamingju samur (auðvitað veitir það oft öðrum óhamngju en ef allir væru hamingjusamir vissum við ekki hvað hamingja væri). Aftur á móti var ég að skrifa að lífið væri EKKI ætlað til að vera fúll og pissaður útí allt og alla það var það eina.

kveð með bros á vör
gott að fólk sé sammála
Tannbursti

Reyndu að bæta þig og umhverfi þitt - það er markmið sem maður getur vel sætt sig við, en raunverulegann tilgang hefur maðurinn ekki, fólk hefur því miður alltof mismunandi skoðanir á því hvað sé til bóta og því ættum við að bæta við - mundu að enginn fæðist merkilegri en annar, dæmdu fólk eftir athöfnum þess - það yrði almenn siðaregla í þessu sambandi en ég þyrfti líklega að vinna mikið meira í þessu.

Halló allt fólk!
Ég verð nú bara að sitja hér og öfunda ykkur af þessari endemis bjartsýni ;)
Ég á nú bara erfitt með að brosa, hvað þá meir :)
Þessvegna er ég voða feginn að þessir broskallar gera það fyrir mig “:)”
Reyndar verð ég bara að vera soldið svona pirraður út í samfélagið, þann hluta þess sem auglýsir sífellt eftir “hressum”, “jákvæðum” eða öðru fólki sem getur bara ekki hætt að vera svo æðislega svakalega hresst… Hvers á maður eins og ég að gjalda?! Á mar bara ekki að fá vinnu í dag ;) Ég bæti kannski fyrir þetta með biturri kaldhæðni, ég veit ekki..
Hmm.. kannski er ég bara andlega fatlaður og ætti að fara á bætur?! Á meðan samfélagið er að trippa á einhverskonar hamingju trippi, eða að hlæja að einhverjum brandara sem ég get bara ekki fattað?!

Annars held ég að málið sé nú bara að vera ekki að rembast við þetta, ég reyni svona að vera hvorugt, ekki hamingjusamur og ekki óhamingjusamur, mar fer svo flatt á því að reyna að eltast við einhverja tálsýn sem gæti kallast hamingja… mar nær henni aldrei fullkomlega.. það er bara málið að vera sáttur mundi ég halda.

Varðandi tilganginn með þessu öllu.. þá hef ég ekki fundið hann enn .. og mig grunar að hann sé bara ekki til staðar.. tilgangur ef hann þarf að vera til staðar, hlítur því að vera sköpun einstaklingsins..
Kannski er hægt að líta á líf sitt sem eina allsherjar sköpun, sem lútir eigin lögmálum.. Þannig að lífið verður svona eins og eitt allsherjar persónulegt listaverk hvers og eins… sem enginn getur í raun metið, það skapar sinn eiginn veruleika og heim, lögmál útaf fyrir sig.. sem engir dómar vinna á.. heldur hrökkva af fyrirbærinu eins og vatn af gæs.. kannski?!

P.S. ég skil nú ekki í þér tannbursti að vera að amast eitthvað í honum mAlkAv.. eiga ekki öll dýrin í skóginum að vera vinir?! Annars hef ég enga skoðun á því hvernig lífið í skóginum ætti að vera… hmmm.. *klóra í haus, hrukka enni.. osfv*

Ég held að tilgangur lífsins sé að lifa lífinu eins vel og við mögulega getum. Auðvitað fáum við aldrei allar okkar óskir og alla okkar drauma uppfyllta en við verðum að gera okkar besta.

Ef að það er einhver æðri tilgangur með þessu öllu, þá komumst við ekki að því fyrr en í fyrsta lagi þegar við deyjum og þess vegna ættum við ekkert að vera að spá í það.

Ég verð að segja fyrir mitt leyti að það verður allt auðveldara þegar maður er í góðu skapi og reynir að hugsa jákvætt og brosa, en ég þoli ekki manneskjur sem eru með eitthvað gervismæl á andlitinu allan daginn það er bara fráhrindandi.

Með kærri broskveðju, Xenia

Ástæðan fyrir því að maður brosir ekki þegar maður er í vondu skapi er sú að sjálfsvorkun er svo gríðarlega rótgróinn og mikilvægur þáttu rí tilverunni. Tilhvers að vera í vondu skapi, ef enginn tekur eftir því? Ef maður vorkennir sjálfum sér, þá kemur fljótlega einhver annar sem byrjar að vorkenna manni líka, og þá er markmiðinu náð!
Mannskepnan er reyndar ekki búin að hugsa nógu langt til að sjá HVAÐA tilgangi þetta markmið þjónar…en það er ekki til umræðu hér svo ég nenni ekki að hugsa um það.

Fróðleiksmoli dagsins;
“Ekki vera fúll, nema annar sjái til”

Já já það er alveg rétt hjá þér að fúllyndi er smitandi, og jákvæðin væntanlega líka :) .. þú veist hvað ég meina sýnist mér..

Ég man að einu sinni var ég alltaf að rembast við að fela vanlíðan mína með því að brosa sem mest þegar mér leið sem verst.. Það tók svo gífurlega orku frá mér að vera stöðugt að leika svona hlutverk að nú reyni ég að fela barasta ekki hvernig mér líður.. ef ég er fúll þá er ég fýldur, ef ég er glaður þá er ég glaðlyndur, annars er ég barasta svona hvorugt og virka því oftast svona nutral á svipinn líklega..

Aftur ámóti, er sjálfsvorkun einn helsti óvinur manns sjálfs, sjálfsvorkun ætti að forðast eins og heitan eldinn.. Ég hef eflaust gerst sekur um sjálfsvorkun stundum, en ég fyrirlít hana engu að síður..

Ég er annars alveg sammála ykkur um mikilvægi jákvæðni í lífinu.. hlutirnir ganga einfaldlega betur þegar það er ljós í enda ganganna :)

“Allt í lífinu hefur tilgang
-Fyrir utan lífið sjálft”

-Popcorn 2001

69

Þú býrð til þinn eiginn tilgang..
Ég fann minn.

Tilgangur lífsins er 42.

ég veit tilgang lífsins………
hjá öllum dýrum og örugglega mönnum líka er það aðeins að fjölga sér………………..











tilgangur lífsins er í grófum dráttum aðeins það að RRRRRRRÍÍÍÍÍÍÍÍÐÐÐÐÐÐÐÐÐAAAAAAAAAAA………………..



þannig að þegar kallar segjast ætla að höstla þessa í klessu eða ná sér í píku…. ekki, í guðanna bænum ekki, hugsa um þá manneskju sem aula sem hugsar með tippinu…. HANN ER AÐ STUNDA MOÐÐAFOKKING TILGANG LÍFSINS…… og það er ekkert heilagra en það… ekki einu sinni að ganga í klaustur eða verða píslarvottur…. EEEKKKEEERRRTTT……

Af hverju ertu svona viss?

Brostu framan í heimin þá mun heimurinn brosa framan í þig :):D;);D