Sæll eða sæl
Þessi hugleiðing er ávöxtur lesturs míns á grein eftir isabel 
sem bar titilinn ,,Wicca“ og svari thortho við greininni ,,eitt líf er 
ekkert líf”.  Til þess að athuga áhrif af þeim skrifum á þessi þá 
getiði kíkt á þau, án þess þó að ég sé að nota þau hér 
beinlínis sem heimildir.
ÓVÍSINDALEG VÍSINDATRÚ
Sumir  kommentera á trúaðar manneskjur að það að trúa á 
yfirnáttúrulega hluti eins og guð sé steypa, og bera það 
saman við að trúa á jólasveininn.
Nú ég held að við getum verið sammála um það að það sé 
ekkert yfirnáttúrulegt til.  En hvað er yfirnáttúrulegt?
Ef guð er ekki til þá þýðir það að guð er ekki hluti af 
veruleikanum og aðeins hugarfóstur trúaðs fólks.
Ef guð er til þá er guð hluti af veruleikanum, hluti af 
náttúruleikanum, og þar af leiðandi ekki yfirnáttúrulegt 
fyrirbrigði, heldur einmitt hitt…  kanski náttúrulegasta sem til 
er.
Trú og vísindi eru ekki andstæður,  vísindamenn eru að 
rannsaka þann veruleika sem er guðs góða sköpun, og guð 
er hluti af, á sama hátt og ólétt kona er hluti af því barni sem 
hún gengur með.
Ef þú biður til guðs, og það bænheyrir þig ekki, þá hugsaru 
með þér að það sé greinilega ekkert guð til.
Ef að þú biður til guðs, og það sem þú baðst um rætist.  Þá 
geturðu alltaf fundið eitthvað orsakasamhengi sem útskýrir af 
hverju fór sem fór  (vaktstjóri hringir í þig og segir að stína hafi 
farið feil á vöktum og mætt í morgun svo að þú getur fengið 
fríið sem þú áttir ekki að geta fengið, og þú getur farið í 
afmælið sem þig langaði svo í.  Stína fór feil á vöktum af því að 
… etc etc).   Orsakasamhengið útskýrir guð í burtu…  aha  það 
var ekki guð sem gerði þetta,  þetta hefði gerst (þ.e. ég hefði 
fengið frí) hvort sem ég hefði beðið um það eða ekki….    guð 
er greinilega ekki til.
En bíddu! hvort sem að guð bænheyrir þig eða ekki,  þá er það 
ekki til?   Ekki mjög vísindaleg niðurstaða.
Ef að guð er það sem skapaði heiminn (og allt sem honum 
tilheyrir t.d. náttúrulögmálin)   þá þarf guð ekki að nota 
,,yfirnáttúruleg“ verkfæri til að bænheyra fólk,  guð notar þau 
verkfæri sem það hannaði sjálft, heiminn og vísindin.  Tíminn 
er eitt af náttúrulögmálunum, og þessvegna er það mögulegt 
fyrir guð  (þeas ef guð er til, og ef guð er það sem skapaði 
heiminn) að láta það sem þú biður í bæn um að gerist, byrja 
að gerast í gær!    Þó að orsakasamhengið að baki 
atburðinum byrji áður en þú biður bænina, þýðir það ekki að 
guð sé ekki að baki þessa samhengis, og að atburðurinn sé 
ekki afleiðing bænar þinnar.   Guð er ekki hátt tíma heldur fyrir 
utan hann, og fyrir því er óendaleikinn aðeins eitt andartak, eitt 
langt andartak, þ.e. guð sér allan tímann í einu, á sama hátt 
og við getum sjáum fljót, frá upptökum til ósa, í einu.  Ef við 
erum hinsvegar á báti á fljótinu, þurfum við að byrja efst og 
sigla alla leið niður til að sjá það allt, og eigum erfitt með að 
ýminda okkur að hægt sé að sjá það allt í einu.
Vísindi og trú eru ekki andstæður.  Mér hefur fundist vera 
merki tíðarandans í dag, það sem mér finnst hægt að kalla 
vísindalega bókstafstrú, þar sem fólk fussar við öllu trúarlegu 
sem bulli og vitleysu, og notar frasa eins og ,,það er 
vísindalega sannað” á sama hátt og bókstafstrúarfólk segir 
,,það stendur í Biblíunni“.   Fólk verður að gera sér grein fyrir 
því að þó að eitthvað sé ,,vísindalega sannað” þá er það ekki 
yfir gagnrýni hafði,  ýmislegt hefur verið vísindalega sannað, 
en svo komið í ljós að var svo ekki almennilega rétt,  að baki 
hverrar ,,sönnunnar" liggur alltaf einhver manneskja, eða 
hópur manneskna,  og við sem mannverur erum því miður 
ófullkomnar og getum gert mistök,  jafnvel  þó að við notum 
vísindalegar aðferðir.
Mikið af vísindamönnum eru trúuð,  trú þeirra kemur ekki í veg 
fyrir að þau stundi áreiðanleg vísindi.  Og á sama hátt hafa 
vísindin mikið fram að færa fyrir trúarbrögð t.d. með 
fornleifauppgreftrum og vísindalegri texta og bókmenntarýni á 
trúarlega texta til að hjálpa okkur og gera greinarmun á milli 
heimsmyndar og boðskapar,  og þannig hjálpað okkur að 
nálgast upprunalega þýðingu viðkomandi texta.
Jæja nú er þessi hugleiðing orðin miklu lengri en ég ætlaði 
mér.  En tilgangur hennar var að sýna fram á á trú og vísindi 
þurfa ekki að stangast á, og að það að trúa á guð, þarf ekki að 
vera óvísindaleg heimsmynd.
shalom