Áhvílandi lán eru lán sem þeir sem eiga íbúðina hafa tekið og er með veði í íbúðinni, t.d. ef þau myndu ekki borga lánið þá getur sá sem þau fengu lánið hjá tekið íbúðina til að borga skuldina.

Svo er spurning hvort fólkið ætli að láta lánið fylgja með íbúðinni, hvort það borgar það upp eða tekur það með sér þegar það flytur.

Þegar þú kaupir íbúð í fyrsta sinn er bara lánað 70% af kaupverði. (kann ekki alveg á þessi 90% lán) þannig að þú þarft alltaf að borga 30% í peningum. ef íbúðin er ódýr geturu oft fengið viðbótarlán í bankanum þínum fyrir allri upphæðinni. en það er ekki hægt að láta það allt hvíla á íbúðinni. þú þyrftir örugglega 2 ábyrgðarmenn sem eiga fasteignir sem ábyrgarmenn. kosturinn nefnilega við það að eiga íbúð sjálfur og geta sett lán sem þú tekur á hana er sá að þú þarft ekki ábyrgðarmann, nema upphæðin sé þeim mun hærri.

kv. Pooh

Þú getur keypt íbúð sem er með áhvílandi lánum á og þá tekur þú bara við þeim og heldur áfram að borga. T.d. ef íbúð kostar 10 milljónir og 7 áhvílandi, þá verður þú að redda 3 og tekur svo yfir lánið. Þú getur líka borgað lánið upp ef þú getur fengið betra lán annars staðar eða samið um það þegar þú kaupir að þú borgar seljandanum meira og hann tekur lánið af. Fasteignasalar sjá um öll svona milliskref þannig að seljandinn getur ekki bara tekið peninginn og skilið þig eftir með lánið.

Ef þú ætlar að fá lán hjá íbúðalánasjóði þarftu að fara í greiðslumat sem er hægt að gera í banka. Þá segja þeir þér hvað þeir eru tilbúnir að lána þér mikið sem í rauninni ræður því hvað þú getur keypt dýra íbúð. Þú getur líka fengið bankalán ef þig vantar uppá en fæstir lánveitendur munu leyfa þér að veðsetja íbúð upp fyrir 65% af brunabótamati. Ef þú átt því ekki fyrir útborgun getur þú fengið bankalán með veði í fasteign einhvers greiðvikins vinar eða ættingja. Samt ekki taka meiri lán en þú getur borgað af. Oft geta tölurnar litið sæmilega út á pappírnum en ekki jafn gaman þegar þú kemst að því að þú hefur ekki efni á að fara í bíó eða kaupa eins og eitt par af sokkum og verður að lifa á grjónagraut út mánuðinn ef einhver óvænt útgjöld koma upp.

Þú getur líka keypt ósamþykkta íbúð. Þær geta verið alveg jafn góðar en kannski ekki samþykktar vegna einhvers smáatriðis, t.d. lofthæðar. Þær eru ódýrari og þú getur ekki fengið lán hjá íbúðarlánasjóði en hins vegar geturðu fengið langtímalán hjá lífeyrissjóði eða banka með veði í íbúðinni. Sumum er eitthvað illa við ósamþykktar íbúðir en þær eru í rauninni ekkert verri fjárfesting. Þú kaupir þær ódýrar og selur þær ódýrar en þær hækka alveg jafn mikið í verði og aðrar íbúðir.

Þess vegna ágæt byrjun að láta sér nægja litla holu ef þú átt lítinn pening. Þú getur þá skipt uppí betri þegar þú átt meiri pening frekar en að reyna að sprengja þig við að borga af einhverju sem þú ræður ekki við. Ég gerði það og setti markið frekar lágt sem ég tímdi að borga og skoðaði ábyggilega 20 íbúðir áður en ég fann eina sæmilega sem ég keypti.

Að kaupa íbúð getur verið mikið mál, treystu mér ég er að ganga í gegnum það.
Fyrst þarftu að fara í gegnum greiðslumat, enginn borga sínu fyrstu íbúð út í peningum. Greiðslumatið sínir þér hve mikið þú getur borgað á mánuði af lánunum sem þú þarft. Mundu að íbúðarlánasjóður lánar þér bara 70% og þú getur fengið viðbótarlán hjá hinum ýmsum bankastofnunum upp í 90%. Sem þýðir að þú þarft að eiga 10% af andvirði íbúðarinnar.
Síðan þarftu að fynna þér íbúð sem passar inn í matið sem þú fékkst og þar þarftu að vanda valið. EKKI HOPPA Á FYRSTU ÍBÚÐINA sem þú sérð, skoðaðu þig um. Og ef þú hefur smiði í fjölskyldu þá notaðu þá, þeir hafa geta séð galla sem við mundum aldrey taka eftir, fyrr en of seint. Ef þú fynnur íbúð sem fellur að þínum óskum og greiðslugetu þá kemur að “prúttinu” og ef allt gengur eftir þá er bara eftir að segja til hamingu með nýju íbúðina:)