Ég er sammála þér með skötuna … hræðileg.

En það var ekki alltaf svoleiðis, þegar ég var yngri þá gat ég étið hana með bestu lyst. En nú hef ég þroskast … eða eitthvað.

Á mínu heimili er alltaf hangikjöt á Þorláksmessu.

Mamma og pabbi halda í þessa hefð að hafa skötu á Þorláksmessu en hvorki ég né bróðir minn höfum getað borðað þetta. Nú eru þau hins vegar úti á Spáni og við orðin ja gott sem fullorðin en búum enn saman (þ.e. ég og bróðir minn + kærastinn minn) og við erum svona nokkurn vegin að mynda okkar stemningu sjálf núna. Við ætlum að skella okkur á laugaveginn í fílinginn þangað og svo á tónleika og reyna að upplifa smá jólafíling. Mér finnst þetta alveg frábær hugmynd með kjötsúpuna og vildi ég að ég hefði vitað af þessu fyrr því þá hefði ég haft kjötsúpu líka :) En í staðinn verður bara eitthvað snarl, maður reddar sér bara. Allt nema skatan virkar.

Ég skil ekki hvernig fólki dettur í hug að éta úldinn fisk. Mér er alveg sama þótt fólk vilji kalla þetta einhverjum fínum nöfnum eins og “kæst” skata, þetta er úldinn fiskur og ekkert annað, og hann er virkilega ógeðslega viðbjóðslegur.

Mín fjölskylda alltaf fer að borða úldinn fisk hjá ömmu og afa á þorláskmessu, en ég læt ekki bjóða mér svona viðbjóð og er bara heima í staðin. Djöfull er ég samt feginn að það er ekki úldinn fiskur hérna heima, fnykurinn berst nefninlega langar leiðir (alla leið upp í herbergi) og síðan er þvílík ýldufýla af manni marga daga á eftir.

Það hefur verið hefð í þónokkur ár að hittast heima hjá bróður mínum sem að mauksýður bæði skötu og tyndabykkju í haugum, og svo setjumst við yfir hnossgætið og snæðum bæði og þrumara með smjöri.

Þessi hefð er indæl, lyktin er ekki góð og á ekki að vera góð, en skata með lufsu (fitusoðið, amn ekki hvað það heitir) og þrumari (erm, þarna, brúnt brauð, maður fretar voða mikið af því, rúgbrauð) er bara snilld. hef borðað þetta síðan ég var lítill, er 19 núna og get ennþá étið þennan sora. Náttúrulega klíp frá ef að skatan er mjög ormétin, sem er oft þegar hún er orðin stór…þá lifa mikið af ormum í henni.

Ég er reyndar á leiðinni út í þessum töluðu orðum, veriði sæl elskurnar og gleðileg jól.

Deeq.

MMMMMMMMM….Skata er ótrúlega góður matur;)

Reglan er skýr

23 = Skata
24 = Hamborgarahryggur
25 = Hangikjöt
26, 27, 28, 29, 30 = afgangar :)

Sko það hefur alltaf verið skata heima hjá mér á messu þorláks og fyrir svona 5 árum smakkaði ég hana fyrst, og mér fannst hún ekkert sérstök og borðaði lítið, en svo með tímanum hefur mér fundist hún verða betri og betri og mér er farið að hlakka altaf til núna að fá skötu og brennivín á þorláksmessu, sona oformlegt upphaf á jólunum. Allt stressið búið og allt í hamingju. ég mæli með þ´vi að fólk prófi þetta, bara lítið fyrst á þá langar þér í meira á næsta ári og meira og koll af kolli.
Lifi skatan(bara á 23 des samt;)

Þetta er bara enn ein hefðin hjá Íslensku þjóðinni að éta skötu á Þorláksmessu. Þetta er rétt einsog þetta með þorramatinn… Ég meina, þótt Íslendingar hafi þurft að éta matinn hálfónýtan í gamla daga útaf því að þá vantaði frysta þá þýðir það ekki fólk þurfi að halda því áfram þegar hægt er að frysta matinn og geyma þannig… þetta er bara heimska.

Hvaða pjatt er þetta í ykkur skata er geðveikt góð og líka snilld pabbi sagði mér það að það væri oft migið á skötuna og það er nú allt í lagi!
Skata er snilld

Lifi skatan!!!!!!!!!!!!!

Viðbjóður, viðurstyggð, dauði og djöfull!

Kæst = úldin, reglan er þannig: Ekki borða neitt sem er ónýtt.

Annars er ég ekki að taka eftir því að það séu að koma jól… er virkilega þorlákur í dag?

Skata er fín :)
En Þorláksmessa, oj bara :Þ

hjá mér er ýmislegt gotterí lifrapaté,graflax,skinka,hlaup og brauð


ég er líka heppinn.'eg hef aldrei fundið lyktina af skötu

uhumm,ég hef nú ekki borðað skötu nema umdanfarnar tvær Þorláksmessur(það er sko skötuveisla hjá manninum mínum og systkynum hans og þetta eru 3ju jólin okkar saman)…..en mamma segir að ég hafi verið eina barnið á leikskólanum sem borðaði skötu(ég er nú ekki ALVEG að trúa því…..hehe)en……nú í ár þá stóð ég sjálfa mig að því að segja(upphátt)ummmm,eftir fyrsta bitann….svo að ég á von á að fá mér skötu með glöðu geði um næstu jól,en ég sagði jafnframt við manninn minn að ég myndi ekkert vilja borða þetta oftar á ári……
en svaka gott svona einu sinni á ári

veistu ég smakkaði skötu bara núna áðan.. og hún var svo lítið kæst að hún var bara góð.. ;) þannig ég er að pæla í að halda í þetta.. ;))

ég hef aldrei smakkað skötu
ég smakka ekki skötu
ég mun ekki smakka skötu

Svo einfalt er þetta.

Skata, rétt eins og hákarlinn, er ekki úldin eins og margir halda, heldur kæst. Á þessu tvennu er regin munur. Rétt eins og grafinn lax úldnar ekki heldur tekur í sig bragð og annað sem verkunin gefur af sér. Það er deginum sannara að lyktin af skötu þegar hún er soðin er hreint ekki geðsleg en sá angan á ekkert skyllt við dásamlegt bragðið af henni. Þess vegna hafa menn soðið hana í bílskúrum en borið síðan góðgætið inn á borðin, þar sem því hafa verið gerð góð skil.

Ég vandist ekki við át á skötu sem barn, smakkaði hana fyrst sem unglingur. Var ekki allt of hrifinn fyrst en ákvað að gefa henni séns og hún vann á og sigraði. Ég er þó ekki kominn lengra en í rúmlega miðlungskæsta. Sú sterka er þó býsna góð, en ég tárast af öllu yfir miðlung og græt stífum tárum af þeirri sterku. Þetta ét ég með rúgbrauði og hömsum, vestfirðingur er ekki enn inn í dæminu hjá mér en hver veit?
Þið sem fúlsið við skötu án þess að smakka, ættu að láta það ógert. Smakkið, reynið aftur og dæmið svo.

Það hefur stundum hvarlað að mér, að ef pizza og hamborgarar væru gamalir íslenskir þjóðarréttir, en sviðin, hrútspungarnir og skatan innfluttir réttir, hvort þjóðin sæti ekki að sviða-, hrútspuna- og skötu-áti á “MODERN” Íslenskum veitngastað, sem sérhæfði sig í því besta, “sem að sjálfsögðu er innflutt”. Pizza og hamborgarar yrðu þá að sjálfsögðu fordæmd sem mesta óæti, svo ekki yrði talað um djúpsteiktar kartöflur, sem væru þá af sama meiði.