Shattered er alveg gott lag, ekki það besta, en það er ekki leiðinlegt

Ég hef lengi ætlað að fá mér Exile on main st. en er hún mjög blúsuð? Er nefninlega ekki allveg að digga blúsinn hjá stóns. Er meira í Decembers Children og Aftermath.

Þannig séð er eitthvað til í þessu hjá þér… Exile on Main Street er plata sem flestir Stones aðdáendur myndu setja í topp 3 hjá sér en það er samt eitthvað sem segja skal um seinni hluta plötunnar sem er arfa slappur miðað við hinn fyrri.

Tumbling Dice, Sweet Virginia og Rocks Off eru t.d. allt stórkostleg lög og Happy og Shine a Light eru svo “the best of the bunch”.

Ventilator Blues er líka óendanlega kúl… alminnilegt blús “bad-boy” lag ;)

En svo eru lög eins og Sweet Black Angel og Just Wanna See his Face sem eru beint út léleg.

Svo er vænn biti af plötunni sem er bara “meðal” efni.

Ef að þú heldur uppá þessu plötu fyrir að vera blúsuð þá verðurðu að fá þér Beggars Banquet. Ekki bara besta plata sveitarinnar, heldur einhver flottustu Blús rokk lög allra tíma. Flest öll lögin eru svona róleg “hard and gritty” blús lög.. alvöru hrátt stuff og bara.. váá. Lög eins og Sympathy for the Devil, No Expectations on Salt of the Earth og Street Fighting Man, þetta eru allt svaka, svaka lög.

Prodigal Son og Stray Cat Blues eru svo óendanlega töff og eru einmitt svona “Bad Boy” lög rétt eins og Ventilator Blues.