Nú er búið að sýna þáttinn með Winonu Ryder og kemur ekkert upp í hugann en einskær vonbrigði. Ég get allavega lofað ykkur því að Joey hefði ekki orðið eins hrifinn og hann hugsaði sér. Ég er ekki að reyna að hljóma eins og perri með þessari grein, málið er bara að þátturinn var ekki virði “hæpsins” sem hann olli. Ég hefði allavega ekki skipt frá Survivor vegna þessa (þ.e.a.s. ef ég myndi búa í Bandaríkjunum). Svona er að vera vitur eftir á. “Hæpið” svínvirkaði hins vegar, ég sat límdur við skjáinn allan þáttinn. Ég mæli miklu frekar með myndbútnum sem Jay Leno sýndi í þættinum sínum, klippt saman að vísu en eins og Joey myndi eflaust segja: “That was hot!”.