og já mér leiðist

acryl á striga,

hugmyndin af þessu verki er þessi, það má segja að þetta sé hálfgerð, dagbókavinna, þá meina ég þarna er texti sem ég hef skrifað, líkt og að skrifa einhvern daginn eitthvað niður í dagbókina sína, dagbókin er kannski eitthvað sem þú deilir ekki með umheiminum, því annaðhvort, er það of persónulegt, eða kannski skrifaðir niður tilfinningar eða pælingar sem ekki eiga við lengur, liðin stund. Að skrifa er að tjá sig, að skrifa eitthvað niður, lætur þig deila því sem þú ert að spá, koma einhverju frá sér, en sýna það beint in your face, því mér langar ekki að sýna fólki hvað nákvamlega stendur, ekki í þeim miðli, en með því að búa til myndefni úr textanum, þá hef ég sett það í þann miðil að ég er tilbúin að sýna verkið, ég veit hvað stendur en skil áhorfandan eftir með myndefnið eitt og sér. Þannig sýni ég pælingu mína án þess að þröngva mínum pælingum að honum.

Hvað haldið þit að þetta sé eiginlega gömul myndavél o_o?

wedding couple.

19. og 20. aldar franskt skáld. Þekktastur fyrir verkið hugleiðing http://www.youtube.com/watch?v=JvWL9G3KDYI

Þetta nýsmíðaða Arcs trommusett er til sölu.

Það er úr við sem heitir askur.

Stærðir:

22x20“ Bassatrommu
12x8” Tomtom
13x9“ Tomtom
16x16” Floor tom
14x6" Sneril

Síðan fylgja líka tveir tom haldarar með þessu.

Selst á einungis 120.000 kr!!!

Ath! Cymbalar og hardware(standar, kicker, klemmur) fylgir ekki!

Fleiri myndir: http://trommari.is/index.php/spjallie?func=view&id=7271&catid=19

Ef einhver hefur áhuga, bjallið í mig annað hvort á aron(hja)trommari.is eða arcsdrums(hja)gmail.com

æj veit ekki, langaði bara að lífga aðeins uppá þett áhugamál og senda eitthvað inn..

Nýja MacBook Air
http://www.apple.com/macbookair/

DA-20 á lokastefnu fyrir braut 13 í Reykjavík

Þessi fræga ljósmynd sýnir það sem má líklega kalla “stærstu stund” Adolfs Hitlers. Hún er tekin í júní 1940, skömmu eftir að herir hans höfðu sigrað Frakka og rekið Breta á flótta úr meginlandinu. Veldi hans átti reyndar eftir að breiðast enn meira út á næstu tveimur árum áður en fór að halla undan fæti, en þarna hefur honum nær örugglega fundist “toppinum náð”: Hann hafði sigrað Frakkland!

Hitler hafði allt frá unglingsárum verið mikill áhugamaður um arkitektúr og var sérstaklega hrifinn af stórum listrænum glæsibyggingum – sem sannarlega er nóg af í París. Hafði hann ávallt dáðst mjög að þeirri borg og fyrir hönd Þjóðverja og Austurríkismanna öfundast út í hana. Hann hafði legið yfir bókum og myndum af borginni.

En aldrei hafði hann þó komið þangað. Fyrir Fyrri heimsstyrjöld hafði hann ekki efni á því, og eftir þá styrjöld bar hann slíkan haturshug til Frakka að tæpast hefur honum dottið í hug að heimsækja þá sem túristi. Þess í stað kom hann í fyrsta (og eina) skipti til Parísar sem sigurvegari; “Ég á ‘etta, ég má ‘etta!” hefur kannski verið hugsunin hjá honum þegar hann ákvað þessa óvæntu og stuttu heimsókn þennan þungbúna sumarmorgun. Hann fór ásamt fylgdarliði skot-túr um næstum auðar göturnar, kíkti á helstu staðina (vottaði reyndar virðingu sína í grafhýsi Napóleons Bonaparte í Invalides), og var síðan rokinn aftur heim.

Adolf Hitler átti aldrei aftur eftir að koma til Parísar, en þessi heimsókn hefur líklega eflt í honum þá ætlun sína að gera Berlín framtíðarinnar enn flottari París með stórfenglegum byggingum, “Welthaupstadt Germania” eins og hann kallaði það.

Þegar herir Hitlers neyddust loks til að flýja París árið 1944, fyrirskipaði hann að borginni skyldi gjöreytt með öllum tiltækum ráðum. Sem betur fer ákvað hernámsstjórinn í borginni að virða þau brjáluðu fyrirmæli að vettugi, og eru Frakkar (og allir þeir sem bera virðingu fyrir menningarverðmætum) þeim manni ætíð þakklátir fyrir það.