Lawl!
IM A VIRGIN.
(this is a very old t-shirt).

Þessi bolur er snilld.

sokkin Cessna sennilega smá slys

Sweet

any1 ?

Hér má sjá loftmynd sem ég, með leyfi frá eiganda, fékk að birta hér af Þykkvabænum. Ströndin er semsagt þarna milli ánna tveggja og eiginlega allt það svæði sem sést.

Þó tek ég það fram við þá sem fara þangað, að stranglega bannað er að hjóla á þeim sandhólum sem grasið vex í. Það má titla sem utanvegaakstur.

þetta er nett, mér langar í svona

ég að gera nohand eða tucknohand

Þessi merkilega maður er eitt af fórnarlömdum sögunar, þar sem hann er helst þekktur fyrir að hafa verið pwnaður í ritdeilu við Martein Lúther.
Hann var endurbótamaður innan Kaþólsku kirkjunar og vann að því að bæta hana innan frá í stað þess að segja sig frá henni.
Hann skrifaði mjög merkilegt siðfræðirit um hvernig kristnum mönnum bæri að hegða sér fyrir tilstuðlan konu einnar sem var búin að fá nóg af ruddaskap mannsins síns.

Hver er þessi merki maður?

Veit ekki alveg en ef þú horfir vel þá sérðu svona einhverskonar veru eða ekki?

Vegna þess að ég hef í gegnum árin séð lítið annað myndefni heldur en rafgítara, rafbassa og trommusett hér inni á /hljóðfæri þá ákvað ég að senda eina mynd af fjórum bassaklarinettum til tilbreytingar.

Frá vinstri:
- Leblanc L400
- Selmer USA 1430P
- CZ E. M. Winston
- Leblanc 330S

Fólk sem veit lítið um tréblásturshljóðfæri heldur oft að bassaklarinett séu eins konar saxafónar, en þessi hljóðfæri eru gjörólík - Hönnun saxafóna er „kónísk”, þ.e.a.s., frá munnstykkinu niður í hljóðfærið eykst borvíddin jafnt alla leið. Hönnun klarinetta er „symmetrísk”; frá munnstykkinu að bjöllunni er borvíddin jöfn, og bjallan er kónísk. Bjöllur bassaklarinetta eru oftast úr málmi, vegna þess að trébjöllur eru mjög erfiðar í framleiðslu, og rándýrar. Þær eru oftast uppsveigðar, til þess að auðveldara sé að sitja með hljóðfærið, og til að hljómurinn berist meira fram á við. Þegar staðið er með bassaklarinett er mælt með að notuð sé breið og mjúk hálsól, og þegar setið er með það er oftast pinni festur við bjölluna sem er látinn standa við gólfið til að auðvelda við spilamennskuna (það er vesen að spila þegar þumalfingur hægri handar heldur uppi fjórum kílóum).

Hljóðfærin tvö vinstra megin á myndinni spila niður á Des (lítil þríund fyrir neðan djúpa-E á gítar) og hin tvö sem eru hægra megin spila niður á B[es] (minnkuð fimmund fyrir neðan djúpa-E á gítar). Algengast er að ódýrari hljóðfæri spili niður á D eða Des og dýrari hljóðfæri spili niður á B[es]. Dýrari hljóðfæri, eins og nr. 1, 3 og 4 frá vinstri, eru oftast smíðuð úr afrískum svartviði eða ebóníviði, en ódýrari hljóðfæri eins og nr. 2 frá vinstri eru oftast smíðuð úr „resin”, sem er tegund af hörðu gúmmíi. Verðlag svona hljóðfæra er nokkurn veginn á bilinu 50.000 kr. (sum bandarísk resinhljóðfæri) upp í 1.000.000 kr. (Stephen Fox viðarhljóðfæri frá Kanada). Toppurinn í bassaklarinettunum er talinn vera þau frönsku Buffet-Crampon Prestige og Henri-Selmer Privilege og hljóðfæri hins ensk-kanadíska hljóðfærasmiðs Stephen Fox.