íslenskar krónur eru leifar af gjaldmiðli frá lokum nýlendutímans. Til að sannfæra Íslendinga um yfirskilvitlegt gildi krónunnar hefur verið fundin upp trúarleg vísitölutrygging sem felst í því að skuldir vaxa í stað þess að lækka við afborganir. Með þessu móti gerist það kraftaverk að Hottarnir borga sama lánið allt að sex sinnum ef þeir lifa nógu lengi, og leitun er á jafn dásamlegu kraftaverki í veraldarsögunni.

Bankar eru mjaltavélar sem yfirstéttin notar til að blóðmjólka almúgan. Í hvert sinn sem Íslendingur bregður kreditkorti á loft er hann blóðmjólkaður. Í hvert sinn sem við fáum sendan reikning eum við blóðguðu fyrir að fá að vita hvað við eigum að borga. Fleiri mjalta-maskínur eru að sjálfsögðu í gangi til að hámarka nytina úr íslendingum. Þótt mjaltatíminn sé langur finnst mörgum íslendingum als ekki slæmt að láta nota sig. Þeir fá jú að horfa á sjónvarp eftir mjaltir og panta sér pitsu og skvetta í sig um helgar.

ath þett er í raun örlýtið aðlagaður pistill eftir þráinn Bertelson svo hann passi sem svar við greininni

Ég væri til í að hitta þann asna sem væri til í að lána mér 20M til 30 ára í íslenskum krónum :D

Ég skil ekki alveg þessa grein, ertu að segja að verðtrygging sé slæm?

Mér finnst að ég hafi heyrt að verðtrygging tíðkist á Íslandi vegna þess að verðbólga hér hefur verið mun meiri og sveiflukenndari en í öðrum löndum. Með þessari aðferð er það lántakandinn sem tekur á sig óvissuna um raunvextina en ekki bankarnir eins og er í öðrum löndum.
Ef bankarnir hér ætluðu að fara að bjóða óverðtryggð íbúðarlán, miðað við núverandi efnahagsástand, myndu þau bera rosalega háa vexti til þess bankinn væri viss um að ná utan um öll möguleg verðbólguskot sem komið gætu til.

Mig grunar að íbúðarlán hér á landi séu veitt til lengri tíma en í öðrum löndum, þótt ég viti það ekki fyrir víst. Það gerir bönkum þar auðveldara að áætla verðbólguálag í vextina. Þar að auki held ég að mun meira sé veitt af íbúðarlánum á Íslandi en í mörgum öðrum löndum. Bæði vegna þess að hlutfall fólks sem býr í eigin húsnæði er rosalega hátt hér á landi og að annarsstaðar eru íbúðarkaup fjármögnuð að stærri hluta á annan hátt en með lántökum (t.d. með ríkisstyrktum sparnaði).

Mér finnst í sjálfu sér ekkert óeðlilegt að bankar í einkaeigu verðtryggi útlán sín. Hinsvegar dettur mér í hug að kannski gildi ekki það sama um ríkisstofnanir (eins og Íbúðarlánasjóð). Ef verðtrygging á lánum Íbúðarlánasjóðs yrði afnumin eða sett á hana ákveðið hámark, þ.e. í mesta lagi 4% á ársgrundvelli (sem eru efri vikmörk verðbólgumarkmiðs Seðlabankans) væri tekjutapið sem Ríkissjóður yrði fyrir kannski almennileg hvatning fyrir stjórnvöld til reyna allt sem hægt er til að koma verðbólgunni niður í þetta markmið. En þetta myndi nú líklega brjóta gegn ýmsum samkeppnislögum.

Almenna reglan er sú að lán í öðrum ríkjum miðast við vaxtakjör sem eru breytileg frá tíma til tíma. Á Norðurlöndunm eru húsnæðislán oft með 4-6% vöxtum og engin verðtrygging.

Verðtrygging á lán var tekin upp hér árið 1979 til að verjast gríðarlegri verðbólgu sem var á þeim tíma 40-60%. Í dag þykir vera mikil verðbólga en hún er á bilinu 12-13%.

Með því að verðtryggja höfðustólinn losnar lánveitandinn við svokallaða verðbólguáhættu úr láninu og varpar henni á lántakann. Nokkur ríki voru með þetta kerfi en næstum öll hafa aflagt það vegna þess hversu illa það kom út fyrir lánamarkaðinn og þá sem voru skuldsettir. Í dag er þetta fyrirkomulag aðeins í Chile, Ísrael og á Íslandi. Það er stutt síðan það var afnumið í Mexico.

Það má alltaf deila um þetta. Hér er mikil verðbólga sem þýðir að ef innlán í bönkum og lánsfé er ekki verðtryggt þá tapa margir peningum þar sem verðlag hækkar umfram það sem vextir gefa. Þetta á t.d. við um lífeyrissjóði sem eru peingar okkar þegar við verðum gömul. En á hinn bóginn finnst mér að bankarnir geti nú alveg tekið á sig hluta af verðbólgunni.

Í dag er bannað að lána verðtryggt til skemmri tíma en 5 ára sem þýðir að lán sem veitt eru til styttri tíma hafa bara vexti. Öll lán í krónum til lengri tíma eru verðtryggð. Mér finnst að ætti að afnema verðtryggingu í stökkum. T.d. banna fyrst að verðtryggja lán nema þau væru til a.m.k. 10 ára og lengja það síðan í 20 ár og svo afnema þetta alveg.

mér finnst ad vid aettum ad halda vid krónuna en bindagildid vid Evruna, thannig krónan haekkar og laekkar í samraemi vid evruna…