Mér finnst framhald alveg góð hugmynd því heimurinn sem XIII gerðist í var einhvern veginn alltof stór fyrir hann.

XIII sjálfur var rosalega upp og niður leikur. Allt í allt var hann helvíti fínn en margt hægt að setja út á hann.

Snow var eina persónan sem mér fannst eitthvað almennilega skemmtileg.
Sum hugtök komu upp í samtölum svo oft að mann langaði að æla (“Fal'Cie! Cie'th! Sanctum! blablabla!”) og það var pirrandi hvernig þau voru ekki almennilega útskýrð frá upphafi án þess að þurfa að lesa einhverja optional texta í menu-inu.
Það var of mikið grinding og stigakerfið með bardaganna var gjörsamlega tilgangslaust.
Að hækka statin í lok leiksins og eftir hann er óásættanlega erfitt og tímafrekt.

Ég fílaði virkilega mikið hve leikurinn stigbreyttist í erfiðleika. Óvinirnir verða margfallt erfiðari. Ótrúlega svalt að berjast við gamla “endakalla” sem venjulega óvini (stundum í hópum) seinna í leiknum.
Paradigm-kerfið var skemmtilegt en pirrandi að þurfa að stilla allt upp á nýtt ef maður breytir party-inu.
Það var gott að leikurinn varð skemmtilegri og skemmtilegri því lengra sem maður komst í honum, þegar allt kerfið fór að opnast upp fyrir manni.
Það var ótrúlega satisfying hversu fáránlega powerful gaurarnir manns urðu þegar maður komst á efri hæðir Crystatium-sins. Gat verið að hækka overall stat-in hjá þeim um 20-30% á svona 200.000 CP. Maður trúði því varla þegar þeir voru allt í einu kominir með 15-20.000 HP.

mér fannst hann mjög góður en ég hafði svosem ekki miklar væntingar eftir XII, orphan var kannski ekki svalast boss ever en hann dugði svosem, fannst sagan alveg fín en ekki alveg nógu of skýr. characterarnir voru svalir að mínu mati og bardagakerfið eitt það besta sem ff hefur séð.

ég hlakka mikið til í nr.2 og ég efast ekki um að hann verður góður, finnst samt ennþá að þeir hefðu átt að halda gamla útlitinu hennar lightning, mér finnst hún ekki alveg jafn svöl í þessu armori

XIII var að mínu mati svona:

Langur, næstum endalaus og innihaldslaus, en samt mjög fallega skreyttur gangur fullur af fólki með geðveikt fallegt hár sem VERÐUR AÐ BJARGA SERAH OG BJARGA COCOON og þarf að endurtaka það í hverju einasta cutscene, sem á sér stað á svona 10 mínútna fresti. Bardagakerfið var fínt. Tónlistin var mjög vel gerð þó í rauninni voru bara svona 3 stef sem voru notuð í svona 90 mismunandi lög og helmingurinn af persónunum voru góðar, en hinn helmingurinn var hræðilegur. Þarna lýsti ég 90% af leiknum. Þegar við erum loksins komin á Pulse og förum að geta ferðast um og á mjög fallegum grasvelli, þá er samt ekkert mikið annað að gera en að samþykkja mission til þess að drepa skrímsli.

Það vantaði fjölbreytnina í þennan leik. Í XIII-2 (hey gjöriði svo vel öllsömul, framhald af Final Fantasy leiknum sem fékk lang verstu gagnrýnina) er þó allavega reynt að laga allt sem var slæmt við XIII. Hann verður fjölbreyttari og við fáum actually að staldra við í þorpum og bæjum og fáum að tala við fólk og kaupa hluti úr verslunum. Ekki enn vitað hvort það verður world map, airships eða þannig en maður veit aldrei. Eitt er víst að leikurinn verður pottþétt betri en forveri sinn.