Ég hef oft lent í þessu, alltaf jafn óþæginlegt.

Einusinni var ég að vakna (gerist oftast þegar ég er að vakna á morgnana) að ég heyrði símann minn hringja, hringingin kom og titringurinn og allt. Ég vissi einhvernvegin að kærastinn minn væri að hringja, en svo þegar ég losnaði úr þessu ástandi, kíkti ég á símann, og það hafði enginn hringt.

Svo hefur það oftar en einusinni gert að ég heyri í lyklum opna útidyrahurðina og einhvern koma inn, og inní herbergið, svo er enginn þar.

Ég er samt eiginlega farin að “læra” á þetta. Ég finn það alltaf að þetta er að koma, þá byrjar maður að “lamast”.
Það er gott, ef þú ert að festast svona, að byrja að hreyfa puttana og fram eftir handleggnum. Þá getur maður losnað úr þessu áður en það er “of seint”. Svo sest ég eða stend upp í smá stund, og fer svo aftur að sofa.

Til að komast hjá þessu er einmitt gott að reyna að hreyfa sig (sem getur verið ansi erfitt), putta, tær, hausinn og svo framvegis. Svo er eiginlega möst að hreyfa sig aðeins og hrista þetta úr sér, því þetta kemur oftast af mikilli þreytu eða svefnleysi.

Oj ég hata þetta :(

Orator greinilega búinn að kynna sér málfar Georgs Bjarnfreðarsonar ;)

en allavega gaurinn sem trúði því að hann gæti stokkið fram af blokk hefur sennilega verið á lcd eða englaryki eða einhverju álíka.

en þó eru til fólk með yfirnátturlega krafta, það eru bara líka til mikið af loddurum….

Kannski svolitið langsott hja þer, en ju satt að það se buið að vera mikið af loddurum og peningasvindlurum i sambandi við þetta. En þar sem eg hef upplifað margt andlegt sem flokkast undir “skyggnigafu” þa tel eg mig geta fullyrt að hun se til.
En ekki i þeim skilningi kannski að sja daið folk labba um, en alveg nogu mikið til þess að trua að það seu til andar og s´´alir sem eru enn a jörðinni, og hef sjalf fengið það nokkuð staðfest.