Alltaf þegar mér er að fara að dreyma illa byrjar draumurinn í húsi vinkonu minnar :s

Þetta hefur frekar einfalda skýringu.

Það sem þig dreymir er með einum eða örðum hætti eitthvað sem þú hefur upplifað á undanförnum dögum, þegar þú sefur reynir heilinn að mynda hugsanir (því draumar eru ekkert annað en hugsanir) úr þessum atburðum en þar sem skynsemin er “sofandi” kemur verða hugsanirnar oft frekar fáránlegar.

Afhverju ættu hugsanir þegar þú ert sofandi að merkja eitthvað meira en hugsanirnar þegar þú ert vakandi. þegar þú ert í strætó á leiðinni heim og byrjar að hugsa um hvað þig langar ógeðslega mikið í ís þá byrjaru ekki að velta því fyrir þér í kjölfari hvort frændi þinn Einar eigi eftir að fá hjartaáfall eða þú eigir eftir að vinna í lottói.

en málið er það að ég tek “meðvitaða” ákvörðum um að fara annað hvort til hægri eða vinstri. og þegar ég legg af stað get ég hugsað “æææj.. crap, nú fer mig að dreyma eh leiðinlegt”

Skrýtið…

Mig dreymdi oft þegar ég var lítill að ég væri í kennslustofu. Síðan var reykur eða gufa frammi á gangi og kennarinn fór að athuga málið og sagði okkur að bíða.
Afsökunin var að það væri eitthvað vesen í eldhúsinu eða álíka.

En við krakkarnir vissum hvað þetta var, því þetta var nornin sem gat breytt sér í gufu. við földum okkur í stofunni og ég faldi mig alltaf á bak við sama sófann. Síðan sá ég undir sófanum þegar lappirnar komu inn í herbergið, að sófanum og stöðvuðust fyrir framan.
síðan leit hún undir sófann, beint framan í mig, og þá vaknaði ég.

Fékk þessa held ég nokkrum sinnum. En ég hef ekki hugmynd af hverju maður fær líka drauma