tjja bróðir vinar mín sagðist haf dreymt að einhver gaur hafi farið inní skóla og drepið geðveikt marga og hann sá morðingjan í draumnum svo kom þetta í fréttonum og mynd af morðingjanum og hann sagði að honum hafi dreymt akkurat þennan gaur

svo dreymdi mig einsu sinni að einhver körfuboltagaur yrði myrtur og sá allveg í andlitið á honum en svo var eins og aldlitið á morðingjanum væri blurrað en svo heirði ég að einhver körfubolta gaur væri myrtur og heyrði einhvað nafn og gúgglaði hann og fann mynd af honum og hann var nákvælega eins og í draumnum (og já ég horfi eiginlega ekkert á körfubolta svo ég vissi ekkert hver þetta var) og morðingjinn fannst aldrei

svo þetta er ekki beint skyggn en samt einhvað í þá áttina

Dno en hef oft dreymt hluti sem síðan gerast allt frá 1 degi til vikur eftir á.

Eitthvað af skyggnum í minni fjölskyldu, þó mig dreymi yfirleitt eitthvað skrítið og sé stundum fáranlega hluti.

Eina nótt vaknaði ég í svitabaði, skelfingu lostinn og leit í kring um herbergið og sá unga stelpu, ekki eldri en 9 ára, í hvítum kjól með mjög dautt andlit. Eða þ.e.a.s. engan svip og starði á mig, ég blikkaði MARGOFT augunum en hún var ennþá þarna og þegar ég var að fara úr rúminu var eins og hún blandaðist umhverfinu, rétt eins og slökkt er á sjónvarpi en þú sérð enn myndina áður en hún hverfur alveg úr augunum.

Meðal annara skrítna tilvika sem ég nenni ekki að skrifa hér :)

Systir mín sá einnig furðulega hluti t.d. frá ungabarns aldri var hún oft að líta annað en á foreldra sína þegar þeir reyndu að fá athyglina og rak oft upp úr.
Svo þegar hún var eldri var hún OFT að benda á einhver “mann” sem var þarna, frekar gamall, sagði hún… áður en foreldrar mínir fengu íbúðina sem þau bjuggu í dó gamall maður þar…

Annars er skemmtileg bók þar sem fólk hefur fundið hluti sem það dreymir á undarlegustu stöðum.
Eitt tilvik er skrifað og beinin eru í safni í Reykjavík þar sem afi minn dreymdi að hann var að hlaupa undan þremur mönnum sem voru að elta hann. Hann var klæddur í gamaldags fötum og vopnaður sverði. Þegar hann ákvað loks að hætta að flýja og berjast réðst aðal foringi hópsins að honum en missti marks og “afi” hjó sverðhendina af foringjanum. Hinir tveir sem voru með honum flúðu og foringinn öskraði mjög, afi vaknaði eftir það.

Morguninn eftir fór hann á staðinn sem hann hélt að atvikið gerðist en fann ekkert svo hann gróf um aðeins og VITI MENN… mannabein, sverð og það vantaði hendina á líkið.

Þar sem ég veit einfaldlega ekki betur vík ég ekki þeirri hugsun að það er “líf” eftir dauðann, né styð hana. Það er fullkomlega hægt að segja að fáfræði manna samkvæmt þeirri reynslu að slíkt sé ekki til án nokkurar sannana, en sannanir eru af skornum skammti eða engar eru til. Þar sem EKKI er hægt að mæla út stærð alheimsins, er hægt að segja að hann sé endalaus? … hver veit?

Tel mig hafa verið skign sem krakki.

Síðasta reinsla mín af draug var þegar ég réði mig 17 ára sem vetrarmann á Neðri-Mýrum, sem staðsett er milli Blönduósar og Skagastrandar.

Hallgrímur gamli dvaldi á Reykjalundi og átti ég að sjá um að fóðra féð hans og hesta.
Unnur systir hans var orðin æfagömul en sá um eldamenskuna þrátt fyrir að vera með ónýta mjöðm og notaði hækjuna eins og haka til að skríða upp og niður tröppurnar á bænum, (afþakkaði alla hjálp og sagðist allt eins geta drepist ef hún gæti það ekki sjálf, blessuð sálin).
Kjallarinn í húsinu var dúkalagt moldargólf, og var ekkert nýstárlegt þarna nema dráttarvél og nýa fjós Einars bróðursonar þeirra, sem einnig bjó á bænum.

Þess má geta að Einar býr þar enn samkvæmt síðustu heimildum mínum og kvæntur (loksins :þ ) en systkinin hvöddu þessa tilveru fyrir nokkrum árum síðan.

Einn morguninn þegar Einar ræsti mig, þá eins og hann var vanur opnaði hann dyrnar sem voru við fótgaflinn, kleip mig í tærnar og hristi. Eftir að hann hafði fengið svar frá mér fór hann ætíð út og lokaði á eftir sér.
Nema þennan morgun.

Þennan morgun lokaði hann dyrunum en stóð áfram við fótgaflinn hjá mér. Ég var vanur að halla augunum aftur og jafna mig eilítið áður en ég drattaðist framúr.
Mér þótti hann oft vera kynlegur karl en hvað hann var að hanga þarna til fóta hjá mér hljóður í myrkrinu þótti mér nú ansi fáránlegt.

Ég lokaði augunum rétt augnablik meðan ég nuddaði stírurnar úr augunum og settist upp í rúminu og spurði hann “hvað vantar þig” en þegar ég opnaði augun aftur var hann horfinn.

Eina ástæðan fyrir því að ég áliktaði að þetta hefði verið Einar þarna til fóta var vegna þessa mikla alskeggs sem hann var með, en andlitið sá ég nú ekki vel í mirkrinu.

Einar hafði hreinlega aldrey verið eftir í herberginu eftir að hafa vakið mig.

Ég ræddi þetta við hana Unni gömlu sem var nú ansi skign kona, og fræddi hún mig um ýmislegt sem hún átti til með að sjá á bænum, og þennan draug þekkti hún vel.

Það eru svona tvö atvik sem ég hef fengið svaka shokk vegna þessara atvika, en allavega eitt var bara tilviljun.

Ég var að passa litlabróðir minn að vetri til og hann var farinn að sofa og ég líka, hurðin í herberginu mínu var lokuð og öll ljós á heimilinu slökkt. Síðan vaknaði ég um miðja nótt að það var barnsgrátur fyrir utan herbergið mitt og ég vakna og kalla faram hvort það sé allt í lagi ?
Ég sé notla ekki neitt, síðan heyri ég að hann opnar hurðina og lokar henni aftur og gráturinn hættir (ennþá slökkt ljósin). Síðan stend ég upp og kveikji ljósin, þá er enginn inn í herberginu nema ég! Ég fór í nettan panic. Ég sagði við sjálfan mig “ Shiiit hvað er í gangi það er ekki í lagi með þig” En þegar ég opnaði hurðina var litli bró þarna fyrir utan. Enginn draugur þarna á ferð.


Síðan eitt skipti eftir skóla, kom ég heim og sofnaði í rúmminu mínu og dreymdi eitthvað fokked upp, man ekki hvað það var en síðan vakna ég og ósálfrátt þá stýfna ég allur upp og er að horfa á eitthvern stað í herberginu og sé andlit út úr því sem minnir á Jesús. Síðan sé ég eins og andlitið sé alltaf að koma nær og þetta var í svona 10 sek. ég gat ekki gert neitt og öruglega Jesús að koma til mín. Eftir þetta þá lá ég í rúmminu í svona 5 min bara HVAÐ ER Í GANGI!!

Takk fyrir mig!

Ég er ekkert MIKIÐ skyggn. Sá samt einhvern hvítan gaur, allsberan og alsköllóttan…

Það er enginn skyggn! Þetta eru ofsjónir og sjálfsblekking, mannsheilinn er ekki fullkominn og “skynjar” mjög oft eitthvað út úr einhverju sem er ekki til staðar, til dæmis myrkri eða blautu handklæði á gólfinu. Heilinn á þér er alltaf á dópi! Bara náttúrulegu dópi sem lætur þig OFTAST ekki hafa ofskynjanir, en þetta jafnvægi getur raskast ótrúlega auðveldlega, til dæmis ef þú færð hita!