Ég er eithvað voða mikið að spá þessa dagana,,, hlýtur að vera allur þessi snjór,,, en there it goes!

Flestir af þeim sem ég hef talað við í gegnum tíðina um andleg málefni eiga mikið af “issues” um sína æsku og um sína sjálfsímynd. Æskan mín var t.d. engin flugeldasyning, mikið af andlegu ofbeldi, alkahólisma og þess háttar.

Ég hef alltaf haft gaman af andlegum málefnum og er reyndar líka sjúklegur fan í allskonar vísindaskáldsögur og myndir.

Getur verið að við höndlum ekki okkar veruleik, núið, okkar sjálfsímynd og þess vegna þurfum við á þessari “gerviveröld” að halda. Þurfum þá ekki kannski ekki að takast á við vandamál dagsins, bera ábyrgð?
Skella skuldinni á slæmt karma, misheppnuð fyrri líf og svo frv.

Ég veit ekki, hvað finnst ykkur?

Hef alltaf verið trúaður og mun alltaf vera það, sama hvort það sé rétt eða rangt, án tilgangs væri þetta ekki spennandi.

lifið heil
Krystall