Hahaha. Ég efast um að þú fáir mörg viðbrögð við þessu…

Einu sinni var ég að horfa á sjónvarpið inni í herberginu mínu(lá uppi í rúmi og klukkan var svona 00:30) og allt í einu var hurðin mín opnuð mjög harkalega og ég hélt að það væri pabbi og að hann ætlaði að slökkva á sjónvarpinu og ég sagði “honum” að ég ætlaði að horfa lengur á sjónvarpið og þá heyrðist langt í burtu HA Varstu að segja e-ð?

Og önnur
ég var uppi í sumarbústað um þar síðustu helgi sem að afi minn byggði fyrir langa löngu. Ég var að horfa á sjónvarpið (já geri allt of mikið af því ;P)
og það er svona lampi fyrir ofan það og svo kemur snúra niður sem að var tengd í innstungu á gólfinu , tek fram að allir voru farnir að sofa, síðan kom einhver sem að ég fann fyrir en sá ekki og labbaði á snúruna og lampinn varð skakkur á veggnum og snúran hreyfðist ótrúlega mikið.

Get sett fleiri ef þú hefur áhuga :)

Þó ég sé ein kaldhæðnasta manneskja á landinu þá eru þessar sögur alveg sannar.

k, mér var sagt að þegar ég var lítil (2-3ára) var ég alltaf að tala og leika við fólk sem að enginn sá, þetta fólk huggaði mig ef ég fór að gráta o.s.fv.
t.d. ef ég var grátandi og foreldrar mínir komu þá var ég hætt að gráta og farin að leika mér við eitthvern brosandi og hamingjusöm.

Einu sinni sat ég uppi í rúminu mínu og var að horfa á sjónvarpið(again and again) og það hékk svona drasl (eins og er oft hjá spákonum í bíómyndum , veit ekki hvað það heitir er svona hengi með plast demöntum hangandi niður í línu) við aðra hlið rúmsins svo kom svona skellur á þetta og enginn var heima nema ég og mér finnst furðulegast að þetta var um hábjartan dag.

Svo vaknaði ég oft við að það var að skiptast um stöðvar á sjónvarpinu ofl.

Mér finnst þetta ekkert kjánalegar spurningar hjá þér og finnst svona hlutir einmitt eiga heima hérna
:)

Já. Ég var sofandi eina nóttina og bara ALLT í einu vaknaði ég og ég bara VISSI að eitthvað væri í herberginu. Þannig ég bara byrjaði að svipast um og handan hjá fataskápnum virtist ég sjá unga stúlku í hvítum náttslopp. Ég vissi að þetta væri nær ómögulegt vegna þess að hún hreyfðist ekkert og þetta gæti jafnvel verið skuggi eða eitthvað sem eg væri að bua til. Ég hrissti höfuðið og kleip í mig án þess að hafa augun af henni og ég var skelkaðari með hverri líðandi sekundu… eftir ca halfa minuutu af störu var ég nokkuð viss bara að ég væri að bua þetta til ÞAR til hun brosti smá eins og smá hæðnisglott og gekk í burtu Ég er EKKI að grínast!!! … tók mig laaangan tima til að sofna eftir það…

þegar ég var 11 var ég í göngutúr með pabba gamla upp í sveit og við vorum e-ð að skoða stjörnurnar og hann var að tala um þær og eitthvað, ég var ekki mjög áhugasöm og leit niður, þá sá ég þetta litla hús með rauðuljósi skínandi úr glugganum.. “pabbi” sagði ég “sjáðu þetta sæta hús” en þegar ég leit aftur þangað sem það hafði staðið var það bara horfið og einhver gras þúfa komin í staðin.. viku seinna deyr vinkona mín. pabbi minn trúði mér aldrei og sagði mér að það væri ljott að ljúga:/

ég var í kirkjugarði að reyta arfa hjá leiði þegar ég sé eitthvað grátt svífandi við hliðina á mér ég sní hausnum til að sjá þetta betur en þá skíst þetta að mér á engri smá ferð.. mér brá svo mikið að ég öskraði og hoppaði meter upp í loftið

einusinni var ég að fara sofa það var sprungin pera svo ég sá ekkert og ég var að leita að náttfötunum mínum, ég bölvaði yfir ljóskorti um leið og ég hfði sleppt þeirri hugsun kviknar á sjónvarpinu mínu sem gaf mér það ljós sem ég þurfti til að finna þær.. ég tek fram að ég var búin að slökkva á því þannig að það hefði verið ómögulegt að kveikja á því með fjastýringunni.

svo er bara þetta tíbíska

Þegar ég var lítill sá ég alltaf menn sem vantaði fætur og hendur..

Ég sagði alltaf við mömmu sjáðu kallinn! Það vantar hendi á hann.


Svo einusinni bara mjög nýlega, varð ég ROSALEGA reiður bölvaði svo um leið og ég hætti að bölva sprakk peran mín. Kannski tilviljun kannski ekki.
Ég trúi persónulega ekki á tilviljanir.

Einusinni þegar ég var á sjúkrahúsi, 8 ára gamall var mamma vakandi við hliðina á mér að horfa á sjónvarpið og ég var semsagt sofandi .. svo allt í einu reis ég upp(var mér sagt, það kom hjúkka þarna líka og hún sá þetta líka) eða settist upp í rúminu og fór að tala við einhverja stelpu sem var að spyrja hvort ég vildi koma út að leika .. og ég spurði mömmu hvort ég mætti fara út að leika og hún sagði nei .. fokk fæ hroll af því að rifja þetta upp . En ég held að þarsem ég hafi verið sofandi hafi þetta verið meira like draumur bara heldur en annað…. vill amk trúa því :/

Ég var einu sinni rosalega niðri fyrir, svona ári eftir að afi dó, ég var það slæm að ég var búin að gráta í 3 tíma og fannst sálin á mér vera að springa. Allavegana ég græt mig í svefn og dreymi það að afi hafi komið til mín og talað við mig og huggað mig og svona, svo vakna ég og finn fyrir þunga á rúmgaflinum þar sem afi hafði setið í draumnum og ég fann hann fara svona hægt og rólega í burtu


Ég var að bíða úti í bíl eftir kærastanum, hann var bara aðeins að skjótast inn að ná í eitthvað. Ég sat í aftursætinu beint fyrir aftan bílstjórasætið vegna þess að framhurðin farþegamegin var biluð, en allavegana. Rétt eftir að hann fer þá finn ég að manneskja (kvenkyns) sat við hliðina á mér og ég fann einnig að hún var ekki góð. Ég var skíthrædd. En svo heyrði ég að einhver var að labba fyrir utan bílinn, en ég sá engan, manneskjan var hinum megin við bílinn, en svo heyrði ég að það var hlupið í áttina að hurðinni minni og ég læsti (fannst það nóg til að bægja honum frá) btw. þetta var karlkyn. En allavegana, stuttu seinna kom kærastinn minn og stelpan var ennþá við hliðina á mér, ég allavegana sagði við hann að flýta sér og mér fannst rosalega skrítið þegar hann spurði mig upp úr þurru “hvað sögðu þau?” Þetta var s.s. fólk sem telur sig eiga heima í innkeyrslunni hjá honum, og á akkurat þeim stað sem þau voru á vex ekki gras, runni eða neitt annað.

ég var einu sinni svona 6-7 ára og sat fyrir framan ruggustól í gömlu húsi þar sem að amma mín og afi búa, og ég var eitthvað að spjalla bara…og mamma kemur að mér spjallandi við sjalfa mig og spyr mig hvern ég sé að tala við…oig ég svara :“ Góða kallinn sem situr í stólnum” og ég gat þekkt hann aftur á mynd, þetta var víst hann langafi minn

þegar ég var lítill…svona 5-6 ára þá átti ég ósýnilegann vin (örugglega ekki sá eini =) ) og svo fór ég að slást við hann og systir mín var að passa mig og ég hentist til og frá eins og ég væri í alvöru slag…hún panicaði alveg suddalega og hringdi í mömmu og eitthvað shit…ég sjálfur man ekkert eftir þessu…

Ég gæti sagt þér e-ð. Ég sleppi því samt, því að ef að ég set það hér, þá verð ég að gangast við því að hafa sagt þetta=) Svo ég sleppi því.

jámm en bara þetta venjulega, ég var einu sinni einn heima í tölvunni og heyrði í háhælum skóm vera að labba fyrir aftan mig og ég var skít hræddur og svo einhvað fleira.

Þegar frændi minn var lítill og hann var að fara að sofa þá var einhver kona að kyssa hann og labbaði svo inn í vegginn. svo kom mamma hans og spurði hvort einhvað væri að, þá sagði hann “kona kyssi mig” hehe.

þegar mamma var lítil var hún með vinkonu sinni og þær fóru heim til hennar (vinkunu mömmu) og vinkona hennar fór í sturtu og mamma var bara inní herberginu hennar og svo heyrir mamma úr eldhúsinu eins og það er verið að draga stóla til og skella skápum og einhvað þannig, svo að hún fór inní eldhúsið en þá var allt venjulekt og enginn þar.

man ekki meira í augnablikinu.

E-ð í mínum korki nýjasta ^^

En ég veit e-ð meira ..

Flokkstjórinn okkar í unglingavinnunni í 8. bekk fór einhvern tímann í sund með vinkonu sinni í Sunhöllina, það er sagt að það er reimt það og ég trúi því pottþétt núna. En allavega, hún var búin að taka gleraugun af sér og sá mjög lítið þá, bara svona móðu. Svo byrjar hún að klæða sig úr eins og maður venjulega gerir þegar maður fer í sund og hún sér “vinkonu”sína labba inn. Hún fer að tala við hana, segja henni e-ð og “vinkona” hennar svarar aldrei, situr bara þarna og starir á hana. Hún lætur á sig gleraugun og þá hverfur hún bara.. og svo labbar vinkona hennar inn :D

Hmm .. langamma frænku minnar er voða skyggn ! Þegar hún var 10 ára þá var hún ein heima eða ein heima með vinkonu sinni og þær fóru saman á klóstið og svo var læst að utan .. enginn annar var heima.

Stjúpmamma mín var heima hjá foreldrum sínum rétt fyrir jólin bara, eða við öll fjölskyldan og hún finnur ömmu sína sem er löngu dáin klappa henni svona á hausinn eins og hún gerði alltaf þegar hún var lifandi :)

Vinkona mín var í tölvunni um miðja nótt og finnur einvern leggja hendina á öxlina sína. Svo einhvern tímann var hún í tölvunni og lítur í spegilinn og þá stendur e-r þar.

Þegar pabbi minn var 14 þá fór hann e-rt í Dýrafjörð þar sem skóli var. Þau gistu í sömu byggingu og einhver þarna heyrði alltaf í skólastjóranum hrista lyklakippuna sína á ganginum..

Á nákvæmlega sama stað gerðist það að e-r stelpa var að hoppa á trampólíni og það var gat á íþróttahúsinu einhvern veginn, erfitt að útskýra. Hún reynir að hoppa svona til þess að sjá inní veginn og sér þá strák hanga þarna dauðann, löngu búið að taka hann niður náttúrulega. Hann hafði hengt sig mööörgum árum áður! Og þessi stelpa varð
bókstaflega geðveik eftir á.

Þetta er reyndar ekkert draugadæmi .. soldið fyndið bara :'): Maður sem ég þekki/þekkti var einhversstaðar og átti að höggva haus af rollu. Svo er hann búinn að því og labbar einhvert .. svo kemur rollan labbandi með hausinn ekki á til hans :'D haha oj..

vá ég veit alveg fullt svona :D

Já eitt enn sem ég man .. þessi amma frænku minnar sem er voða mikið skyggn er líka berdreymin og henni dreymdi draum fyrir mörgum árum að hún og fullt af fólki sætu á stól í veislu og eftir því sem hún dreymdi drauminn oftar fækkaði fólkinu, s.s. það dó. Hún er ein eftir á stól núna.