Mig dreymdi að ég væri að fara að passa fyrir æskuvinkonu mína (við hittumst ekki lengur og hún á ekkert barn). Þetta var nokkurra mánaða gamalt barn. Æskuvinkonan bjó í gömlu blokkinni sem amma mín bjó í fyrir mörgum árum og ég man eftir gamla stigaganginum þar (en vinkonan býr ekki þar í alvöru). Svo fór vinkonan og ég var ein eftir með barnið. Þetta gekk allt útá það að passa að barnið færi ekki að gráta. Um leið og það setti skeifu á munninn og var alveg að fara að gráta, þá reyndi ég eins og ég gat að halda því brosandi. Svona endurtók þetta sig. Ég var eitthvað óörugg að passa þetta barn ef það skyldi svo fara að gráta.