Persónulega finnst mér ekkert að því að setja útá trú. Trú er fáránleg.

Ég verð að vera bæði sammála og ósammála. Mér finnst nú orðið að flestir nýir sem eru að koma inn í galdra- og dulspekiiðkunina koma frá Wicca. Hins vegar er alveg slatti sem þroskast út frá Wicca og yfir í eitthvað annað. Flestir detta samt út þegar þeir átta sig á því að þeir þurfa actually að hafa eitthvað fyrir þessu. Þetta finnst mér ókosturinn við hversu opin umræðan er um Wicca.

Þegar ég hóf mína Wicca iðkun fyrir um sex árum síðan var ég búin að dufla í dulspeki og göldrum í 4-5 ár. Ég var orðin örvæntingarfull um að kannski fyndi ég aldrei það sem ég var að leita að og svo fann ég Wicca og þá opnuðust fyrir mér dyr. Fyrir svona fólk, eins og mig, sem virkilega hefur verið að leita sér að einhverju svona og sem hefur raunverulegan áhuga, finnst mér gott að umræðan sé opin og upplýsingar aðgengilegar. Það er líka fólkið sem heldur áfram að lesa og reynir líka að fræðast um hinar leiðirnar. Það er fólkið sem tekur jafnvel langan tíma að finna sér sína leið og er þá búið að dufla í mörgu og hinum ýmsu leiðum áður en það festir sig við það sem kallar á það. Eins og t.d. vefsíðuhöfundurinn sem byrjaði í Wicca og fór síðan út í traditional witchcraft.

En það fer í taugarnar á mér að einhverjir krakkar sem hafa lesið Harry Potter og halda að galdrar séu eitthvað instant og að Wicca snúist bara um það eru að koma inn í Wicca og það ekkert lítið. Ég er orðin þreytt á fólki sem heimtar einhverjar skyndilausnir þar sem ég á bara að segja þeim allt og mata það á upplýsingum án þess að það hafi nokkurn skapaðan hlut fyrir því. Ég er búin að vera að lesa mér til í um 11 ár og æfa mig og ég er ekkert á leiðinni að ausa úr þeim þekkingarbrunni í einu emaili. Það er bara ekki hægt. Og það versta er að loksins þegar maður segir jæja ok… þú getur gert þetta eða hitt til að vinna úr þessu máli (og reyni að finna það einfaldasta og auðveldasta sem ég get) að þá nennir fólk ekki að fara eftir því. Því finnst það of mikil fyrirhöfn og vill jafnvel helst að maður geri þetta bara fyrir það.

Það er líka þetta fólk sem slær um sig með því að segja “ég er norn”, auglýsa það og stríða og hræða samnemendur sína á því að segjast ætla að leggja einhver “álög” á þá. Það er þetta fólk sem hefur bara yfirborðsþekkingu á Wicca, trúir öllu sem Silver Ravenwolf segir og fær sínar helstu upplýsingar úr “Teen Witch”. Svo er líka fólkið sem heldur að Wicca sé einhver heilög útgáfa af heiðni þar sem allt er gott og sætt og ekkert slæmt gerist. Auðvitað eru ekkert allir svona en þetta er liðið sem verið er að setja út á og þetta er liðið sem er að tröllríða öllu samfélagi heiðinna. Þetta er fólkið sem setur slæman blett á Wicca og er að láta út úr sér hluti Wicca til varnar og gerir bara illt verra því það veit ekki um hvað það er að tala. Þetta gerir mig ekkert smá pirraða því mér finnst það vera að eyðileggja svo mikið fyrir okkur hinum.

Mér finnst frábært að það skuli vera að hefjast vitundarvakning á meðal fólks að það skuli vera til önnur trúarbrögð en kristni og það sé bara allt í lagi. Mér finnst gott að við vinnum saman að því að láta vita að við séum þarna en séum ekki einhverjir brjálaðir djöfladýrkendur sem fórnum geitum, börnum eða hvað fólki dettur nú í hug. Sem betur fer eru fáir á Íslandi sem hugsa þannig svo við þurfum hér heima lítið að hugsa um það.

Mér finnst óþarfi að líta svo á að “allir” kristnir séu á móti okkur og vera að ímynda okkur einhverja fordóma og mismunun sem eru einfaldlega ekki til staðar. Ég hef t.d. aldrei orðið fyrir slíku. Jú, eftir að ég stofnaði vefsíðuna mína hef ég fengið póst frá kristnum einstakling sem vildi vara mig við vegum “Satans” en það var allt á kurteisislegu nótunum og við ræddum bara málin í rólegheitunum og svo var það leyst. Það hjálpaði að ég hafði lesið biblíuna tvisvar og skyldi hvaðan hann var að koma og hann varð rólegri að vita að ég “þekkti sannleikan en hafði hafnað honum”. Þá þurfti hann ekkert að vera að prédika yfir mér. Því kristna fólkið sem er að tala við mann út af þessu trúir því að maður fari til helvítis nema maður sé kristinn og vill oftast bara hjálpa og segja manni frá þessu svo maður komist til himna eins og hinir. Mér finnst t.d. ekkert slæmt við það svo lengi sem trúboðið fer ekki út í vera truflandi.

En svo fer maður að hugsa um hvort þessi vitundarvakning og þessi óhóflega fjölgun Wicca iðkenda (og þeirra sem halda að þeir séu það) séu þess virði… hvort við séum jafnvel bara að gera illt verra. Ég hef ekki komist að niðurstöðu ennþá.

Mér finnst afskaplega leiðinlegt að út af þessu að þá þori ég varla að segja við fólk að ég sé Wiccan. Fyrir mér er kristna fólkið ekki vandamálið, vegna þess að því er venjulega alveg nákvæmlega sama nema það sé mjög trúað, heldur hitt heiðna fólkið! Þar mætir maður þúsund sinnum fleiri fordómum en nokkru sinni frá kristni eða öðrum trúarbrögðum. Til þess að vera meðtekinn þarf maður ítrekað að sanna fyrir þeim að maður sé ekki einn af þessum wannabe. Hrokinn virðist stundum vera alveg ótrúlegur og oft án þess að fólk hafi efni á honum. Hérna heima meðal minna gömlu vina í hinu heiðna samfélagi er það auðvitað alls ekki þannig, en kannski helst erlendis sem maður fær þessar viðtökur. Ef maður þarf að standa endalaust í þessu finnst mér það afturför og þá nenni ég ekki að vera að kynnast fleira fólki í andlegum pælingum. Þá er allt eins gott að iðka bara aftur einn.

Takk fyrir mig.