“Ég er að pæla getur látin manneskja drepið?”
Ég hef ekki nógu mikla vitneskju til að þora að svara þér varðandi þessa spurningu!
 
“Hvað verður um mann þegar maður deyr?”
Það er almennt talið innan spíritismans (þeir sem hafa brennandi áhuga á dulrænum málefnum og eru að kynna sér eða rannsaka þau) að við höfum, svokallaðann “Astral líkama” eða það sem væri kanski kallað sálin. Þegar við deyjum (þessum kjötlíkama) þá heldur astrallíkaminn áfram sínu endalausa ferðalagi að þroskast og dafna og nálgast fullkomnun eftir því sem að best verður á kosið.

“Verða allir þeir sem deyja að draugum?”
Ekki þannig að draugum sem slíkum heldur er talið að það fari allt eftir lífsviðhorfum viðkomandi þegar hann deyr. Hafi Siggi verið illur og leiðinlegur við allt og alla og trúir ekki á eftirlíf þá lendi hann í hálfgerðu sjálfskaparvíti (oftast kallað Gráa-svæðið) þar sem hann er staddur á dökkum stað og veit ekkert hvað hann er að gera þarna og vonandi að hann hugleiði sínar illu gjörðir og þegar hann öðlast eftirsjá þá fær hann að koma í einhvers konar paradís.
Framliðnir geta saknað ættingja sinna rétt eins og við söknum látinna ástvina og það kemur fyrir að þeir heimsæki okkur, ekki endilega til að spjalla heldur bara til að sjá hvernig við höfum það.
Þeir sem hafa verið vondir í lífinu eru vondir í eftirlífinu og leitast eftir því að gera öðrum illt. sumar sálir vilja frekar halda sig nærri mönnum, t.d. húsdraugar eða bara framliðnir sem reika um eins og venjulegt fólk.

Ef að allir þeir sem deyja myndu verða að draugum væri það ekki
full mikið af draugum
Svaraði því eiginlega að ofan. En hins vegar í þessari leit sálarinnar að þroska og fullkomnun þá þarf hún stundum að endurfæðast, talið er að það sem maður lærir á einu tilverusviði hefur maður með sér aá það næsta. T.d. ef þú varst góður smiður í fyrra lífi þá hefur þú að öllum líkindum einhverja meðfædda smiðshæfileika á þessu.
en sálin heldur alltaf áfram þannig að plássið er varla tæmandi.

“og hvað hefur þetta fólk að gera hefur það ekkert betra að gera en að vera hérna að fylgjast með okkur?”
svaraði því að ofan. plús það að flestir eru með einhvers konar verndaranda, einhverja veru sem þarf að vera verndari einhverrar mannveru til að ljúka vissum kafla á þroskabraut sinni.
svo að ef þér finnst einhver standa við hliðna á þér, hvort sem þú sjáir hann útundan þér eða þykist finna fyrir honum þá gæti það verið verndarandi þinn.

Þetta er skrifað útfrá sjónarhóli spíritista sem að ég aðhyllist hvað mest. hvet þig bara frekar til að lesa þér til um þetta sjálf.
Gangi þér vel!

það væri snild ef einhver gæti svarað efstu spurningu minni
eg bara verð að fa að vita þetta!!!