andaglas er ekkert sniðugt og ég frábið það að þú skrifir um þetta í sögu, hver veit nema einhver krakki lesi þetta hjá þér og reyni það sjálfur, ég hef farið í andaglas og ég verð að segja að í þau einu skipti, þá gerðust aðeins vondir hlutir, vinkona mín reyndi að ráðast á mig og síðan klóraði hún sig til blóðs í framan, annað skiptið sem eitthvað vont kom fyrir var þegar systir mín fann bækur heima hjá mér og reyndi að gera eitthvað inni í herberginu sínu þegar hún var 13 ára, hún hefur alla tíð verið að sjá allskyns fyrirbæri og hún þorði ekki að sofa inni í herberginu sínu í 3 mánuði, ég fann líka fyrir þessum anda sem slapp útúr glasinu hjá henni.
niðurstaðan er einfaldlega sú að það á bara að láta andaglös í friði og snú sér frekar til reyndrar spákonu eða Ouija borð(sem er mjög líkt andaglasi nema ekki jafnhættulegt)<br><br>“Land Of The Ice And Snow”
-Led Zeppelin-

Nú það fer einhvernveginn framm að það er eitthvað sérstakt borð með stöfum og tölum, það er allt slökkt og er þetta oftast gert á kvöldin. Síðan setja allir sem ætla að taka þátt höndina á sér ofan á glasið og loka augunum. Síðan verða allir að trúa,og enginn má hreyfa við glasinu af sjálfsdáðum.
Það er einhvernveginn svona annars veit ég það ekki.<br><br>Your suffering will be legendary, even in HELL.

Those who will not apply will be terminated.

!!!Það er ekki HÆGT að búa til hamborgarapylsu!!!

You're all gonna die down here!!

Sveppi feiti velti sér uppúr hveiti.

Nú það fer einhvernveginn framm að það er eitthvað sérstakt borð með stöfum og tölum, það er allt slökkt og er þetta oftast gert á kvöldin. Síðan setja allir sem ætla að taka þátt höndina á sér ofan á glasið. Síðan verða allir að trúa,og enginn má hreyfa við glasinu af sjálfsdáðum.
Það er einhvernveginn svona annars veit ég það ekki.<br><br>Your suffering will be legendary, even in HELL.

Those who will not apply will be terminated.

!!!Það er ekki HÆGT að búa til hamborgarapylsu!!!

You're all gonna die down here!!

Sveppi feiti velti sér uppúr hveiti.

Ég hef nokkrum sinnum farið í andaglas, oftast hefur ekkert gerst. Einu sinni eða tvisvar hef ég fengið svör. Ég veit ekki hvort það var einhver í hópnum að stríða okkur, eða eitthvað fyrirbæri sem ég get ekki útskýrt með nútíma vísindum.

Hvað um það þá hefur aldrei neitt slæmt gerst hjá mér, og jafnvel þó að við gæfum okkur að draugar væru til, þeir væru illir, og þeir kæmu í andaglös, þá myndi ég samt efast stórlega um að þeir gætu valdið manni nokkrum skaða, nema mögulega ef maður er algjör aumingi á andlega sviðinu.<br><br>Betur sjá augu en eyru

Fólk eða krakkar sem eru að fikta við andaglas eru í rauninni að bjóða óþroskuðum og illum sálum til sín. Andaglas er kanski fín leið til að kynna sér andaheiminn en það þarf meira en bara að spyrja “er andi í glasinu” os.frv.

Til að byrja með þarf að biðja um vernd, því ef hún er ekki til staðar þá koma vondar sálir. Það þarf biðja um stuðning að “ofan” hvort sem þið eruð kristinnar trúar eða annars konar, góð orka bægir þeirri illu frá!

Og trúið mér það geta komið illar sálir!!!

Þegar ég var í tíunda bekk þá fór öll unglingadeildin í þórsmörk og fyrsta kvöldið þá fóru nokkur í andaglas. ég og annar vinur minn erum svona “lala” næmir og finnum á okkur þegar einhver óséð eða séð öfl eru í kring.
Allavega þá var einn félagi minn sem tók þátt í andaglasinu eitthvað að fíflast og var að spurja í sífellu hvort það væri mjólk í glasinu og eitthvað bull “Manon ég ákalla þig” os.frv. (ps þá var myndin the craft nýkomin í bíó)
Nema hvað við vorum æstir í það að fólk hætti þessu þar sem við fundum að ekki var allt sem það átti að vera og ég stökk niður úr kojunni og tók saman andaglasið. Ein vinkona mín sem sat og horfði á fannst ég eitthvað undarlegur og spurði hvor það væri ekki allt í lagi. Hún var varla búinn að sleppa orðinu þegar mér fannst eins og mér væri kastað á gólfið. Ég náði að reisa mig upp á hné og styðja mig við borðið og var alltaf að detta inn og útúr meðvitund. það eina sem ég sá í stöðunni var að fara með bænir sem ég náði að hrækja útúr mér en það var erfitt þegar maður er að detta inn og útúr meðvitund (ég hef alltaf verið mjög hraustur og tekið hraustlega til matar míns svo að þetta er ekki næringarskortur eða neitt svoleiðis). Þegar ég hafði farið með bænirnar aftur og aftur (þetta stóð yfir í svona 5 mínútur) þá loksins gat ég reist mig upp, en mér var haldið niðri allann tímann.

Sá hinn sami og var að grínast í andaglasinu sagði að á meðan þessu stóð þá hafði andlitsfallið á mér breyst og röddin líka. Hún varð dýpri en skjálfandi og augnarráðið mitt hafi verið illt og starandi á hann mest allann tímann.

Sel það ekki dýrara en ég stal því.
Dæmið fyrir ykkur sjálf!