Ég flaug einusinni í draumi.

Ég flaug einusinni í draumi.

Ég syndi í gegnum loftið

Ég flýg oft í draumi og verð mjög oft pirraður á því hve erfitt er að stýra sér í loftinu.

Þegar ég var lítill dreymdi mig í svona eina viku alltaf sama drauminn. Hann var þannig að ég voru nálægt einhverjum helli (þetta var í einhverri sandauðn) og það varð kvast. Eftir smá tíma byrjaði ég að geta flogið smátt og smátt. Svo næstu viku dreymdi mig næstum undantekningarlaust að ég væri að fljúga yfir borgir og horfði niður (ekki ólíkt og í Big Lebowski). Allann tímann hélt ég að fyrri draumurinn væri REAL en vissi alltaf að hinn væri draumur. Svo sagði ég mömmu frá þessu en hún sagði að þetta væri bara draumur. Ég hælt samt áfram í 2 ár að trúa því að ég gæti flogið í þessari sandauðn.

Ég hef oft flogið í draumi. Þegar ég var lítill las ég meira að segja superman blöð rétt fyrir svefninn til að reyna hafa áhrif á hvað mig myndi dreyma. Virkaði þó nokkuð oft.

Mig dreymir líka stundum að ég geti andað í vatni, er ég einn um það?

já mig hefur oft dreymt að ég sé vampíra og þá get ég flogið, geðveikt þægileg tilfinning…

ætli maður geti ákveðið hvað manni dreymi???

ég get bara ekki neitt!!!!

Þú greinilega fylgist ekki mjög vel hér, því fyrir svona um mánuði síðan var einmitt grein um hvort fólk gæti flogið í draumi!

Ég elska þegar ég flýg í draumi. Þá get ég alveg stjórnað hvað ég geri, stundum get ég ákveðið í draumnum að ég vilji fljúga núna en stundum ekki. Ég er líka alltaf sú eina sem get flogið.
Stundum er ég líka ósýnileg, eiginlega meira eins og andi og þá sé ég fólk og aðstæður, en ég get ekki gert neitt, er bara þarna og skynja tilfinningar fólksins….
Þetta er með því skemmtilegra sem ég veit, tilfinningin þegar maður er í loftinu…

En með hvað Það að fljúga getur táknað:
*vald yfir efnislegum lögmálum
*einhverjar hugsjónir eða bara ímyndun og óskhyggja (oft ósk um að sigrast á einhverju)
*svo getur það verið að þú sért að ferðast um á astralsviðinu
*og einnig getur það verið fyrirboði skýrdreymis.
En svo fer það náttla mjög eftir samhenginu…

Kveðja,
Ljúfa

Held ég hafi aldrei flogið en ég hef lent í tvennskonar aðstöðu.

1. Ég get hlaupið geðveikt hratt og verð ekkert þreyttur, óvenjulegt

2. Svo það sem mér þykir LANG skemmtilegast, þá get ég hoppað allveg hrikalega hátt og það er nánast ekkert þyngdarafl svo ég svíf rólega niður. Það er allveg frábært.

Ég flaug í draumi þegar ég var lítill og mér fannst það svo raunverulegt að ég fór á staðinn þar sem ég hafði flogið í drauminum og stökk þar niður og blakti hönudunum, en ég flaug ekki.:(

Ég hef flogið nokkrum sinnum í draumi. Einu sinni dreymdi mig að ég væri svona gargoyle!

Ég hef flogið í draumi. Það er oftast þannig að einhverjir “vondir kallar” sem að ýta mér út af bjargi og þegar ég er næstum því dauð í ánni þá byrja ég að fljúga. Annars get ég ekki stýrt mér sjálf og´það liggur við að ég lendi í helvíti og þá vakna ég inni í sængurverinu hálf niður á gólf, í svitabaði.

Ég hef síðan ég man eftir mér getað flogið í draumum, það eru þá auðvitað alveg spes flugdraumar. Ég hef þá alltaf gert mér grein fyrir því að ég væri að fara að fljúga og alltaf getað stjórnað því, lendingum og flugtökum og ekki bara borist með vindinum heldur geta ákveðið hvert förinni er heitið.

Þetta er svo góð tilfinning að ég ætla aldrei að hætta að dreyma að ég geti flogið :)

Ég gat að vísu ekki flogið, en ég gat stjórnað draumnum að vissu marki. Ef mér líkaði ekki það sem gerðist þá byrjaði ég bara drauminn upp á nýtt. Oft “spólaði ég til baka” drauma til að komast að hvort ég hefði getað breytt einhverju í honum til hins betra, og oftar en ekki enduðu þeir á endanum vel. :)
Ég gat líka ákveðið að vakna. Það gerði ég ef að draumur ætlaði að enda illa sama hvað ég reyndi að gera, eða ef að ég mundi allt í einu eftir einhverju skemmtilegu sem ég ætlaði að gera morguninn eftir.

Mig dreymdi oft að ég gæti flogið þegar ég var yngri og ég vona að það gerist einhverntíma aftur.
En þegar maður flýgur í draumi er sálin á flakki. Þegar manni fer síðan að ganga illa að fljúga er það út að því að maður er of meðvitaður um það að maður sé að fljúga. Eftir því sem maður hugsar minna um það að maður sé að fljúga, þeim mun betur gengur að fljúga. Mín útskýring á því af hverju svo marga hættir að dreyma flugdrauma er að maður er einfaldlega að þroskast. Þú veist að ekki er hægt að fljúga í raunveruleikanum og þess vegna hættir þig að dreyma flugdrauma. Mig hefur líka dreymt að ég geti andað í vatni en ég hef enga skýringu á því.

Einusinni kunni ég ekki að fljua, en svo skeði það eina nóttina að mig dreymdi að hópar af indjánum á hestum væru að elta mig yfir hásléttu, ég var ekki einn heldur var pabbi þarna og systir mín og eitthvað fleira fólk úr fjölskyldunni. við vildum ekki að indjánarnir næðu okkur, svo endaði hásléttan og ég horfði niður bjargbrún niður fallegasta gil sem ég hef nokkrusinni séð, það var algjör andstæða við þurru og gróðurlittlu hásléttuna heldur voru þarna burknar, grágríti og lækir. þá var bara um tvennt að ræða stökkva eða láta indjána ná okkur, við héldumst í hendur og stukum framm af. og flúss í staðinn fyrir að hrinja og klessast í gilinu þá svifum við, sérstaklega ég (svona í dag þá fynst mér að fljúa í draumi vera svipuð tilfinning og að kafa í skipsflaki úti á balí með “skúpa diver unit” en samt ekki alveg, maður er aðeins frjálsari í loftinu). svo einhvernvweginn man ég ekki meira af þeim draumi… síðann hef ég alltaf getað flogið í draumi. ég þarf bara að passa að fljúa ekki of langt frá jörðinni því að þá er eitthað uppstreymi sem grípur mig og feykir mér útí himingeiminn. (það er samt voðalega fallegt og gaman þar, bara einhvernveginn hættulegra að mér fynst).. svona til vara, veit einhver hvað þessi draumur þýðir?

p.s. plís ekki bögga mig útaf stafsetningu, ég er með dyslexíju…

eg flaug oft i draumi er eg var lítill

Já ég get alvegflogið í draumi það er skítlétt ég get alveg stýrt mér léttilega og fult.