ég trúi á þetta t.d. þegar ég var að horfa á popp tíví þá vissi ég hvaða lög mundi koma
t.d. ég hafði aldrei séð þetta myndband áður og ég sá allt í einu einhverja búdda náunga birtast í hausnum á mér og ég hef aldrei fengið svona skýrt áður og þegar næsta myndband kom þá var
söngvarinn allveg nákvæmlega eins og búdda hann heitir faithless og þegar tveir þættir var að koma vissi ég tvisvar sinnum hvað hann fjallaði um….
allt sama daginn
þetta er annaðhvort heppni eða ég sá framtíðinna
það ættu allir að geta gert þetta….þetta er bara um þjálfun t.d. taktu spil og reyndu að vita hvað er á bak við þeim taktu því bara rólega í fyrstu

Ég var einusinni mikið að velta þessu öllu fyrir mér með líf eftir dauðann og las endalaust af bókum um þetta.Það sem ég lærði var að það er örugglega líf eftir dauðan en það er ekki það sem skiptir máli það er hinnsvegar líf fyrir dauðan og það er að því sem við eigum að einbeita okkur:

Auðvitað er þetta til, ég er alveg viss um að allir geti séð eitthvað bara mis mikið, ég til dæmis veit mjög oft hvað fólk ætlar að segja áður en það segir það og finn á mér áður en síminn hringir og alls konar svona litlir hlutir sem skipta kannski engu máli, maður þarf bara að læra á þetta og þroska þetta þá getur maður örugglega komið sjálfum sér á óvart.

Það getur komið sér vel að vera með þennan eiginleika.
Sértaklega þegar maður er á leið í próf.
:)

Hæfileikinn að skynja og sjá inní aðrar víddir er öllum gefinn, en þroskastig sálna er á misjöfnu stigi er þær koma í þennann heim til að auka þroska sinn og jafnvel annara. það er margt í jarðlífinu sem glepur og truflar þroskaferlið hjá okkur mannfólkinu við að auka og halda við þessum hæfileika sem við búum yfir þegar við komum í þennann heim. Til fimm/sex ára aldurs virðast flest börn búa yfir þessum hæfileika, en gera sér ekki grein fyrir því, þar sem þau halda að allir sjái það sem þau sjá. Upp frá þessum aldri dofnar þessi hæfileiki,og ekki síst fyrir þá sök að þeir sem eldri eru, leggja sig fram við það að þroska barnið og segja því að þegja og vera ekki að þessu bulli þegar þau segja frá fólki og hlutum sem það sér og heyrir. Þegar á líður og fólk fullorðnast er hraðinn og umfangið í lífinu svo mikið, að þeir eru fáir sem meiga vera að því að skoða sinn innri mann og nánasta umhverfi. Áður fyrr þegar maðurinn lifði í sátt við náttúrunna og gat gefið sér tíma til að hugsa um og fylgjast með því sem var að gerast í kringum hann, þroskaðist hjá mönnunum líkt og öðrum skepnum, sá hæfileiki að skynja veðrabrigði og aðrar breytingar í náttúrunni. Þeir skynjuðu líðann annara, áttu auðvelt með að sjá hvort skepnum leið vel eða illa. Ég ráðlegg öllum sem umgangast börn að leyfa þeim að eiga sínar stundir þar sem þau virðast vera í leik við einhvern sem aðrir sjá ekki, og ekki hasta á þau þegar ímyndunaraflið flæðir frá þeim. Það eru allt of margir í nútímanum, sem búa ekki yfir ímyndunarafli, og eiga erfit með að tjá sig, og að nota hugan til að slaga á og hverfa frá amstri dagsinns. Ef þig langar að þjálfa þennann hæfileika, er góð byrjun að fara út í nattúruna og vera einn með sjálfum þér, hlusta á vindinn, fuglanna, horfa á skýinn, sjá hegðun fjórfætlinga og reyna að tengja það sem þú sérð og heyrir, við breytingar á veðri næstu daga. Þú getur æft þig í því að skynja lýðann þinna nánustu. Smá saman mun skynjun þín aukast, það er misjafnt hvað skynjun manna er mikil, sumir sjá framliðna og æðri verur, en aðrir finna fyrir fyrir þeim, aðrir virðast sjá fram í framtíðina, þó án þess að sjá í raun, heldur hafa þeir lært að lesa úr því, sem þeir fá á tilfinguna eða skynja. Á seinni árum, hafa menn vaknað upp, og margir farið þá leið að þroska sjálfann sig, og sína andlegu hæfileika. En það er mikið atriði að fara sér hægt þá eru meiri líkur á að árangurinn verði betri.