jámm sumir eru næmir á svona hluti og ég trúi því alveg, en hérna einhver sagði mér að hræðsla væri bara heimska ef maður heyrir eitthvað þrusk frammi einsog eikkur sé að labba þá stirnar maður allur upp og hjartað fer á full vegna þess að maður veit ekki hvað þetta er og ímyndar sér eikkura furðulega skýringu..það gæti verið nokkuð satt í því

ég trúi ther aveg.Eg hef oft lennt í thví að vakna á nóttunni og það er fullt af folki í kringum mig.Það fer ekki i burtu fyrr en eg kveikji ljós. +Ef thu ert hrædd/hræddur þá er það allt í lagi maður ótast alltaf það sem maður þekkir ekki:

Ég trúi ekki á drauga, punktur.

Draugar geta verið til ef þú vilt trúa á þá. It´s all in your head.

:)
Dana Scully bara mætt á staðin…hehe

Svakalega get ég fundið til MEÐ þér coolcat.
Ég bý einmitt við svipaðar aðstæður, ég bý í húsi þar sem að einhver andi er búinn að vera að stríða mér síðastliðna mánuði, ég er frekar smeykur við að vera einn heima, þó svo að ég sé að verða tvítugur og ég hafi aldrei verið myrkfælinn.

Það er eitthvað við stigann í húsinu hjá mér líka, ég er ekki viss en stundum finnst mér eins og einhver sé standandi í efstu tröppunni þegar ég labba fram hjá, svo þegar ég lít upp þá er enginn þar.

Ég er næmur og foreldrar mínir líka, þau hafa bæði séð vofu og sagt mér frá því í trúnaði í sitthvoru lagi (þau eru skilin og tala lítið saman), sögurnar pössuðu 100% saman (semsagt sami draugur)og eftir það þá trúi ég 110% á Dulspeki.

Ég er búinn að finna ráð til að losna við þetta vandamál, ég og Pabbi seldum húsið og ætlum að flytja einhversstaðar í íbúð þar sem enginn hefur drepist enn.

Annars geturðu reynt að finna miðil sem er ekki plat, en ég held að fólk sem er skyggnt (nb. ekki næmt) sé ekkert að auglýsa það, frekar að platfólkið geri svoleiðis.

Allavegna, ég óska þér alls hins besta!

-Pixie

Ég trúi þér alveg. Ég á heima í húsi sem var byggt um 1925 og þar er oft draugagangur. Ég hef oft heyrt barn gráta í næsta herbergi en þar er enginn. Ég hef oft verið var við að einhver sé að ganga um ganginn á efri hæð húsins en þar er enginn. Ég er oft var við þetta, og aðrir líka. Margir hafa séð drauga og margir tala við þau. En það eru yngstu börnin sem sjá þau mest af okkur öllum. Mamma er alltaf að segja sögur af mér þegar ég var lítil. Ein er þannig að ég grét alltaf þegar enginn var nálagt mér og kom alltaf hlaupandi og sagði að það væri einhver furðulegur maður þarna. Ég hef einnig heyrt sögur um að systir mín hafði verið að leika sér við einhvern sem enginn sá nema hún. Sumir trúa þessu og aðrir ekki. En draugar eða andar af dánu fólki eru til.

það eru til draugar ég trúi því minsta kosti
það hefur líka komið fyrir mig að ég hef tekið eftir eithverju svona.
fólk er misjafnelga næmt á þetta og fólk getru líka verið næmt um tíma en svo ekki meira.
það er t.d. algeingt að krakkar séu skyggnir en það “vaxi” af þeim

Ég sá einu sinni draug og trúi þér alveg.
Eínu sinni þegar að ég var ein heima í tölvunni lét kötturinn minn eitthvað undarlega,hún hljóp út um allt eins og að það væri eitthvað að elta hana síðan var eins og hún hefði rekist í eitthvað af því að ég heyrði dunk.Þetta gerðist stuttu eftir að ég sá draug.Einu sinni þegar að ég vaknaði sá ég mann sem að var hvítur í framan og síðan blár en þegar að ég blikkaði augunum hvarf hann.Ég bý í svona 100 ára húsi.