ok… fyrir tvem mánuðum missti ég fóstur.. það var tveggja vikna.. ekki mikið! ég vissi ekki einu sinni af því að ég væri ófrísk! ég fór ekki uppá sjúkrahús eða neitt.. það var alveg allt í lagi með mig. Bara í smá sjokki.. jæja.. svo um daginn þá var ég hjá kærastanum og við vorum vakandi tala saman til u.þ.b. fjögur um nóttina.. þá ætluðum við að fara að sofa! jæja.. hann stendur upp til að slökkva á græjunum og ég leggst niður og ætla bara að fara að sofa.. en þá finn ég að það kemur einhver uppað mér veggjarmegin og segir mjög hátt og skírt uppí eyrað á mér.. AHA! mér brá svolítið og leit á kærastann minn.. en hann var laggstur á hina hliðina og næstum sofnaður. (ég þarf ekki að taka fram að við vorum ein í herberginu) ég sagði við kærastann að það væri einhver þarna inni… hann reis upp og leit á mig pínu skelkaður og var ekki viss hverju hann átti að trúa! jæja..einhverja hluta vegna byrjaði ég að gráta og gat ekki hætt… hann var alveg í vandræðum með að hugga mig! …daginn eftir sagði ég kærastanum að ég hefði misst fóstur. Síðan þá hef ég verið að hugsa mikið um þetta og ekki fengið aðra niðurstöðu en þá að þetta hafi verið fóstrið mitt!
ég heyrði síðan um daginn um konu sem “sér” alveg rosalega mikið! ég er að pæla að fara til hennar og byðja hana að tjékka á þessu. Vinkona mín sagði síðan við mig þegar ég sagði henni frá þessu “þau koma alltaf aftur” ..þegar ég spurði hana hvað hún væri að meina þá hafði hún ekki hugmynd um það! ..þetta bara kom!
Ég hef alltaf getað heyrt í verum.. en það hefur þá bara verið í svefni.. fólk hefur heyrt mig tala mállískur sem ég kann ekki bofs í uppúr svefni! …viljiði segja mér hvort þið haldið nokkuð hvort ég sé eitthvað skrítin..!!!! plís!!!