Hæ ég ætla að deila með ykkur svolitli fyrst einhver hér á undan var að tala um geðveiki.
Málið er það að ég hef fundið fyrir óþægilegum hlutum síðan ég var 4ára þá byrjaði það allt. Alltaf fór ég að sofa eins og venjuleg lítil börn gera en bæði mamma og pabbi voru tilbúin því alltaf þegar klukkan sló tólf á miðnætti vaknaði ég hágrátandi. Þau komu alltaf inn á sama tíma hugguðu mig og eg svaf eins og þyrnirós alla nóttina en svona gekk þetta þangað til einu sinni þegar eg var að verða 6 ára að ég fékk að gista hjá vinkonu minni og þá nótt gerðist ekkert og hætti síðan alveg mamma og pabbi voru auðvitað mjög ánægð að allt þetta var farið.
Núna er ég að verða 16 ára og er búin að komast að því að ég sé fólk. Þá meina eg eins og eitt dæmi eg var með strák og við vorum heima hjá mér þá allt i einu stóð kona í horninu og benti og kærastan minn og sagði sjáðu…ég náttúrulega hélt að ég væri að verða geðveik en fyrir ofan kærastan min var “synd” (það var tákn sem eg get ekki sagt frá)og þá sá eg að hann hafði haldið framhjá mér. Ég gekk að honum og sagði með hverri hélstu framhjá mér með og þá byrjaði hann að gráta og sagði fyrirgefðu og blablabla..en málið er að núna hefur þetta bæði hjálpað mér og komið mér í rosalegt uppnám.