Það er nú svo að ég geng í skóla í Kópavogi og er ég hand
viss um að þar sé draugur

Hafa nokkrir miðlar verið nemendur við þennan ágæta skóla
og sjá alltaf draugin á kvöldin.(Bekkjarkvöld, opin hús,
tónleikar. o.fl.) Allir lýsa þessir miðlar þessum “manni” á
sama hátt og er það skuggalega líkt fyrsta skólastjóranum
(Humm verdna skólann þótt hans sé dauður?) og hefur mér
(sko áður en ég vissi af þessu sem var upp undir 8.bekk) vera
hálf “spúkí” að vera aleinn á göngunum eftir myrkur (á ýmsum
skemmtunum og svona). Ég og hálfkínverjinn hann vinur minn
ákváðum að gera litla tilraun. Nýlega á opnu húsi slökktum við
öll ljósin rétt hjá klóstinu og þá gerðist svoldið alveg
VEÐBJÓÐSLEGT!!!!!! Ég og vinur minn fengum sömu
tilfinninguna á sama tíma á sama stað (út af sama
draugnum?) Og við svoleiðis sprettum í burtu (þið megið
alveg hlæja mín vegna). Þetta var mjög undarleg tilfinning; hálf
köld og svona fór um allan líkaman (ekki hrollur sko, mikið
mikið undarlegri) við gerðum þetta aftur og aftur og alltaf kom
þessi sama kuldarlega tilfinning (og alltaf fljótari og fljótari
kom hún) við meira að segja tók einn annan vin minn með og
já, já hann fann hana líka (og við hlupum alltaf öskrandi í burtu
:-S) svo á næsta opna húsi var þetta ekkert alveg að verka svo
við hættum(sko tilfinningin kom ekki). (ætti ég að reyna á
næsta hvað finnst ykkur?). Wull allavega, ég er nokkuð viss
um að þetta hafi verið draugur.

Takk fyrir mig. HackSlacka
Ég læt ekki sjá mig hér nema að ég sé fullur/með svefngalsa/geðbilun á háu stigi