Þótt þessi grein sé stutt, þá samþykkti ég hana vegna þess að mér þætti gaman að fá reynslusögur fólks hingað upp. Ég tek það fram að öllum dónalegum svörum verður umsvifalaust eytt!

Ég skal byrja á sjálfum mér….

Ég hef ekki verið skyggn frá fæðingu, heldur er þetta að byrja að opnast núna.

Ég hef margoft séð hluti útundan mér en feillinn sem maður gerir oftast þá er að kíkja. Ef þið lendið í þessu, þá skulið þið endilega reyna að kíkja ekki, heldur bara vita af þessu og reyna spurja viðkomandi veru einhverjar spurningu í huganum.

Ég var í sumarbústað fyrir c.a. tveimur vikum, klukkan var c.a. sex um kvöldið og við áttum von á gestum um kl.20. Allt í einu sé ég manneskju að koma upp göngustíginn, ég sá hana í c.a. 2sekúndur og segi ,,Hver er þetta sem er að koma?" Svo beið ég og enginn kemur upp að dyrunum, en c.a. 5 mínútum seinna koma gestirnir sem áttu ekki að koma fyrr en eftir c.a. 2 tíma. Þá áttaði ég mig á því að ég hafði séð fylgju þeirra.

Það eru oft þessi smáu atriði sem fara framhjá fólki en þau eru í raun og veru jafnmerkileg og hver önnur.

Einnig hefur mig dreymt manneskju sem sagði mér frá því að hún væri að fara að deyja, sem hún gerði svo 2 vikum seinna. Einnig hefur mig dreymt marga drauma sem innihalda hluti um framtíðina, en ég læt það eiga sig hér eins og er.

Ég hvet fólk til að láta reynslusögur sínar fylgja hér!

Kveðja,
Ívar / Icez

Ég held að ég hafi skyggnigáfu í mjööög litlu mæli, EN :) :) einu sinni þá var þessi mánudagur og mig hafði dreymt að Heimspekikennari minn hefði verið veikur, svo um morgunin þegar ég vaknaði hringdi ég(til öryggis), tek það fram að ég hringi aldrei til að athuga forföll. En viti menn, kennarinn var veikur :D

Þetta er nú það eina sem ég man svona eftir.

Ok sumir segja að þetta sé bara kjaftæði!!!! ég er 14 ára og veit alveg hva ég heyri og hvað ég finn.

Amma mín kom til mín einu sinni í draumi nóttina eftir að hún dó, hún sagði mér að halda fast í trúnna því það er ALLT sem skiptir máli var það sem hún sagði þegar ég spurði hana um himnaríki!

Ég er að passa í elsta ´husi i sveit a suðurlandi (held ég) staðurinn heitir kiðjaberg og var byggður átján hundruð og einhvað. Ég hef í 2 skipti heyrt í lítilli stelpu öskra eða væla, en svo þegar ég var að passa með vinkonu minni þá var allt að brjálast hundurinn gellti og gellti og það var alltaf eins og eikker væri uppá háa lofti, svo fórum við niur í kjallarað svæfa barnið, en þá alltí einu þegar við vorum búin að svæfa krakkan þá var eikker að hlaupa uppi eikkerjir 2 maður með þung skref og litla stelpan með skrækina, hundurinn var að brjálast! svo stoppuðu lætin og skellirnir eftir að eikker hrasaði en þá hrökk krakkinn upp og fór að tala útí loftið, ég panikaði, ég þurfti að hlustá krakkann tala við aðrann krakka og hugga og hann stakk uppá því að þau færu að horfa á toy story og audda gerðum við það firir strákinn en hann var alltaf að tala og tala og tala við eikkern krakka, við vorum með allt lokað en svo byrjuðu þungu lappirnar aftur að labba og krakkinn hætti að tala og stein sofnaði!

svo komst ég af því að konan sem ég var að passa fyrir sem er dönsku kennarinn í skólanum mínum hafði verið að tala um það þegar ég var veik að hún hafi fundið draugagang í húsinu sínu eina nóttina. Kanski var þetta eikkað ofskynjun eða eikkað en sona gerðist þetta hjá mér og vinkonu minni og lætin voru gífurleg, +eg fæ enþá gæsahúð þó að þetta hafi verið í kringum jólin.

Hundurinn gellti alla nóttina og krakkinn talaði við aðra og ég og vinkona mín vorum orðnar svo tauga veiklaðar að við hlógum og hlógum.

ég varð líka með sömu vinkonu minni vitni af sjálfsmorði í sveit fyrir ógeðslega mörgum árum. það eina sem við heyrðum og sáum var þegar maðurinn gekk að staðnum, þegar hann skaut og þegar hann lenti og við sáum alltaf skuggann.

Mér fannst það allveg merkilegt í vor þegar ég sat við hliðina á kunningja mínum í lífsleikni tíma og allt í einu fékk ég eitthvað íslenskt gamalt lag á heilan. Ég raulaði þetta í hausnum í 5 sekúntur en þá byrjar gaurinn við hliðana á mér að syngja þetta lag á fullu. Ég var bara að raula þetta lag í hausnum og ég er fullviss um það að ég sagði það ekki upphátt. Síðan þegar ég sagði honum að ég hefði verið að hugsa um þetta lag þá trúði hann mér ekki.

Síðan er eitt tilfelli þar sem eitthvað rakst utan í mig þegar ég var útí hlöðu, ég var nefnilega að labba og ná í meira hey og gekk með hendur í vösum þegar það rakst eitthvað utan á vasan, það var nákvæmlega ekkert sem hefði getað rekist í mig … Og síðan má ekki gleyma því að ég alltaf að klára setningar fyrir fólk og líka bara að hugsa um eitthvað áður en það berst í tala af öðrum en mér.

Helduru að þetta séu einhverjir hæfileikar?

Mig dreymdi fyrir nokkrum manudum thegar eg bjo i Danmorku ad eg var ad fara i jardarfor med mommu og systur minni og vid vorum allt of seinar. Svo thegar vid komum i kirkjuna komst eg ad thvi ad thetta var min eigin jardarfor sem eg var maett i en af thvi ad eg var of sein fekk eg ekki ad fara ofan i kistuna eins og eg aetladi heldur thurfti ad hlusta a prestinn tala um mig otrulega lengi. Af thvi ad mer leiddist thad svo for eg fram og var eitthvad ad rafa um og sa tha thar sem var verid ad grafa grofina mina og akvad ad mig langadi ekkert ad lata jarda mig og var a leid inn i kirkjuna og lata alla vita ad eg vaeri haett vid thegar eg vaknadi.

Thetta var ogedslega fyndid og eg hlo mikid af thessum draumi daginn eftir. Nokkrum dogum eda vikum seinna datt mer svo allt i einu ad fara heim til Islands sem eg hafdi alls ekki verid a leidinni ad gera og thegar eg var komin thangad fletti eg upp i draumaradningabok og sa ad i thessum draumi voru alls konar takn um ad eg vaeri einmitt a leidinni heim.

Svo sem ekkert merkilegt en mig dreymir oft alls konar hluti sem virdast vera fyrir einhverju, eda allavega thvi hugarastandi sem eg er i. Mig dreymir lika oft folk sem eg hef ekki hitt lengi og oftar en ekki er tha eitthvad ad gerast i theirra lifi, sjukdomar eda erfidleikar.

Veit nú ekki hvort þetta er skygni en ef ég fæ spurningu með 4 svarmöguleikum eru um 80% að ég giski strax á rétt EF ég hef ekki hugmynd um hvað er verið að spurja um.

Hvet folk til ad lesa kaflann “Mud Shadows” i bok eftir Carlos Castaneda sem heitir : The Active Side of Infinity. Skemmtileg paeling um thessa skugga!!

Ég lenti í svolítið undarlegu atviki rétt í þessu. Ég veit ekki hvort að það sé tilviljun eða ekki, en ég var að skoða ákveðna grein á korkunum hérna á dulspekihlutanum.

Ég var að lesa kork eftir strák sem teiknaði mynd af einherri fígúru sem að margir hafa síðan beðið hann um að fjarlægja út (man ekki einhver eftir þessu?).

Ég fann strax eitthvað illt streyma út frá þessari mynd, en ég veit þó ekki hvað það var. Myndin hálf dáleiddi mig og ég starði á hana í svona 30 sek. Eftir þann tíma klægjaði mig mikið í nefið svo að ég blés kröftuglega út með nefinu. Þá spýttust út litlir blóðdropar, sem sagt þá hafði ég fengið blóðdropa.

Þetta var fyrra undarlega atvikið. Ég er í vinnunni þar sem ég vinn við bókhald. Blóðdroparnir sem spýttust út úr nefinu á mér voru mjög margir pínulitlir, en þeir sem voru stærstir áttu það allir sameiginlegt að þeir lentu allir inni í reitum á fylgiskjalsblaðinu sem ég átti eftir að skrifa tölur inn í.

Ég hef aldrei lent í neinu þessu líku áður, amk. aldrei lent í tveimur atvikum sem tengjast svona ítarlega.

Kveðja,
Nonni

Draumar minir:

Mig hefur 3-4 sinnum dreymt sterka fyrirboda. Thad var samt ekki fyrr en sidustu skiptin sem eg for ad laera a draumana og skilja merkingu theirra.
Draumarnir voru i sjalfu ser ekki mjog merkilegir en thad var bara tilfinningin sem eg fekk sem sagdi mer ad eitthvad myndi gerast.

I fyrsta draumnum vorum eg og mamma ad keyra a sveitavegi i myrkri. Svo var risastort blom a veginum og mommu bra svo mikid ad hun keyrdi utaf. Mamma var i rosa sjokki a eftir.
Thegar eg vaknadi leid mer rosalega illa en vissi ekki afhverju. Modur-amma min do um manudi seinna.

Svo dreymdi mig all odruvisi draum nokkrum arum seinna. Eg vissi bara ad einhver myndi deyja. (Tek fram m.t.t. rafsegulbygna and eg var erlendis… ) Tveim vikum seinna hringdi mamma og sagdi mer ad fodurbrodir minn vaeri latinn.

Svo fyrir nokkrum manudum (var aftur erlendis) dreymdi mig sterkar en nokkru sinni fyrr. Thegar eg vaknadi vissi eg ad eitthvad myndi koma fyrir pabba. Eg vissi ad thad vaeri mjog haettulegt og kannski lifshaettulegt en ad hann myndi ekki deyja. Svo hringdi mamma og sagdi mer ad hann hefdi keyrt ut i jokulfljot …til ad ga ad kindum… sagdi hann. Traktorinn festist og valt naestum tvi. Pabbi thurfti ad synda i land og labba heim i koldu vedri. Hann hefdi getad daid.

Eg veit nuna ad ef mig dreymir svona ad taka mark a tvi. Einnig veit eg betur i hvert skipti hvad er ad fara ad gerast. Tek fram ad mig dreymir bull a vid heila herdeild a hverri nottu sem eg tek ekkert mark a af tvi eg finn ekkert.

Eg hef aldrei sed eitthvad eda fundid med odrum haetti heldur, thad er mismunandi hvernig haft er samband vid folk…

UlfYnja

Ég er mjög næm á svona hluti, svo næm að mér líður illa yfir því, ég bæði sé og dreymi.

Mér finnst rosalega óþægilegt að dreyma um hluti sem síðan gerast, sem dæmi get ég tekið WTC, mig dreymdi allt sem gerðist og var ég með fólkinu þegar það brann í flugvélunum, þetta er einn af mínum verstu draumum, einnig dreymdi mig flugslysið í Skerjafirði, en minn versti draumur er þegar ég dreymdi um banaslys vinkonu minnar, daginn eftir að mig dreymdi þann draum lést hún í bílslysi.

Um leið og ég geng inn í hús finn ég hvort að góð eða ill öfl séu á sveimi, ég hef komið á marga staði sem ég get bókstaflega ekki verið á vegna illra anda, mér finnst vera þrengt að mér.

Ég byrjaði strax sem barn að vera svona, til dæmis átti ég heima í kópavoginum í 3 hæða húsi frá 3-6 ára. Stundum er mamma mín sagði mér að fara inn í herbergi eða niður þá svaraði ég alltaf; En ljóti gamli maðurinn stendur þarna, einnig man ég eftir því að hlaupa eitt skiptið fram og segja gamli maðurinn sló mig.
Ég man ennþá eftir sársaukanum þegar hann sló mig utan undir.

Ég gæti talið upp endalaus svona dæmi frá minni reynslu, sem sumir trúa ekki.

En ég segi þá bara; Ef þið trúið þessu ekki þá megið þið hafa ykkar skoðun en ekki þröngva þeim upp á mig á meðan ég þröngva mínum ekki upp á þig.

ég finn oft lykt, sko svona ilmvatnslykt, sem ég veit að frænka mín notaði, mér finnst það bara þægilegt að vita það að hún kemur stundum til mín. man ekki eftir neinu öðru en einhverju svona.

Ég hef lent í svona dulspekireynslum nokkrum sinnum.. En ég ætla að segja frá þeirri eftirminnilegustu, ég birti kork hérna um hana nýlega en ekkert margir lásu það kannski..

En allaveganna, fyrir 3 árum fékk ég kanínuunga, hún var hraust og allt í lagi með hana, en svo einn dag gat hún ekki gengið eða hoppað, gat einfaldlega bara ekki notað eina afturlöppina. Hún fór þónokkuð oft til dýralæknis en ekkert fannst að henni þótt að hún hafi farið til mismunandi dýralækna og fór í alveg helling af röntgenmyndatökum, en ekkert fannst að. Við gátum ekki horft á greyið dýrið kveljast mikið lengur þannig á lógun virtist því miður eina lausnin, það var búið að gera allt sem hægt var fyrir litla greyið. En svo var það svo undarlegt, að nóttina áður, þá gat ég ekki sofnað og ég tók hana úr búrinu sínu og lá bara uppi í rúmi með hana, svo finn ég eitthvað fyrir aftan mig, ég lít við og sé ungan strák standa í dyragættinni. Hann leit út fyrir að vera um 16-18 ára gamall og var klæddur grænum bol með Peace merki framan og stuttbuxum og strigaskóm með skollitað hár. Hann var að horfa á mig en svo þegar hann sá að ég horfði á hann fór hann að líta í kringum sig, þetta var fyrsta reynsla mín þar sem að ég sá draug svona greinilega þannig að ég varð vitanlega hrædd, ég snéri mér út í horn og fór að gráta. Svo áður en ég vissi af, hafði ég sofnað. Svo vaknaði ég hálftíma seinna og uppgötvaði þá að kanínan var horfin ! Hún var ekki í rúminu og gat vitanlega ekki stokkið niður vegna fótarins. En svo leit ég undir rúm og þar var hún, ég kallaði á hana og hún kom hlaupandi til mín, allt í lagi með löppina.

Ég er ekki alveg viss um hvort að þetta sé skyggnigáfa eða eitthvað annað.

Stundum þegar ég er að læra,labba bara eitthvað þá er ég alltaf að sjá fólk út undan mér en þegar ég lít þá er engin þar seumir vinir mínir halda að ég sé einhvað geggjuð þegar ég spyr þau hvor þau hafi séð einhvern. Það hefur líka oft gerst að ég sit undir gluggum þá er einhver/eitthvað alltaf að banka á þá. Einu sinni þegar það gerðist var seint um kvöld sat ég og vinkona mín sem er skyggn undir glugganum fyrir utan Bankanum hérna í bænum og við heyrðum báðar geðveikt hátt bank í glugganum fyrir ofan okkur en engin annar.

Það hefur ýmislegt mis merkilegt komið fyrir mig.

Oftast er ég fljótur að finna á mér hvort það sé einhver framliðinn í einhverju húsi eða á einhverjurm stað og get yfirleitt skilgreint hvort það sé gott eða illt. Það er einhver sem stendur oftast vinstra meginn við mig, sé hann/hana samt aðeins útundan mér.

Í fyrrasumar gisti ég í eina viku í gömlu húsi sem langafi minn byggði norður í Strandasýslu og ég svaf í herbergi sem Húskveðjan hennar langömmu var haldin (húskveðja er það þegar líkið er látið liggja í líkkistunni heima hjá sér í einhverju herbergi, nóttina áður en það er borið til grafar) og eina nóttina var ég var við það að einhver vera stóð við rúmið mitt alla nóttina og horfði á mig rannsakandi ,að mínu mati (mjög, mjög dökkur skuggi sem hefði ekki farið fram hjá neinum, nema þetta hafi bara verið bundið við skyggnt fólk). Næstu nótt á eftir þá sat eða lá sú hin sama vera uppí hjá mér (þorði ekki að líta við en ég fann þungann andardráttin uppí eyrað á mér og á hálsinn á mér).

Það hefur verið ráðist á mig eftir andaglas og tel ég að það hafi verið að reyna að ná tökum á mér (skrifaði um þetta í “Andaglas” í korkinum)

Og að lokum þá bjó ég yfir dulheyrn fram að átta aldri. Heyrði alla daga og öll kvöld eins og að það væri ættarmót í kringum mig (þó var það greinilegra á kvöldin þegar rólegra er yfir öllu saman). Ég man enn þá eftir því þegar ég var að reyna að sofa því eina leiðin til þess að takast það var að keyra annað eyrað ofan í koddann og draga sængina yfir höfuðið.

Amma mín var mjög skyggn á yngri árum en dapraðist það yfir “gullárin” en hefur komið aftur á seinni árum, þó ekki jafn mikið. Hún sér aðallega fylgjur manna og framliðna einstökum sinnum.
Það hefur dugað mér að ráðgast við hana þegar ég hef orðið var við eitthvað.

Man ekki eftir fleiri sögum af mér í bili.

Að mínu mati sjá allir veröldina með mismunandi augum. Skynfæri eru aðeins tól. Notað til að blekkja okkur frá raunverulega heiminum. Það sem ég sé er sjór. Í mínum augum er hann blár. Ykkur finnst hann blár en hvernig vitið þið að við sjáum hann ekki öðruvísi. ?.

Ég hef nú lent í allskyns kjaftæði. Ég hef séð álfa. Ég og vinur minn sáum álfa rétt að segja. Ég fæ endalausa fyrirboða. Eins og merki, engin rosaleg en svona eins og ummerki. Eins og vísbendingar. Ég skrifaði annað topic sem heitir spurningar og svör. Leisð það.

Ég er nú víst búinn að röfla eitthvað um þetta áður hérna í fyrrverandi greinum en…
Ég er sífellt að sjá þessa “skugga” allstaðar, dag og nótt. Í hvert skipti sem ég lít á þá þá hverfa þeir, en þetta virðist vera svipuð lýsing og hjá flestum öðrum hérna.
Ég tel mig ekki vera myrkfælinn svona almennt, en ég skal alveg játa það að ég get hreinlega ekki verið á sumum stöðum.
Í blokkinni sem ég bjó einusinni, þar var ég alltaf að vakna upp við það að það væri einhver að vaska upp, og við umgang í stofunni.
Sumir munu líklega segja að nágrannarnir væru eitthvað að rumska. Það gæti alveg verið líklegt ef þeir hefðu lykla að íbúðinni “minni”.
“Íbúðardraugurinn” var nú bara fínn, enda kryddaði hann bara aðeins upp á lífið. Ég hef aftur á móti líka lent í einhverju sem ég hef ekki ennþá áttað mig á: ég vaknaði upp um miðja nótt, á þeim stað sem ég bý nú, við að það var eitthvað illt inni í herberginu.
Það var í raun fyrsta skiptið sem ég fór að taka þessu af einhverri alvöru.
Síðar vaknaði ég við svipaðar aðstæður, nema hvað að það var einhver “dökkklæddur” karlmaður sem stóð við rúmið mitt þegar ég reis upp, nokkuð illilegur til augnanna, og virtist ekki vera ánægður.
Ég tel mig vera nokkuð næmann fyrir tilfinningum annarra, og oft á tíðum virðist ég hreinlega vita hvað fólk er að meina eða ætlar að segja

Þegar ég renn yfir þennan texta hérna fyrir ofan þá finnst mér ég líta út eins og einhver stórfurðulegur kleppsmatur, það getur vel verið. En ég tel mig vera nokkuð eðlilegann, í raun reyni ég að halda þessu öllusaman út af fyrir mig, og aðskil algerlega þessa 2 hluta lífs míns.
Ef einhver kann einhverjar góðar ráðleggingar (fyrir utan að leggja sjálfann mig inn) þá væru þær vel þegnar.

Svo lengi lærir sem lifir

kv. -g

Hvaða gaukur var þetta sem gerði myndina og er búið að taka hana út af ??

ég tel mig ekki vera skyggn eða eitthvað álíka en þegar ég var lítil átti ég vin sem hét Palli minn og engin annar sá, þegar ég var 5 ára bjó ég út í danmörku en flutti heim aftur ári síðar og þá skildi ég Palla minn eftir í dk.
mig dreymdi líka draum þegar ég var lítil og svo aftur fyrir bara nokkrum árum(nákvæmlegar sama drauminn), draumurinn var kannski ekki svo merkilegur nema það að í draumnum kom ég við eitthvað og oft, en í dag, finn ég þessa tilfinningu(þegar ég kom við hlutin)í hendina.
ég bjó líka einu sinni í húsi þar sem mér fannst oft eins og einhver væri að fylgkast með mér(pabbi minn og systir mín fundu þetta líka)

kv. Dengi

Þetta gerðist fyrir langa löngu, hef skrifað um þetta áður en langaði að skrifa þetta hérna að ganni vist þetta er hérna :D
Það var draugagangur í húsinu sem við bjuggum í.
Ég var um 7 ára þegar ég fór að taka eftir því að þetta var ekki eðlilegt því í fyrsta lagi var það bara ég sem heyrði hljóðin.
Á hverri nótti heyrði ég í pottum og pönnum í eldhúsinu, og ég var alveg viss um það að þetta var ekki á hæðinni fyrir neðan eða einhver önnur hljóð(þetta var 4 hæða blokk, við bjuggum efst).
En alltaf þegar ég fór framm og læddist inn í eldhús til að sjá hvort það væri einhver þar (gerði það tvisvar, og var næstum búin að mýga á mig af hræðslu) þá hætti háfaðinn strax og byrjaði annarsstaðar, oftast í stofunni og þá heyrðist í tökkunum á lyklaborðinu við tölvuna.
Eina nóttina hljóp ég upp í rúm til pabba og mömmu því ég var drulluhrædd við hljóðin í eldhúsinu,eftir stutta stund vaknaði ég og sast upp og sá þá fullt af draugum frammi á gangi, börn, menn og konur.
Mér var sagt seinna að það hafði maður hengt sig í íbúðinni rétt áður en hún var kláruð.
En svo er það eitt sem ég skildi ekki stundum.
Rétt áður en ég fór að sofa þá heyrði ég stundum einhvern hvísla nafnið á Söru systur minni sem er dáin(var ekki fædd þegar það gerðist) við rúmstokkinn á rúminu mínu.
Jafnvel eftir að við fluttum þá hélt ég áfram að heyra þetta.