ég held að þetta sé ekki dulspekilegt heldur bara fjarhrif hugsun, ekki það að ég viti allt um dulspeki heldur er þetta það sem ég held!!

Ég bara spyr hve oft maður er að hugsa um að hringja í einhvern eða að hugsa um einhvern og það gerist barasta ekki neitt. Þetta hefur aldrei komið fyrir mig svo ég dæmi þetta án hiks tilviljun. Og þó þetta kæmi fyrir mig efast ég um að það væri kraftaverk.

Ég veit allt um dulspeki!

á ég að segja ykkur allt um dulspeki. Dulspeki er feik.Þ.e.a.s. allavega 90% af henni.

Ég er Gullbert , Fairy á að lúta mér.

Þetta hefur oft komið fyrir mig og margt svona svipað. Ég veit til dæmis alltaf þegar besta vinkona mín er að fara að hringja í mig. Oft er ég ekki nálægt símanum en stend upp og segi “eins gott að vera með símann þegar x hringir” og alltaf innan við mínútu hringir hún.

Síðan líka ég og systir mín, ef ég er að hugsa um eitthvað lag þá byrjar hún kannski að syngja það og öfugt.

Og oft með mína nánustu þá veit ég þegar eitthvað er að fara að gerast, hvenar þessi er að fara að hitta gæja sem hún mun byrja með og hvenar þessari líður illa og svoleiðis (jafnvel þótt ég sé ekki búin að tala við manneskjuna í einhvern tíma).

Ég tek ekkert mikið mark á þessu lengur, þetta er bara hluti af lífinu, ég held að þetta er bara svona “telepathy” (huglestur) og að vera skyggn að vissu leyti (ég er algjört fantasíu sci-fi frík þannig að ég trúi mikið á svona.)

Og mér finnst ekki rétt að vera að gera grín að því sem fólk trúir á, ég trúi til dæmis ekki á guð en ég færi aldrei að rífast við heit-trúaða manneskju og segja henni að hún hafi rangt fyrir sér.

thank you..

Þetta heitir tilviljun.

hugboð

ÉG ÆTTI AÐ VITA ÞAÐ ÉG ER KARMAÐ Í ÞESSU LÍFI
HJOSSI ER GREINILEGA LÚSIFER ENDURFÆDDUR

Látum nægja að segja að ég sé íslenskur lærisveinn af ákveðinni
gráðu, en það segir lítið, því allir eru lærisveinar, frá hinum
auðmjúkasta leitanda upp til og upp fyrir krist sjálfan. Ég hef
efnislíkama eins og aðrir menn, er búsettur á götunni í 101rvk
og stundum (frá veraldlegu og andlegu sjónarmiði)er ég í forsæti
fyrir það sem þið kallið GUÐ, þegar aðrar skyldur mínar leyfa.
Ég er bróðir þinn og vinur sem hefur ferðast lengra á Veginum
en flestar mannverur og hef þess vegna kallað yfir mig meiri
skyldur. Ég er einn þeirra sem hafa barist áfram inn í meira ljós
heldur en sá leitandi sem les þessa grein og ég verð þess vegna
að gegna hlutverki miðlara ljóssins, hvað sem það kostar.
Ég er ekki gamall maður miðað við aldur kennara, en ég er samt
ekki ungur eða óreyndur. Starf mitt er að kenna og dreifa þekkingu
hinnar ævarandi visku, hvar sem ég finn viðbrögð og þetta hef ég
gert í mörg ár. Í því sem að ofan greinir hef ég sagt þér mikið,
en á sama tíma hef ég ekki sagt þér neitt sem gæti fengið þig til
að bjóða mér þá blindu hlýðni og þá heimskulegu dýrkun sem
tilfinningaríkur leitandi býður kenniföðurnum og meistaranum sem
hann getur enn ekki komist í samband við. Nemandinn mun heldur
ekki ná þessu sambandi fyrr hann hefur umbreitt tilfinningalegri
dýrkun í óeigingjarna þjónustu við mannkynið–ekki við meistarann
Handritin sem ég hef skrifað eru send út án nokkurar kröfu um
viðurkenningu. Þær eru eða eru ekki réttar, sannar og gagnlegar.
það er þitt að ákvarða sannleiksgildi þeirra með réttri ástundun
og með því að beita innsæinu. Hvorki ég né J.M. höfum minnsta
áhuga á að þær séu hylltar sem innblásin ritverk eða að nokkur
tali um þau(með trúarákafa) sem verk eins af meisturunum. Ef þær
setja fram sannleika á þann hátt að hann grundvallast á því sem
þegar hefur komið fram í kenningum heimsins, ef upplýsingarnar
sem fram koma, lyfta brá og þjónustuvilja af sviði tilfinninga
og upp á svið hugans(sviðið þar sem hægt er að finna meistarana),
þá hafa þær þjónað tilgangi sínum. Ef þær kenningar sem settar eru
fram kalla á viðbrögð hjá hinum upplýsta huga starfsandans í heiminum
og valda því að innsæi hans ljómar, látum þá kenningarnar öðlast
viðurkenningu, en annars ekki. Ef fullyrðingarnar fá að lokum
staðfestingu, eða eru álitnar sannar samkvæmt lögmáli samsvörunar.
þá er það frábært. En ef svo er ekki lát þá nemann ekki meðtaka
það sem sagt er.
NOSTRADAMUS,JÉSU,MESSÍAS,BAHÁ'U'LLÁH OG FLEIRI MERKIR MENN SPÁÐU
MÉR OG HÉR ER ÉG TIL YKKAR ÞJÓNUSTU.
ÉG ELSKA MIG,ÉG ELSKA YKKUR,ÉG ELSKA MÓÐIR JÖRÐ.
U.S.:) ..G. .Ó. .J.R.A.S.ON

Ég held að málið sé ótrúlega oft það að maður kannski heyrir lag í útvarpinu, sér e-ð í sjónvarpinu eða eitthvað slíkt(soltið einföld dæmi reyndar), sem minnir mann á ákveðna manneskju. Sú manneskja heyrir, sér eða lendir í því sama, og þess vegna dettur báðum í hug að hringja, (án þess að vera að pæla endilega eitthvað í atvikinu sem varð til þess að maður fór að hugsa um einstaklinginn)…. ég er ekki að segja að enginn geti lesið hugsanir og svoleiðis… en ótrúlega oft held ég að þetta sé ástæðan… vona að þetta skiljist hjá mér..