Skrýtið að þú skulir koma með þráð um þetta því það var í fyrradag sem vinur minn talaði einmitt um sama “málefni” og einnig í gær með annan vin minn (sem var btw á djamminu í Ástralíu og það er töluvert öðruvísi) og þá komumst við að hinu sanna.

Persónulega á ég langa, skrautlega, skemmtilega, frábæra, ruglaða djammreynslu að baki og ég bæti ávallt við reynsluna um hverja helgi.

Ég hef í gegnum tíðina talað við haug af liði á djamminu. Ég hef gert nokkrar tilraunir og þær voru þannig að þegar ég sá viðkomandi daginn eftir djammið (eða nokkrum dögum seinna), þá prufaði ég að tala við hann/hana af fyrra bragði. Eftir það heilsumst við alltaf og gerum enn. Sumir þeirra eru jafnvel orðnir vinir mínir í dag.

Ég prufaði líka að tala ekki við viðkomandi af fyrra bragði og þar af leiðandi talaði viðkomandi ekki við mig (íslendingar skammast sín alltaf daginn eftir og þora ekki að heilsa og sjaldan af fyrra bragði). Sama hversu oft ég sá/sé viðkomandi þá er eins og hann hafi aldrei séð mig áður en talar stundum við mig á fylleríum.

Pointið er, prufaðu að tala við manneskjuna af fyrra bragði og eftir það verðið þið góðir (djamm)félagar. Spurningar/setningar sem hægt er að nota til að brjóta ísinn:

Hæ, djöfull varstu ölvaður í gær! (bara ef á við)
Hvernig skemmtir þú þér í gær?
Hvenær varstu kominn heim?
Á að djamma næstu helgi?

Gamlárskvöld í fyrra…uss. Ég vaknaði sultu þunnur, búinn að týna iPodinum mínum og vinkona mín hataði mig :S Ég kom af stað risa slag milli bestu vina minna og ágætra vina minna sem var útaf ofölvun minni…Sem betur fer blessaðist þetta allt! :p