Forseti Írans fer í viðtal við 60 minutes þar sem hann segist vilja verða vinur Bandaríkjamanna, að hann hafi ekkert annað en kærleika að bjóða þeim. Að það sé eingöngu stjórnvöld þar sem honum líki illa við. Stuttu seinna sést hann á anti-USA fjöldasamkomu þar sem fólk öskrar “death to America”.

Held að þetta sé svipað með kjarnorkuáætlunina. Auðvitað segir hann formlega að hún sé eingöngu til orkunýtingar.

Hatur.

Gyðingar hafa líka búið þarna í 3000 ár.

Þeir bjuggu meira að segja um allt Ottóman-veldið og voru orðnir meirihluti íbúa í Jerúsalem og nágrenis í kringum þarseinustu aldarmót. Löngu áður en Bretar yfirtóku þarna svæði og löngu áður en Hitler fór að slátra gyðingum í Evrópu.

Ég er ekki að halda fram fullyrðingunni og því ekki mitt að sýna fram á sannleiksgildi hennar.

Ef ég held því fram að Palestínumenn stundi fjöldamorð á konum og börnum þarf ég að sýna fram á það. Það nægir mér ekki að segja við gagnrýnendur mínar: sanna þú það!

Er rökfræði ekkert kennd í skólum í dag?

Já já þetta er svar eft Jón Orm eða snákinn eins og hann er kallaður. Þessi stóru orð hans koma ekki á óvart enda er hann félagi í Ísland-Palestína og hefur allatíð hafa horn í síðu Ísraels.

En burt séð frá því skoðum hlutina í samhengi. Ef við byrjum á byrjuninni 1947 – 1949 stríðis sem kallað er war of liberation en það stóð frá lok nóvember 1947 til júlí 1949.
Stríðið byrjaði daginn sem Ísrael er formelag stofnað eða varð formelga til oft miðað við lok breska tímans á svæðinu. En þann dag réðust Palstínu-arabar á Ísrael með óbeinum stuðningi arabaríkja í kring. 14 maí 1948 hófu svo Egyptar sprengjuárásir á Tel aviv úr lofti. Herir fimm nágranna ríkja Ísraels réðust síðan á þá en það voru Líbanon, Sýrland, Írak, Jórdanía og Egyptaland. Þetta stríð stóð í 13 mánuði og endaði með Armistice(þeir sem horfa á Battlestar galactica þá er þetta línan sem var milli manna og vélmenna) sáttmálanum en þar var samið um landamæri m.a. við Egyptaland og stjórn á vestur bakkanum. Ísraelar höfðu í þessu stríð stækkað ríki sitt um þriðjung en gáfu unnið landsvæði til baka.

Palestína á þessum tíma var ekki til sem ríki heldur sjálfstjórnarhérað sem hluti af Jórdaníu.
Það voru ekki milljónir palestínumanna flutir nauðgugir af heimilum sínum þó svo margir hafi flúðið stríðið. Við stofnun Ísraels var algengast að land var keypt af landareigendu.

Ég stend við fyrri yfirlýsingar mínar enda er ég mjög vel að mér í sögu þessa svæðis. Það virðist þú ekki vera.

Að mestu já þegar kemur að áróðri Palestínumanna.

langt því frá.

Bandaríkin og Rússar eru nú ekki voðalega líklegir til að fara að þurrka lönd útaf kortinu.

Rússar hafa reyndar ekki borgað neinar skuldir sovétríkjanna.
Þeir töldu sig ekki bundna þeim skuldbyndingum og einfaldlega neituðu að borga. Það er rétt Kína er að eflast gífurlegar og við erum að sjá þar hagvaxtartölur sem eru engu líkt en vandinn er kannski sá að þetta er svo kallaður skuldahagvöxtur þ.e. þeir ganga á eign sparnað til að halda uppi óarðbærri framleiðslu. Það hefur verið eitt mesta áhyggjuefni hagfræðinga enda gæti þetta allt fallið eins og spilaborg. Nú þekki ég ekki svo vel öll þessi mennigarsvæði í Kína enda ekki stjórnmálafræðingur en mér skilst að það sé eins og evrópa þ.e. mörg mismunandi svæði með mismunandi mál. Því hryllir manni við þeirri hugsun að kínverjar fari yfir í meiri eyðslu sem lieðir til penigaskorts í bönkum og hagkerfið hreinlega hrynur eins og spilaborg. Því gætu pólitísk áhrfi slíks falls leitt til sundrunar í ríkinu.

Auðvitað má alltaf auka peningaflæði en það myndi leiða til óviðráðanlegrar verðbólgu sem hefði mjög líklega sömu pólitísku áhrif.

Rússar eru að selja olíu á fullu mikið rétt en þeim er bara að fækka svo rosalega, um milljón á ári.
Vandamál rússa er aðalega traust, menn hreint og beint treysta þeim bara ekki í viðskiptum. Það hefur hamlað vexti þeirra gífurlega.

Ég spái því persónulega að þetta verði Bandaríkin, Evrópusambandið og japan sem munu einagra sig enn frekar viðskiptalega séð frá öðurm þjóðum. Kína á alveg möguleika á að vera með ef þeir fara að taka til hjá sér.

Fjöldinn er ekki allt heldur gæðin. Efnahagur er allt í stríði líttu á WW2 Japna ræðst á Bandaríkin sem eru ekki í neinni hergangframleiðslu að viti en um leið og árásin verður fer hún á fullt.
Það sem skiptir mestu máli í hernaði eru upplýsingar og gæði heraflans. Það hefur NATO fram yfir alla.

Það var í sjálfum sér aldrei vandamál fyrir Bandaríkin að þurrka út N-Víetnam, nokkrar atomsprengjur hefðu gert það léttileg en það var bara ekki markmiðið.
Í raun stóðu BNA sig nokkuð vel í víetnam, það var ekki fyrr en eftir Parísar samingana að BNA höfðu dregið úr herafla sínum sem N-Víetnam rauf samninginn og réðst aftur á S-Víetnam.

Bandaríkjamenn gátu ekki útaf pólitískum ástæðum unnið Vietnam stríðið.

Það gildir litlu hve fjölmenna heri menn hafa ef að þeir eru illa búnir, stjórn í molum og allt bakland þeirra sömuleiðis.

Stríð snýst um að koma hlutum á staðinn og það er það sem að bandaríkjamenn eru langbestir í heiminum og verða það lengi.

Bandaríkjamenn hafa einnig ekki háð hefðbundið stríð í 60 ár.