Þetta verður líklega með síðustu greinum sem ég skrifa hér enda er allt að deyja út hér, svo þetta er að vissu leyti grafskriftin Huga og líka ríkisstjórnarinnar sem er feig.

Einhver lýsti því svo að Steingrímur hafi undanfarið verið eins og sprungin blaðra og þó maður beri virðingu fyrir hans gífulegu vinnu þá var það ósvinna að reyna að troða í þjóðina handónýtum samningi sem Svavar Gestsson stóð fyrir. ‘Eg held að hann og dóttir hans sé með óvinsælla fólki í þessu landi um þessar mundir, þau eru vinstirsinnar sem hafa bara unnið gegn þjóðinni undanfarið.

Jóhanner er bara búin að vera, ég segi bara; Ég kæri mig ekki um eldri, samkynhneigað konu sem vara talar ensku í forystu fyrir þessa þjóð. Sér einhver fyrir sér gamlan homma sem forsætistráðherra ? ’Eg held ekki.

Þessi þjóðaratkvæðagreiðsla hlítur að vera síðasti naglinn í líkkistu þessarar stjórnar sem byrjaði með svo miklum vonum, en það er svo oft sem vonir bresta og raunveruleikinn tekur aðra stefnu.