Þegar spurt er um nasista þá segir hann að það vanti, I call it like I see it.

Ég veit vel (eða stórefa réttara sagt) að hann sé að biðja um fleiri nasista á klakann, en ég var hinsvegar að benda honum á að það sé auðvelt að túlka það sem hann sagði þannig.

Ég veit vel um hvað ég er að tala þegar það kemur að öfga þjóðernissinnum, þannig að þú þarft ekkert að réttlæta mig.

Ég þóttist nú vita það. Og ég er sammála þér, það er skortur á stolti yfir því að vera íslenskur.
En við höfum engan utanaðkomandi óvin til að ýta undir slíkar hugsanir, sem er í raun fínt. Þannig að það er spurning hvort er betra?

Nei, það að styðja óyggjandi hatur og illsku í garð einhvers, minnihlutahóps eður ei, er rangt.

Að heillast af sögu nasistaflokksins er eðlilegt, þetta er ótrúleg saga, en ekki saga sem ætti að endurtaka sig, og því þegar maðurinn segir “það vantar”, þá er ég mjög á móti því!

Mismunandi menningarheimar geta ekki lifað saman, hver og einn menningarheimur hefur sína eigin sérstæðu og gerir sína hluti á sinn hátt, ef við reynum að finna “eina leið” fyrir alla getur enginn haldið sínum séreinkennum. Við getum verið “sammála um að vera ósammála” en þá getum við ekki tekið ákvarðanir fyrir þjóðfélagið í heildina. Menningarheimar jarðarinnar samanstanda af aðskildu fólki, kynþáttum og þjóðarbrotum og hvert og einn þarf sitt pláss og persónueinkenni til að lifa af. Fólk eins og þú álítur kannski að ‘Ísland fyrir íslendinga’ sé “þröngsýn” og “afturhaldsöm” fullyrðing en fólk með vit í hausnum sér hana sem smá vott um tilfinningu fyrir sjálfsvarðveitingu.

Stöðug þjóðernisátök, menningar- og kynþáttabundnar óeirðir í Frakklandi, Englandi, Þýskalandi og Danmörku í gegnum tíðina hafa löngu sýnt okkur að mismunandi menningarheimar geta ekki átt sér tilvist innan um hver annan. Tálsýn nútímahyggjunar um “framþróun” sem á að fylgja fjölmenningarhyggju mun eyðileggja allt sem forfeður okkar byggðu upp.

Bráðum verða engin séreinkenni fyrir íslending (né aðrar þjóðir) það verða engar sérstæðar siðvenjur né sérstæð menning, engar stórfjölskyldur, engin sérstæða yfirhöfuð, aðeins grár massi af neysluóðu fólki þar sem allir eru eins, líta eins út, tala sama tungumálið, hafa sömu skoðanir, sömu markmiðin og þjóna sömu félagslegu hlutverkunum . Það eitt að minnast á þetta hefur verið gert bannfært í nútíma neyslusamfélagi þar sem börnum og unglingum er kennt að það eitt að voga sér að sína þjóðerniskennd sé “hatur”, “þröngsýni” og “illska”, en (því miður fyrir þig) þar sem sífellt vaxandi hópur fólks farið að vakna til meðvitundar um þetta þá vitum við að það er kominn tími til að rísa á móti þessari fjölmenningarsinnuðu skoðanakúgun sem þú ert að reyna að beita hér.

Kennarar eru nú þekktir fyrir að vita lítið í sinn haus