Ég hef aldrei sagt það að ég sé á móti því sem kemur fram í þessari mynd, enda er það algjört helvítis aukaatriði. Þú neitar að skilja þetta, er það ekki?
Ég er sammála flestu sem kemur fram í fyrsta partinum þó að sumt virðist nokkuð langsótt og byggt á ályktunum.
Partur 2 er náttúrulega svo fáránlegur að óheiðarlegt virðist ekki vera alveg nógu sterkt orð.
3. parturinn veit ég lítið um og ætla því ekki að tjá mig mikið innihald hans. Það er hinsvegar margt í þeim parti sem er algjörlega háð blindum ályktunum og sögulegri túlkun (menn geta túlkað nánast hvað sem þeir vilja ef þeir bara reyna).

Burtséð frá því hvort að þú sért sammála því sem kemur fram í þessari mynd eða ekki, þá er nokkuð augljóst að málflutningurinn er óheiðarlegur. Takmarkið er ekki að fræða heldur að sannfæra. Ef það leynast einhver sannleikskorn í þessum myndum þá glatast þau einfaldlega vegna þess að maður er ekki viss á því hvað er satt og hvað kvikmyndagerðarmenn toguðu út úr rassgatinu á sér.

Michael Moore er gott dæmi um óheiðarlegan heimildarmyndargerðarmann. Ég er sammála honum í nánast öllu sem hann segjir en ég tek myndirnar hans jafn alvarlega og Die Hard. Þær eru skemmtun fyrst og fremst.
Moore er náttúrulega að tala fyrir góðan málsstað en hann er samt sem áður að snúa út úr og velja staðreyndir eftir hentugleika rétt eins og framleiðendur Zeitgeist. Það er ekkert heiðarlegt við þetta.

Ég er ekkert að segja að menn eigi alltaf að vera hlutlausir. En menn geta barist fyrir málstað án þess að lita heiminn svartan og hvítan.