Ég hef kynnst tveimur aðilum sem hafa valdið dauðsföllum með keyrslu sinni - annar aðilinn fullur. Ég get sagt af þeim kynnum að það eru vítiskvalir sem þetta fólk gengur í gegnum.

Já, þessi strákur er fullur og ég veðja að eftir 5 ár verði hann ennþá fullur upp á hvern einasta dag. Þetta heitir flótti en hann sleppur aldrei sama hvað hann drekkur. Á endanum þarf þetta fólk að velja á milli þess að horfast í augu við það sem það gerði eða drepa sig (sjálfsmorð eða áfengi og eiturlyf). Bíddu bara og horfðu á þennan dreng eftir 5 ár þá verður hann búinn að eyðileggja líf sitt gersamlega. Það tekur tíma en það gerist.

Þetta er mjög sorglegt mál rétt eins og öll önnur umferðaslys sem rekja má til ölvunar og fjölskylda og vinir hinnar látnu eiga allar mínar samúðaróskir.

Mig langar þó að benda á eitt í sambandi við ökumanninn, en vil taka það fram að ég er ekki á neinn hátt að taka upp hanskann fyrir hann. Það er nú þannig að fólk bregst misjafnlega við áföllum, oft á furðulegan hátt. Ég veit dæmi um mann sem gekk skælbrosandi og hlæjandi frá borði þegar var nýbúið að bjarga honum úr skipskaða þar sem vinir hans drukknuðu og konu sem fékk hláturskast í jarðaför ungrar frænku sinnar. Þetta á oft sérstaklega við meiriháttar áföll, t.d. þegar ungt fólk deyr, þar sem fólk hreinlega fær taugaáfall. Nú þekki ég ekki þennan ógæfusama mann sem keyrði en ég efa ekki að honum líður ekki vel þessa dagana. Ef hann hefur verið að djamma og virst glaður er sennilegt eins og ADD segir að hann hafi verið að reyna að flýja þá byrði sem það að taka mannslíf (viljandi eða óvart) hlítur að vera.

Ég held að fáir séu svo samviskulausir og kaldir að svona nokkuð fái ekki á þá. Hins vegar geta þeir verið ansi tregir til að læra af reynslunni. Fyrir nokkrum árum heyrði ég af mótorhjólagaur sem keyrði á konu með barnavagn með þeim afleiðingum að 8 mánaða sonur hennar lamaðist, missti heyrn og sjón og mun aldrei geta talað. Móðir konunnar var með henni og slasaðist líka. Þessi ungi maður var svo tekin nokkrum vikum síðar stutt frá slysstaðnum þar sem hann keyrði á brjáluðum hraða. Þetta er eitt af því sorglegra sem ég hef heyrt en mér finnst líka sorglegt að þessi maður skuli hafa fengið að keyra mótorhjól áfram eftir þetta. Það segir sitthvað um löggjöfina.

Ég ætla að byrja á því að taka fram að ég veit ekkert meira um málið, en komið hefur fram í fréttum. En svona almennt um svona mál, þ.e. drukkin ökumaður og farþegi lætur lífið - ég held að drukkna ökumanninum líði nóu illa að hann eigi ekki líka að fara í jailið. Nei, í alvöru finnst ykkur það ekki. Ýmindið ykkur, ef þú og besti vinur þinn eruð á skrallinu, og þér finnst þú ekkert svo full/ur að þú getir keyrt, en lendir svo í árekstri og vinurinn deyr! Yrðuð þið ekki eyðilöggð??? Og að þurfa að sæta fangelsi líka, það myndi alveg ganga framm af mér! Ekki það að ég sé að keyra drukkin, geri það ekki, en segjum sem svo að þetta kæmi upp á, það kannast allir við þessa tilfinningu að finnast maður ekkert fullur. Ég er heldur ekkert viss um að foreldrar vinkvenna minna mundu endilega vilja að kæra mig ef þau sægju iðrun hjá mér - og það er ekki eins og ég hafi þvingað farþegann til að koma með mér…

Einmitt, það er ekki auðvelt að sjá hverjir eru á lyfjum og hverjir ekki ef maður þekkir ekki einkennin, það sést yfirleitt á augunum.
T.d. ef þú ferð á ball, þá sérðu ekki hverjir hafa verið að dópa (ekki drekka) ef þú þekkir ekki einkennin.