Ég reyki ekki og er oftast á móti reykingum þegar fólk er að tala um þær. En mér finnst það fáránlegt að banna að tala um tópak á jáhvæðan hátt. Mér finnst að það ætti að ríkja algjört málfrelsi hér á íslandi og það ætti alls ekki að banna að tala um neitt.

Carmen
“Of mikið frelsi verður höft í sjálfu sér. ”

Gætiru útskýrt þetta aðeins betur, ég skil ekki alveg hvað þú meinar.

Í þessari grein minni tók ég tóbakslögin sem dæmi, enda mjög gott dæmi. Það er margt annað sem fer líka yfir strikið að mínu mati þó það fari ekki alveg jafnlangt yfir það og þessi lög. Má þar nenfa lögin sem banna einstaklingum að stunda eða æfa hnefaleika hér á landi.

MIklu frelsi fylgir mikil ábyrgð og það vantar mjög mikið að fólk taki ábyrgð á því sem það segir og gerir. Ég held að margir foreldrar taki ekki nógu mikla ábyrgð á sínum börnum og uppeldi þeirra í dag. Ef einhvað fer úrskeiðis þá er ofbeldi í tölvuleikjum eða sjónvarpinu kennt um hvernig fór, ekki uppeldinu. Eða þá að skólum eða leikskólum er kennt um vandamálin. Hvert er hlutverk foreldrana eiginlega? Eiga þeir ekki að bera ábyrgð á neinu sem börnin gera?

friður
potent

Ég hætti að reikja vegna þess að ég var orðinn þreittur á því að láta hafa mig af fíflisem skrifað er með (P)i eða er það með (F)i' gildir einu. OG borga fyrir það og það voru ekki einu sinni íslendinga sem voru að græða á mér nema ríkið aðeins en það er í lagi því ekki er ástandið svo gott þar á bæ, en það sem mér fanst verst var að það voru einhverjir f&%&$&$&$#& amerikanar sem fitnuðu á þvíað ég var að totta tjöru, en ég fattaði dæmið og hætti að reikja það er að verða komið ár síðan og mér hefur ekki liðið eins vel á mornana síðan ég veit ekki hvenær Mr Winston og MR Kool mér er sama þótt ég heiri nöfn ikkar ekki nemd, ékki mun ég sakna ikkar. Því Bönnum ættum við kanski líka banna frétta flutning af glæpum og fíkni efnar misferlum já kanski það glæpa tíðnin mindi minka eða kanski bara alveg kverfa hver veit . sveipu

Ég veit ekki betur en að tóbaksauglýsingar séu bannaðar á Íslandi, og mér finnst svona áróður fyrir sígarettum alveg jafngilda auglýsingum… ég held nú samt ekki að hugi yrði lokaður… það væri aðeins of róttækt :)

Ég er sammála að þessi lög er nokkuð hörð, en ég persónulega hef ósköp lítinn áhuga á að hjálpa reykingamönnum við að fá leyfi til að tala um sígaretturnar sínar eða auglýsa þær, sígarettur drepa, og mér finnst óþolandi að geta ekki farið á djammið án þess að koma heim með augun rauð eftir allan tóbaksreykinn, og enn verra þegar fólk reykir á matsölustöðum, yfir matnum mínum…

Þitt frelsi til að velja stoppar um leið og þú ferð að velja fyrir aðra. Að fara yfir á rauðu ertu ekki að nota þitt frelsi til að velja heldur ertu að stoppa aðra af. Common sense.

Þetta með fólk sem byrjar að reykja. Nú reyki ég. Ég tek tillit til annara og reyki ekki í kringum fólk sem vill ekki að það sé reykt í kringum sig. Það er minnsta mál í heimi að biðja fólk um að drepa í og það er líka ekkert mál að spyrja fólk hvort því sé sama hvor maður reyki í kringum það. Og þetta með að allt fólkið í þjóðfélaginu þurfi að taka ábyrgð á mínum reykingum, ég bað fólkið í landinu ekki um að gera það. Það er ekki ég sem neyði aðra í að borga undir mig ef ég verð veikur. Þetta var sett í lög og ég fékk bara ekkert að segja um málið, þannig að það þýðir ekki að rífast og skammast út í mig fyrir að leggja einhverjar byrgðar á þjóðfélagið.

Ég minntist á þetta í greininni.
skortur á ábyrgð
skortur á trausti
og skortur á common sense.

Þú lætur frelsi hljóma óæskilegt í fyrstu setningunni þinni, eins og það sé slæmt að vilja frelsi. Það skiptir engu hvaðan góðar hugmyndir og/eða hugsjónir koma.

Vill líka minna á eitt. Samfélögin í dag (nútímasamfélögin), þar sem rafmagn og bílar og öll þessi lífsgæði eru ekki með neina marktæka reynslu. 2-3 kynslóðir er bara ekki neitt. Það er svo margt sem hefur breyst síðustu ár að það er alveg ótrúlegt. Og frelsi hefur spilað mjög mikið inn í þessa þróun. Hinsvegar er staðan að verða þannig í dag að fólk er að verða hrætt við allann þennan hraða sem þróun samfélagsins er á. Of miklar breytingar í einu og það veldur fólki miklum ruglingi. Þó svo að einstaklingurinn sjálfur geti kannski höndlað það, þá getur hópurinn ekki gert það eins vel. Og markmið mitt með þessari grein er að hvetja fólk í að hugsa aðeins um ástandið og ekki heimta reglur og lagasetningar bara af því finnst einhvað óþæginlegt. Því þetta óþægilega er mjög líklega bara tímabundið ástand en ef það verður gert að lögum og reglum þá tekur óratíma að “undo-a” þeim, og þær geta haft enn meiri skaða í för með sér en gert var ráð fyrir. Reglur sem eru settnar í fljótfærni sem mörgum er illa við eru ekki góðar reglur, þó svo að “meirihlutinn” sætti sig kannski við þær.

friður
potent