Þjófar, þetta svívirðilega pakk sem að ætti það skilið að vera réttdræpir.
Ég var að koma frá því að hlaupa á eftir einu fífli sem að var að stela hérna í versluninni sem að ég vinn í.
Ég sit í makindum mínum og dunda mér við huga, allt í einu heyri ég í þjófavörninni: bíb bíb, ég lít upp sé þá tvo stráka rölta út ég stend upp og er að fara að stoppa þá, annar starfsmaður með mér. Ég sé að annar strákanna tekur til fótanna og ég á eftir ég
hleyp og hleyp….
en vegna þynnku og reykinganna hjá mér þá náði ég honum ekki.
Það sem að þaut í gegnum hausinn á mér þegar ég var að elta hann var svo mikið að það er ekki fyndið.
Það fyrsta sem að ég hugsaði: ég ætla að ná honum, næsta: ég stúta
honum og hjóp áfram með kreppta hnefana.
Eltinga leikurinn endaði þannig að honum tókst að fela sig og ég fann hann ekki og sá ekki hvert að hann fór nákvæmlega.
Þá var ég orðinn svo reiður að eftir á fór ég að hugsa: ég er bara feginn að ég skildi ekki ná honum því að hann hefði geta kært mig meira heldur en að ég hefði getað
kært hann, því að ég hefði farið svo illa með hann.

Ef þið spáið í þetta þá er þetta svolítið fáránlegt. Ef að ég er að stoppa hann fyrir
þjófnað og hann hlýtur meiðsli af þá getur hann kjært mig !!!!!! þetta er svo fáránlegt
að það er ekki ?

kv
psycho
******************************************************************************************